بریده‌هایی از کتاب سفید سفید مثل برف

مادرمان با یک لچک بزرگ سر و تنمان را می‌پوشوند و می‌گفت، ایشااله بختت مثل برف سفید سفید باشه، ".

از پنجره یک پیکان کهنه سرمه‌ای رنگ دستی بیرون آمد که اشاره‌اش به سوی او بود اما صورت راننده‌اش در ابهامی از سایه‌ها و دانه‌های برف می‌آمیخت.