بریده‌هایی از کتاب تخیل فعال

یک راه طبیعی که از طریق آن ضمیر خودآگاه و ناخودآگاه می‌توانند باهم گفت‌وگو و کار کنند «تخیل فعال» است.

پرورش آنیموس در حد غلو شده در زنان، آنان را سخت‌گیر و سلطه‌جو می‌کند، همچنین پرورش غلو شده آنیما در مردان نیز باعث می‌شود اقتدار لازم برای اداره زندگی خود به‌طور مستقل را از دست بدهند.

هیچ نیازی نیست تا تجربه‌های مکاشفه‌گونه را در سطح عملی توجیه کنیم. اما زمانی که تمام جنبه‌های زندگی در واقعیت زندگی شخص جریان بیابد، درنهایت می‌فهمیم آن‌ها تأثیرات عملی و انسانی خود را داشته‌اند. آن‌ها ما را تغییر داده‌اند. آن‌ها شخصیت ما را در سطوح بسیار عمیقی شکل داده‌اند. آن تعیین کرده‌اند که ما در پنج، ده یا بیست سال بعد از آن تجربه چه نوع آدم‌هایی باشیم؛ زمانی که تمام آن انرژی راه خود را به سطح زندگی ما پیدا کرده باشد. در آن زمان این قدرت شگفت‌انگیز تبدیل به چیزهای کوچک، رفتارهای روزمره، افکار و انتخاب‌هایی شده است که ما در زندگی روزانه و عادی‌مان انجام می‌دهیم.

همه ما وقتی کلمه ناخودآگاه را می‌شنویم، دریافتی از معنی آن داریم. همه ما تجربه انجام کاری به‌صورت ناخودآگاه، وقتی ذهن‌مان «جای دیگری» است، داشته‌ایم و پس از آن از آنچه انجام داده‌ایم شگفت‌زده شده‌ایم. گاهی اوقات ناخودآگاه خیالاتی پر از تصاویر زنده تولید می‌کند که ذهن آگاه را به‌طور کامل تسخیر و توجه ما را برای مدت طولانی به خود جلب می‌کند. خیالاتی از ماجراها و داستان‌های مختلف که به ذهن آگاه هجوم می‌آورند و تلاش می‌کنند تا خود را بیان کنند. ناخودآگاه این کار را ازطریق تخیل انجام می‌دهد.

شاید اصلی‌ترین دلیل آن‌که ما این همه «زندگی‌های زیست نشده» داریم این است که در طول زندگی انسان زمان برای تجربه همه شخصیت‌ها، استعدادها، حرفه‌ها و روابطی که به‌طور بالقوه درون ما وجود دارند، کافی نیست.

ناخودآگاه به‌دلیل خاصی غیراخلاقی است که آن هم مربوط به زیستن و بروز مضامین غیربشری و قدرتمند دنیای روان است

یونگ می‌گوید دقیقآ در همان جایی که بیشترین ترس یا درد را احساس می‌کنید، بزرگ‌ترین فرصت شما برای رشد فردی خوابیده است.

باید خلوتی برای خود ایجاد کنید و تصمیم بگیرید چگونه تخیل فعال‌تان را ثبت کنید. این چهار مرحله عبارت‌اند از: ۱. دعوت از ناخودآگاه، ۲. گفت‌وگو و تجربه، ۳. افزودن عناصر و ارزش‌های اخلاقی، ۴. ملموس ساختن آن به کمک مراسمی عملی.

هر فردی باید زندگی درونی را به هر شکلی که می‌تواند آگاهانه یا ناآگاهانه، ارادی یا غیرارادی انجام دهد. در غیر این صورت دنیای درونی مدعی ما خواهد شد و حقش را از ما مطالبه خواهد کرد. ما ازطریق کار درونی می‌توانیم به آن قلمرو وارد شویم؛ نیایش‌ها، تمرکز، کار روی رؤیاها، مراسم و آیین‌ها و تخیل فعال.

