بریده‌هایی از کتاب نیمه تاریک وجود

گاهی‌ تمایل‌ دارید که‌ در مورد خود پیش‌داوری‌ کنید، اما از این‌ کار اجتناب‌ نمایید. اگر متوجه‌ شدید که‌ خودخواه‌ یا حسود هستید، نتیجه‌گیری‌ نکنید و نگویید: «چه‌ آدم‌ بدی‌ هستم‌!»

هستی‌، همان‌گونه‌ است‌ که‌ ما هستیم‌.

آنچه‌ بر زبان‌ می‌آورید و انجام‌ می‌دهید، تصادفی‌ نیست‌. زندگی‌تان‌ را خود شما می‌آفرینید و در آن‌ هیچ‌ تصادفی‌ وجود ندارد.

اگر نخواهیم‌ با گذشته‌ آشتی‌ کنیم‌، ناامیدی‌ و خشممان‌ را با خود به‌ آینده‌ می‌کشانیم‌.

هر چیزی‌ که‌ ناراحتتان‌ می‌کند، عاملی‌ برای‌ رشد و فرصتی‌ برای‌ شماست‌ تا جنبۀ‌ پنهان‌ خود را بازپس‌ گیرید.

«ما در جهان‌ نیستیم‌، جهان‌ در درون‌ ماست‌!»

هر رویدادی‌ در گذشتۀ‌ من‌، هر شبی‌ که‌ به‌ بی‌خوابی‌ گذشت‌ و همۀ‌ اشک‌هایی‌ که‌ ریختم‌ مرا در مسیر سفر روحم‌ به‌ پیش‌ برده‌ است‌. هیچ‌کس‌ آنچه‌ را من‌ می‌گویم‌، همانند من‌ نمی‌گوید و هیچ‌کس‌ کارهای‌ مرا درست‌ مثل‌ من‌ انجام‌ نمی‌دهد. من‌، من‌ هستم‌ و شما، شما هستید! هر کدام‌ از ما بی‌همتا هستیم‌ و سفر خاص‌ خود را پیش‌ رو داریم‌.

تنها مانعی‌ که‌ بر سر راه‌ ما قرار دارد، محدودیت‌های‌ ذهنی‌ ماست‌.

نیچه می‌گوید: «ما در رویدادهای‌ زندگی‌ خود نقشی‌ نداریم‌، اما در این‌ که‌ چگونه‌ آن‌ها را تعبیر کنیم‌، مؤثر هستیم‌.»

جنیفر هر کجا می‌رفت‌، زنی‌ را می‌دید و مطمئن‌ بود که‌ آن‌ زن‌ در تعقیب‌ اوست‌. جنیفر به‌ من‌ می‌گفت‌: «او اهریمنی‌ست‌!» و البته‌ از آنجا که‌ من‌ دوست‌ خوبی‌ هستم‌، به‌ او می‌گفتم‌: «خودت‌ اهریمنی‌ هستی‌!»

ما نمی‌توانیم‌ صفتی‌ را که‌ در خود نداریم‌، در دیگری‌ تشخیص‌ دهیم‌. اگر از شجاعت‌ کسی‌ به‌ وجد می‌آیید، به‌ دلیل‌ آن‌ است‌ که‌ در وجودتان‌ ویژگی‌ شجاعت‌ را دارید و اگر گمان‌ می‌کنید کسی‌ خودخواه‌ است‌، مطمئن‌ باشید شما هم‌ می‌توانید همان‌ اندازه‌ خودخواهی‌ نشان‌ دهید

درک‌ عظمت‌ کامل‌ ما، در تصورمان‌ نمی‌گنجد.

اگر بر رفتار ناپسند کسی‌ متمرکز می‌شوید، به‌ این‌ دلیل‌ است‌ که‌ خودتان‌ همان‌ ویژگی‌ را دارید.

ما نمی‌توانیم‌ بدون‌ شناخت‌ بد، خوب‌ را بشناسیم‌، همان‌گونه‌ که‌ نمی‌توانیم‌ بدون‌ نفرت‌، عشق‌ را بشناسیم‌. اگر بتوانیم‌ بدی‌ یا نفرت‌ را در وجود خودمان‌ بپذیریم‌، دیگر نیازی‌ نیست‌ آن‌ را به‌ دیگران‌ فرافکنی‌ کنیم‌.»

نیچه‌ می‌گوید: «آرزو برای‌ نابود شدن‌ گذشته‌مان‌ به‌ منزلۀ‌ آرزو برای‌ از بین‌ رفتن‌ وجودمان‌ است‌.» تقریباً غیرممکن‌ است‌ که‌ زندگی‌مان‌ را در مسیر جدیدی‌ پیش‌ ببریم‌، مگر آن‌ که‌ با گذشتۀ‌ خود به‌ صلح‌ رسیده‌ باشیم‌

اگر عینک‌ خود را از موقعیت‌ «من‌ در جهان‌ هستم‌» به‌ «من‌ جهان‌ هستم‌» تغییر دهید، درک‌ خواهید کرد نه‌ تنها اشکالی‌ ندارد که‌ همه‌ چیز باشید، بلکه‌ ضروری‌ست‌.

«در برابر هر چه‌ مقاومت‌ کنی‌، تداوم‌ می‌یابد.»

آنچه‌ را که‌ دوست‌ دارید دیگری‌ برایتان‌ انجام‌ دهد، خودتان‌ برای‌ خود انجام‌ دهید.

اگر شما پیوسته‌ خود را با افکار منفی‌ بکوبید، یا اطرافیانتان‌ را از راه‌های‌ کلامی‌، جسمی‌ و احساسی‌ سرکوب‌ خواهید کرد و یا با از بین‌ بردن‌ بخشی‌ از زندگی‌تان‌ به‌ خود ضربه‌ خواهید زد.

هرچه‌ شما را برمی‌انگیزاند، جنبه‌ای‌ از خود شماست‌.