بریده‌هایی از کتاب نقشه راه

اغلب ما در تمنای پیدا کردن جایی هستیم که در نهایت در آن احساس کنیم که به خانه برگشته‌ایم. می‌گردیم و می‌گردیم و می‌گردیم تا اینکه یک روز تشخیص می‌دهیم که راز رسیدن به این هدف درون خود ماست.

عمومآ ما به طریقی دراماتیک یا قابل‌توجه شکست نخواهیم خورد، بلکه ما به واسطه تعداد اندک کارهای تخریب خویشتنی خودمان که در ظاهر فضیلت اخلاقی محسوب می‌شوند شکست می‌خوریم، کارهایی که با گذشت زمان تبدیل به یک زندگی بدون اصالت می‌شود.

کودک درون ما بهشت را به‌عنوان جایی تصور می‌کند که تمام نیازهای خودخواهانه ما برآورده می‌شود. بااین حال، بزرگ شدن مستلزم این است که ما این خیال باطل را رها کنیم تا بتوانیم کار سخت به‌دست آوردن اقتدار، هم در دنیای درون و هم در دنیای بیرون را انجام دهیم.

جنگجو در بافت «کمبود» زندگی می‌کند. کهن‌الگوی حامی به ما کمک می‌کند که از این وضعیت گذر کنیم و به ذهنیت «فراوانی» برسیم.

کهن‌الگوی جنگجو که نقش مردانه در آن قالب‌ریزی شده است همچنین تغذیه‌کننده کهن‌الگوی حامی است که در آن از فرد انتظار می‌رود مشتاقانه نه‌تنها بجنگد تا پیروز شود، بلکه در صورت ضرورت به‌خاطر آرمانش بمیرد. علاوه بر این، جنگجویانی که آماده‌اند هر سختی‌ای را به جان بخرند، همه چیز دیگر را فدا می‌کنند تا تبدیل به ماشین‌های کارآمد شوند.

بسیاری از گرایش‌های مخرب و اعتیادگونه در جامعه‌ای که همیشه معتقد است که «من باید مقدم یا اول باشم» را می‌توان به این نسبت داد که ما نتوانسته‌ایم در خودمان این نیاز انسانی برای قربانی شدن به‌خاطر چیزی فراتر از خودمان را به رسمیت بشناسیم.

‫جنگجو به ما کمک می‌کند اهدافی را تعیین کرده و سپس طرحی برای دست یافتن به آن اهداف طراحی کنیم. اگر احساس رضایت‌مندی از نوشتن فهرست کارها و تیک زدن کارهایی که انجام داده‌اید را تجربه می‌کنید، بدانید که جنگجوی درون شما فعال شده است، به‌خصوص اگر این فهرست کارها منعکس‌کننده چیزهایی باشد که شما در حقیقت دوست داشته باشید که انجام دهید.

هووارد گاردنر (استاد دانشگاه هاروارد) در کتابش به‌عنوان «چارچوب‌های ذهن» ادعا می‌کند که الگوی فکری قدیمی «باهوش‌ها» و «کندذهن‌ها» مناسب زمان و فرهنگ کنونی نیست و از مُد افتاده است. او هشت نوع اساسی هوش را شناسایی می‌کند؛ هیچ‌یک از ما همه این هشت نوع هوش را دارا نیستیم. بنابراین، ما عملا به یکدیگر نیاز داریم تا به درک کاملی از جهان برسیم.

جنگجوی سطح بالاتر، در دنیای امروز کمتر روی رقابت کردن با دیگران متمرکز است و بیش‌تر توجه‌اش به مسابقه دادن با خودش است.

حقیقت این است که اغلب وقتی رشد روانی تک‌تک افراد درون یک جنبش یا درون جامعه بزرگ‌تر به سطحی ضروری برای حمایت از سیستم نظام اجتماعی جدید نرسیده باشد، نهضت‌ها یا جنبش‌های آرمان‌گرا تبدیل به استبداد می‌شوند.

ازلحاظ رشدی، جنگجو به ما کمک می‌کند کنترل زندگی‌مان را در دست بگیریم و ما را توانمند می‌سازد تا به دیگران و همچنین به خودمان کمک کنیم. وقتی شما به جنگجوی درون‌تان دسترسی داشته باشید، کاری را که لازم است انجام دهید تا پیروز شوید، انجام خواهید داد.

اگر ما به سفر یتیم نگاهی بیندازیم درخواهیم یافت که یتیم به دنبال نجات یافتن است. این سفر زمانی قابل‌تقدیر است که فرد به‌جای اینکه خود را یک قربانی فرض کرده که لازم است نجات پیدا کند، نقش خود را به‌عنوان یک جنگجوی نجات‌دهنده بپذیرد.

بنابراین، جنگجو به نظم و انضباط شخصی درونی معتقد است. این بدین معنی است که جنگجوی درون شما به شما کمک می‌کند تا به هر وسوسه‌ای و هر تقلب یا تنبلی یا حرص و طمعی «نه» بگویید.

کهن‌الگوی جنگجو از حدومرزها حفاظت می‌کند؛ بنابراین، هرکسی که به کهن‌الگوی جنگجو دسترسی ندارد، احتمالا مورد سوءاستفاده و غفلت قرار می‌گیرد و دیگران به اندازه کافی برای او ارزش قائل نخواهند بود.

در جهان مدرن، کهن‌الگوی جنگجو هم برای مرد و هم برای زن ضروری است زیرا همه ما نیاز داریم در اقتصاد رقابتی جایگاه خودمان را پیدا کنیم.

بسیاری از افرادی که یاد گرفته‌اند عدم‌وابستگی و حتی تنهایی را درآغوش بکشند، بعدها متوجه می‌شوند که ارتباط انسانی را کم دارند. اما وقتی برمی‌گردند، قادر شده‌اند صمیمیت را در سطح جدیدی تجربه کنند زیرا درک خوبی از نفس ایجاد کرده‌اند به نحوی از اینکه بخواهند توسط نفس دیگری بلعیده شوند، نمی‌ترسند.

بنابراین، سفر جستجوگر به ما کمک می‌کند خودمان را از نگرانی نسبت به چیزی که دیگران فکر خواهند کرد نجات دهیم و به ما اجازه می‌دهد به‌طور کامل ذات خودمان و سفر قهرمانی خودمان را در آغوش بگیریم.

حدومرزها برای پیدا کردن کار دلی‌مان نیز ضروری است. بخشی از انسان بودن این است که یک خالق یا آفریننده باشیم و چیزی را که قبلا در اینجا نبوده است ایجاد کنیم

هر بار که بین میل ماندن درون جهان شناخته شده و امن از یک سو و نیازمان به رشد کردن و خطر کردن و درنتیجه روبه‌رو شدن با ناشناخته‌ها از سوی دیگر گیرمی‌کنیم، ما در حال تجربه این مرحله آغازین در زندگی‌مان هستیم.

ریسک کردن و پاگذاشتن به درون ناشناخته ما را به درون «جاده امتحان روش‌های گوناگون» هل می‌دهد چیزی که سفر قهرمانی را باعث می‌شود.