این ویژگی، تخیل فعال را از خیال‌بافی منفعلانه و عادی متمایز می‌کند. خیال‌بافی منفعلانه، رؤیای روز است. شما می‌نشینید و فقط جریان خیالاتی را که از پس ذهن‌تان می‌گذرد، مانند یک فیلم نگاه می‌کنید. در خیال‌بافی منفعلانه، شما مشارکت آگاهانه ندارید؛ تأثیری روی اتفاقاتی که می‌افتد نمی‌گذارید و موضع مستقلی در برابر جریاناتی که رخ می‌دهد اتخاذ نمی‌کنید. خیال‌بافی منفعلانه هم تصاویری از ناخودآگاه به ما نشان می‌دهد. اما ازآن‌جایی که ما نمی‌توانیم آگاهانه وارد آن‌ها شویم، بیشتر باعث اتلاف وقت و انرژی می‌شود. مسائل و مشکلاتی که در خیال‌بافی مطرح می‌شوند، حل‌وفصل نمی‌شوند. اکثر این خیال‌بافی‌ها آن‌قدر خودشان را در آستانه ذهن ما تکرار می‌کنند تا خودشان و ما را خسته کنند. هیچ نوع تحولی در این‌جا اتفاق نمی‌افتد؛ زیرا من هرگز با موقعیت‌های خیال‌بافی مواجه نمی‌شود یا به‌عنوان نیرویی آگاه و مستقل وارد آن نمی‌شود.

به احتمال زیاد قدیمی‌ترین تجربه ثبت‌شده تخیل فعال به شکل امروزی آن، تجربه عمیق یونگ بوده است که در آن هیچ کلامی ردوبدل نشده، اما تعامل پرمحتوایی بین ذهن آگاه او و تصاویری که از ناخودآگاه او برمی‌خاسته‌اند، به‌وجود آمده است. این یکی از تجارب یونگ بوده است که به او نشان داده می‌تواند وارد عالم خیال شده، آگاهانه در آن مشارکت کند و آن را تبدیل به تعاملی فعال بین سیستم‌های انرژی آگاه و ناخودآگاه کند

در روان‌شناسی تحلیلی روان انسان را تک جنسیتی نمی‌دانند. همه ما هم ویژگی‌های زنانه (آنیما) داریم و هم ویژگی‌های مردانه (آنیموس) . ویژگی‌هایی همچون تعقل، منطق و دوراندیشی آنیموسی و ویژگی‌هایی همچون تعهد به روابط با دیگران، توجه به خود و... ویژگی‌های آنیمایی هستند.

کهن‌الگوها منشأ ناشناخته دارند، ولی در تمامی ادوار و تمام دنیا به چشم می‌خورند، حتی در جاهایی که نتوان حضورشان را در تداوم نسل‌های بشر یا در آمیزش‌های نژادی و مهاجرت توضیح داد.

این یک مسئله خصوصی بین شما و ناخودآگاه‌تان، بین شما و خداوند است. پس به آن اجازه دهید بی‌ادبانه، ناپخته، نامنسجم، آزاردهنده، زیبا یا اصلاح نشده، درست همان‌گونه که از ناخودآگاه‌تان خودبه‌خود بیرون می‌آید، باشد. در این صورت نتیجه صادقانه‌تر و واقعی‌تر خواهد بود.

مسائلی که قرار است در رؤیاها ظاهر شوند، ازطریق تخیل فعال مطرح شده و حل‌وفصل می‌شوند.

تخیل فعال در اصل، گفت‌وگویی با بخش‌های مختلف وجودتان است که درناخودآگاه زیست می‌کنند. از

بنابراین من به همه توصیه می‌کنم تخیل فعال را تنها زمانی آغاز کنند که یک روان‌کاو یا یک فرد عادی که با این هنر آشناست دردسترس‌شان باشد تا بتواند در صورت لزوم با آن‌ها صحبت کند

اگر ما تلاش کنیم به دنیای درون بی‌اعتنا باشیم، همان‌طور که اکثرمان هستیم، ناخودآگاه ازطریق آسیب‌های روانی راه خود را به زندگی ما بازخواهد کرد؛ نشانه‌های بیماری‌های روان‌تنی، وسواس‌ها، افسردگی‌ها و مشکلات عصبی.

یونگ متوجه شد که بیشتر مشکلات عصبی، احساس گسستگی و خلأ معنا در زندگی معاصر، به‌دلیل جدا شدن ذهن آگاه از ناخودآگاه است.

شخصیت هنرمند ژاپنی باعث شد تاحدودی با آن‌چه که فرهنگم مرا از آن منع کرده بود، یعنی آگاهی از زیبایی، مواجه شوم. فرهنگ من هیچ ارزشی به بودن در مقابل عمل کردن اختصاص نمی‌دهد و برای زیبایی که در جای خودش دارای بازده سودآور نیست، ارزش قائل نیست.