بریده‌هایی از کتاب انضباط فردی سرنوشت شما را تعیین می کند

پرهیز ما از افراط و تفریط به دلیل گناه بودن یا نبودنش نیست. ما انضباط فردی داریم زیرا می‌خواهیم تا زمانی که زنده هستیم از یک زندگی جهنمی که به دست خودمان ساخته‌ایم دور باشیم.

پاپ ژان پل دوم به‌درستی به ما یادآوری کرد که بخشی از اعتدال یعنی اجتناب از میل به افزایش هوشیاری از طریق مصرف مواد. قوای عقلانی (و همچنین بدن ما) در عین اینکه یک نعمت هستند، می‌توانند عامل شکنجه ما باشند. ما نباید بی‌جهت قدرت یا آشفتگی آن‌ها را با دانش شیمی خود کم و زیاد کنیم.

انضباط فردی ما را به مسیر باز خواهد گرداند و سرنوشت ما به آن بستگی دارد.

ساداهارو اوه، بازیکن بزرگ بیس‌بال می‌گفت که برای یک ورزشکار، باخت فقط به این معناست که فردا فرصتی دوباره داشته و سعی می‌کند بهتر عمل کند. در مورد بردن هم همین موضوع صادق است و می‌تواند در پس هر بردی، باختی وجود داشته باشد.

همه ما گند خواهیم زد و در رژیم غذایی، عادات بد یا هرچه که باشد لغزش می‌کنیم. اگر که شتاب نکنیم، تسلیم وسوسه یا احساسات شویم یا بترسیم، داشته‌هایمان را به باد خواهیم داد. هیچ‌کس در این زندگی برای مدت طولانی شکست‌ناپذیر نخواهد بود. اما پس از آن چه؟ آیا می‌توانیم خودمان را جمع‌وجور کرده و دوباره تلاش کنیم؟ هم در ذِن و هم در کتاب مقدس شکلی از این ضرب‌المثل که «هفت‌بار زمین بخورید و هشت‌بار بلند شوید» وجود دارد (این همان کاری بود که پترسون به معنای واقعی کلمه بعد از آن باخت وحشتناک انجام داد).

اگر استانداردهای شما آن‌قدر بالا است که وقتی در رسیدن به آن‌ها موفق نمی‌شوید، تسلیم می‌شوید، در واقع باید گفت که استانداردهای بالایی ندارید. بلکه آنچه دارید عذر و بهانه است.

«در میان زنانی که می‌شناسم ساندرا تنها زنی است که بابت نه گفتن عذرخواهی نمی‌کند. باقی زنان می‌گویند: متاسفم، نمی‌توانم این کار را انجام دهم. اما او فقط می‌گفت: نه.» «نه» بگویید و کار خودتان را انجام دهید. مؤدب باشید، اما به کار مهم خودتان برسید. چون این زندگی و قدرت شما است. با انجام کارهای مدنظرتان، قدرتمند می‌شوید. در واقع قدرتمندتر از برخی قدرتمندترین افراد جهان که برده جاه‌طلبی‌ها و هوس‌هایشان هستند. فاتحانی که بر امپراتوری‌های عظیم حکومت می‌کنند، اما برده درخواست‌ها هستند. میلیاردرهایی که می‌ترسند از دست بدهند. رهبران همیشه به دنبال چیزهای جدید و پرزرق‌وبرق هستند.

منطقی ناگزیر در اینجا وجود دارد: هر چیزی که به آن «بله» می‌گوییم به معنای «نه» گفتن به چیز دیگری است. هیچ‌کس نمی‌تواند همزمان در دو جا باشد یا تمام تمرکز خود را بر بیش از یک چیز معطوف کند. اما آگاهی از این واقعیت می‌تواند برایتان مفید باشد. اینکه هر «نه» می‌تواند یک «بله» باشد برای انجام آنچه واقعاً مهم است. رد کردن یک فرصت به معنای به دست آوردن و پرورش فرصتی دیگر است. این همان کلید موفقیت شغلی و شادکامی شخصی است.

تقریباً در همه زمینه‌ها، راز موفقیت در تمرکز طولانی‌مدت و بدون وقفه است. اما، چه تعداد از افراد، روزها یا زندگی‌شان را در راستای فراهم ساختن چنین تمرکزی سازمان‌دهی می‌کنند؟ و بااین‌حال متعجب هستند که چرا آشفته، غیرمولد و درمانده بوده و درجا می‌زنند.

