بریده‌هایی از کتاب یکی برای خانواده‌ی مورفی

هر‌چی رو که توی زندگی می‌خوایم می‌تونیم داشته باشیم، فقط باید تصمیم بگیریم.

«می‌دونی، بعضی وقت‌ها نیاز داری بجنگی، حتی اگه نخوای.»

عشق دادن در هر شرایطی. خودت رو کاملاً وقف کنی برای اینکه خوشحالت می‌کنه به بقیه عشق بدی، نه برای اینکه در عوضش چیزی بگیری.

«بعضی وقت‌ها نمی‌تونی جلو فکر کردنت رو بگیری. حتی اگه نخوای فکر کنی.»

چرا می‌خوای شکل بقیه باشی؟»

می‌دونم که این باید یه چیز خوبی باشه، ولی عمیقاً در من اثر ‌می‌کنه و خلأئی به وجود می‌یاره که منو زیر و رو می‌کنه.

هر وقت احساس می‌کنم که می‌خوام حرف بزنم دهنم رو با غذا پر می‌کنم.

همیشه اولین عکس‌العمل آدمه که اهمیت داره و باید اونو تماشا کنی.

ـ گریه کردن ضعف آدم رو نشون می‌ده. گریه کردن کار احمق‌هاست. ـ نه کارلی، این ضعف نیست، این انسان بودنه.

ـ بذار بغلت کنم کارلی، فکر می‌کنم که آرومت کنه. خیلی دلم می‌خواد، ولی سر تکون می‌دم. می‌گم: «حالم خوبه.» به زمین میخکوب شده‌ام. «دلم می‌خواد که بهم افتخار کنی. دلم نمی‌خواد که ضعیف باشم. دلم می‌خواد وقتی یاد من می‌افتی، یه آدم قوی تو ذهنت بیاد.» می‌خنده. «ذره‌ای ضعف در تو وجود نداره. به علاوه، فکر نمی‌کنی که قدرت زیادی می‌خواد تا آدم بذاره دیگرون کمکش کنن؟» کمی به طرف من خم می‌شه. «خیلی آسونه آدم درو روی خودش قفل کنه کارلی. قدرت می‌خواد که آدم با چیزهایی روبه‌رو بشه که ازشون می‌ترسه.» ـ فقط نمی‌خوام تو منو اون‌جوری ببینی. می‌دونی، آدم به هم ریخته‌ای که مثل بچه‌ها گریه می‌کنه. ـ منظورت یه انسانه؟ ـ نمی‌خوام تو رو ناامید کنم. «چی؟ تو نمی‌تونی منو ناامید کنی کارلی.»

وقتی که این‌جور زندگی‌ها رو تقسیم می‌کردن من کجا بودم؟

بهش نگاه می‌کنم. «می‌دونی، بعضی وقت‌ها نیاز داری بجنگی، حتی اگه نخوای.»

«خیلی آسونه آدم درو روی خودش قفل کنه کارلی. قدرت می‌خواد که آدم با چیزهایی روبه‌رو بشه که ازشون می‌ترسه.»

که هر دو می‌ترسیم عشقی رو از دست بدیم که شاید هیچ‌وقت مجبور نبودیم داشته باشیم.

«تا حالا احساس کردی که... به یه جایی نمی‌خوری؟ مثلاً همه یه چیزی دارن که تو نداری؟» ـ ولی تا حالا فکر کردی که شاید... این تو نیستی که غیرعادی هستی، بقیه‌ی مردم غیرعادی‌ان؟ مردم به تو برچسبی می‌زنن که نیستی؟

اون کتاب درباره‌ی عشق بی‌شرطه. می‌دونی، عشق دادن در هر شرایطی. خودت رو کاملاً وقف کنی برای اینکه خوشحالت می‌کنه به بقیه عشق بدی، نه برای اینکه در عوضش چیزی بگیری. درباره‌ی اینه که کسی رو بیشتر از خودت دوست داشته باشی.

خشمی که از دنیا داری فقط خودتو اذیت می‌کنه.

یالا دختر. خصوصیات خودت رو بگو. یه چیز از خودت بگو. بلوزم رو می‌کشه، از این کار متنفرم. «چیزی برای گفتن ندارم، راست می‌گم. با دو سر به دنیا اومدم. جراح یکیش رو برید. متأسفانه سر عوضی رو برید.»

فکر می‌کنم که بعضی وقت‌ها نمی‌دونی چی می‌خوای برای اینکه نمی‌دونی چیز دیگه‌ای هم وجود داره.

قدرت زیادی می‌خواد تا آدم بذاره دیگرون کمکش کنن