بریده‌هایی از کتاب من زنده‌ام

ما در عین اسارت آزاده بودیم، ما فرزندِ باورهای بزرگ بودیم. به دنیا آمده بودیم تا انقلاب کنیم. بجنگیم و برای آزادی اسیر شویم.

چقدر خوب است که انسان تنها نیست و فقط خدا تنهاست.

«اسارت در راه عقیده، عین آزادی است»

و خوب‌تر از همه‌ی اینها چقدر خوب است که زندگی ابدی نیست و ما همگی می‌میریم

مادرم می‌گفت: گول قشنگی کسی یا چیزی را نخورید. بعضی‌ها مثل گل خرزهره قشنگ هستند اما با ده من عسل هم نمی‌شود آنها را بخوری.

در قاموس ظالمان ظلم‌بارترین واژه «اسارت» است.

امروز در پس روزهای رفته، در جست‌وجوی کودکی‌ام، آبادان را در ذهن مرور می‌کنم و در کوچه‌های‌ شهر زیر آفتاب داغ که قدم می‌زنم. گونه‌هایم سرخ و پیشانی‌ام عرق کرده وتب‌دار می‌شود. طعم خاطرات کودکی‌ام به طعم خرما می‌ماند؛ دلپذیر و شیرین. قطار زندگی را به عقب برمی‌گردانم تا به اولین واگن آن برسم. به واگن بچگی‌هایم.

کسی که خدا دارد یعنی امید دارد.

اگر در سختی‌ها به بندگان خدا کمک کنی، خدا به دلت کمک می‌کند.

روی یکی از کاشی‌ها نوشته شده بود: «تابوت مرا جای بلندی بگذارید تا باد برد سوی وطن بوی تنم را»

«زن با یک دست گهواره را و با دست دیگر دنیا را تکان می‌دهد»

حقیقت تلخ دلنشین‌تر از دروغ شیرینه.

«زندگی هیچ چیز جز جهاد کردن برای عقیده نیست.»

کوچک‌ترین محبت‌ها از‌ ضعیف‌ترین حافظه‌ها پاک نمی‌شود.

«فإنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا» یقین داشته باش که رنج و محنت عنصری متعالی است که در آن حلاوتی بی‌پایان هست. همان‌طور که بزرگان دین گفته‌اند مرارت الدنیا حلاوت الاخره. بزرگی هر آدمی به میزان رنجی است که می‌برد و از لابه لای این رنج‌هاست که گره‌های زندگی گشوده و دوست داشتن شکوفا می‌شود

چقدر خوب است که ما وقتی صبوری می‌کنیم تو به ما سلام و درود می‌فرستی.

در طول هفته روزی نبود که یک بشقاب غذا برای همسایه به نیت به جاآوردن حق همسایه‌گری و رد مظلمه از خانه بیرون نرود.

امام رضا (ع) می‌فرماید: اگر علاقه داری در ثواب شهدای کربلا شریک باشی، هرگاه یاد کردی بگو: ای کاش با آنها بودم و آنگاه به سعادت بزرگی نائل خواهی شد.

آدم‌ها در لحظه‌ی ترس خیلی به خدا نزدیک‌تر می‌شوند. اصلاً این ترس است که به یاد آدم‌ها می‌آورد همه‌ چیز دست‌ خداست.

درد عصاره‌ی رشد و تعالی آدمی است. ارزش هر انسانی به میزان رنجی است که از این دنیا می‌برد. «الدنیا سجن المومن» .