انضباط فردی یعنی اینکه ابتدا به گوشه‌ای رفته و فکر کنید که دارم چه کار می‌کنم؟ اولویت‌های زندگی من چه چیزهایی هستند؟ مهم‌ترین کمکی که می‌توانم به کارم، به خانواده‌ام و به دنیا بکنم چیست؟ سپس اولویت‌های خود را در پیش گرفته و تقریباً هر چیز دیگری را نادیده بگیرید.

پیش خودمان می‌گوییم «من آدم صبح نیستم»، اما تقریباً به این دلیل است که هنگام شب غیرمسئولانه یا بی‌انضباط رفتار کرده‌ایم. بهترین راه برای تسلط بر صبح این است که بر شب قبل از آن تسلط داشته باشید. هرکسی که تابه‌حال به یک نوزاد آموزش داده است تا به‌موقع بخوابد، می‌داند که خواب، خواب می‌آورد، به همین شکل، انضباط نیز انضباط می‌آورد. همچنین، همان‌طور که باید آموزش خواب داد باید آموزش رعایت انضباط نیز دید، چراکه به صورت غریزی قادر به انجام آن نیستیم بلکه نیاز به تلاش، تمرین و تعهد دارد. زود بخوابید و زود از خواب بیدار شوید.

کمیت و کیفیت خواب چیزی است که باید به هر دو آن‌ها توجه کنید. هرچه خطرات بیشتر باشد، هرچه بیشتر تحرک داشته باشید و هرچه شرایط پراسترس‌تر باشد، می‌بایست نظم و انضباط بیشتری در خوابیدن داشته باشید.

درحالی‌که ممکن است این‌طور به نظر برسد که توانایی سریع خوابیدن و استراحت کافی، ربطی به انضباط فردی ندارد، اما برعکس بسیار هم به آن مرتبط است. امروزه در نیروهای مسلح داشتن انضباط در خوابیدن امری بسیار مهم است.

نداشتن نظم و انضباط برای استراحت و بهبودی، فشار آوردن بیش از حد به خود، تمرین افراطی و کارِ زیاد، مطمئن‌ترین شیوه‌ها برای ضعیف کردن خود و کوتاه کردن دوره کار کردنتان هستند.

ما می‌خواهیم به پیروزی ادامه دهیم. اما چیزی که تحت کنترل و نظارت قرار نگیرد برای مدت طولانی باقی نمی‌ماند. هیچ‌کس بدون توانایی حکمرانی بر خود، صلاحیت حکمرانی بر دیگران را ندارد. حکمرانی بر خود فقط شامل پیشرفت کردن نیست، بلکه شامل استراحت کردن، تعادل و گوش دادن به بدنتان است، هنگامی که فریاد می‌زند «نزدیکه تا له بشم!»

ما باید همین الان که در وفور نعمت هستیم، اعتدال و میانه‌روی را تمرین کنیم، زیرا هیچ‌یک از ما نمی‌دانیم که در آینده چه چیزی در انتظار ماست و این وفور نعمت هرگز دوام نخواهد داشت.

مشاهده می‌کنید، بدون تمرین کردن، بزرگی و عظمت به دست نمی‌آید. تمرین زیاد؛ تکرار تمرین؛ تمرین طاقت‌فرسا، استخوان خردکن و ویرانگر. اما نتیجه چیزی عکس این سه احساس خواهد بود. نتیجه تمرین زیاد، انرژی، استحکام و قدرت و اعتمادبه‌نفس است.

شاعر خوان رامون خیمنز می‌سراید: «با آرامش، همه‌چیز را درست پیش می‌بری.» این رویه چه درمورد رهبری و چه درمورد وزنه‌برداری، دویدن و یا نوشتن صادق است. شتاب همیشه به معنای عجله نیست بلکه انجام درست کارها است. آهسته حرکت کردن اشکالی ندارد، به شرطی که هرگز متوقف نشوید. آیا متوجه نشدید که در داستان لاک‌پشت و خرگوش، این لاک‌پشت بود که شتاب می‌کرد؟

اگر فرد سخت‌کوشی نیستید پس چه کسی هستید؟ مردم روی چه چیز شما می‌توانند حساب کنند؟

لازم نیست همیشه شگفت‌انگیز باشید. اما همیشه باید حضور و استمرار داشته باشید.