بریده‌هایی از کتاب هی آدم!

خانه‌ای که مادر نباشد، خانه نیست که نیست...

خدای من! تمام جهانم درد میکند...

من از نسلی هستم که از شیشه‌ی شیرش بیشتر آب خورد!

هی آدم! آنقدر نمی‌شود شناختت که حتم دارم حتی آیینه هم برای دیدنت عینک به چشم میزند!...

غصه نخور، پیر میشوی، پیرت میکنند!... چال صورتت باید همیشه پیدا باشد... بخند، بلند بخند... بگذارآنقدر دورو باشند که به مزاج همه خوش بیایند... یک رو برای زوج‌ها، چپ‌ها... یک رو برای فردها، راست‌ها... اینجا خیلی زود تغییر ذائقه میدهند! عسل هم که باشی در دهانشان تلخ میشوی!...

اتفاقات ساده میتوانند آدم را سخت عوض کنند...

اگر یک سال نمی‌گذشت، هیچ‌گاه نمی‌فهمیدم یک سال چه قدر طول دارد!

پس چرا سهم من شده یک عالمه پریشانی! پس چه شد؟! پس چرا مانده‌ام با دست‌های تنهایی؟!

شهر برایم تکرارست... تکراری که هر ثانیه‌اش اجبارست...

اینجا گناه یکدیگر را به پای دروغ بودن مقدسات مینویسند...

و خیلی دیر میفهمیم بعضی شوخی‌ها خنده‌دار نیستند!...

خدای من! تمام جهانم درد میکند

همیشه میگفت خوبی‌اش به این است که اتفاقات ساده میتوانند آدم را سخت عوض کنند...

بچه جان! بنویس خواب، بخوان خاب... بنویس خوان، بخوان خان... نوشتن قانون دارد! اینجا هرج و مرج نیست، فقط بعضی قانون‌ها آنطور که نوشته میشوند، خوانده نمی‌شوند!!!...

کسی نمی‌فهمد چرا سکوت کرده‌ام!...

در گورستان تنها چیزی که ندیدم وحشت بود... سکون بود و سکوت بود و آرامش... آرامگاه نام بهتری ست... نگویید گورستان!

اصلا ساده نبود، خیلی سخت عوض شدم... حالا خوب یا بدش بماند! اما خوبی‌اش به این است که ساده عوض نشدم...

من اما هرگز ناسپاس نبوده‌ام! ای کاش تو لهجه‌ی سکوت را میدانستی...

بچه جان! بنویس خواب، بخوان خاب... بنویس خوان، بخوان خان... نوشتن قانون دارد! اینجا هرج و مرج نیست، فقط بعضی قانون‌ها آنطور که نوشته میشوند، خوانده نمی‌شوند!!!...

شعرهایی که از دل برآمدند و روی سنگ‌ها نقش گرفتند