بریده‌هایی از کتاب آقای هنشاو عزیز

شاه‌بلوط و ساندویچ، جگر مرغ و کالباس. این غذاها حتی اگر سرد هم باشند، باز خوشمزه‌اند.

به نظرم می‌توانستم وانمود کنم که دارم به پدرم نامه می‌نویسم، اما قبلاً هم به او نامه نوشته‌ام و او هیچ‌وقت جوابم را نداده.

بچه‌های این مدرسه بیشتر به ناهارم توجه می‌کنند تا به خودم.

مادرم می‌گوید نگران هزینه‌ی پست نباش، پس نمی‌توانم برای جواب ندادن بهانه بیاورم. نویسنده‌ی خسته و هلاک لی باتس

احساسات بچه‌ها تغییر نمی‌کند. وضعیت زندگی‌شان تغییر می‌کند، اما درونشان نه.

لی، خوشحالم که می‌بینم می‌خندی. باید سعی کنی بیشتر وقت‌ها همین‌طوری باشی.

تو مثل خودت نوشتی و سعی نکردی ادای کس دیگری را در بیاوری. این نشانه‌ی یک نویسنده‌ی خوب است. همین را حفظ کن.»

آدم همیشه یک چیزهایی را می‌برد و یک چیزهایی را از دست می‌دهد.

مادر گفت: «می‌دانی، هر وقت به موج‌ها نگاه می‌کنم، حس می‌کنم مهم نیست گاهی وقت‌ها همه‌چیز بد پیش می‌رود. مهم این است که هنوز زندگی ادامه دارد.»

احساسات بچه‌ها تغییر نمی‌کند. وضعیت زندگی‌شان تغییر می‌کند، اما درونشان نه. آنها والدینی می‌خواهند که دوستشان داشته باشند.

گفت: «ما از هم جدا شده‌ایم. یادت نیست؟» یادم هست. تمام مدت یادم است.