بریده‌هایی از کتاب چین چگونه سرمایه‌داری شد؟

در واقع پیام اصلی سفر جنوبی دنگ حمایت و تشویق ادامه اصلاحات برای حفظ انقلاب دوم چین بود

رهبران جدید چین که بعد از جنبش دانشجویان ۱۹۸۹ به قدرت رسیده بودند، محتاط، مردد، بی هدف و از اقتصاد داخلی و فضای سیاسی بی‌ثبات و سقوط بلوک شوروی پریشان بودند.

شانگهای نمونه دیگری است که تمام شرایط لازم را برای پیشرفت سریع‌تر دارد. این بخش دارای مزیت‌های آشکاری از جمله نیروی کار ماهر، فناوری و دانش مدیریتی است و می‌تواند بر مناطق وسیعی اثرگذار باشد.

گرایش‌های راست می‌توانند سوسیالیسم را تخریب کنند، گرایش‌های چپ نیز می‌توانند.

در زمانی که رهبران چین نگران حفظ سوسیالیسم و سد شدن راه سرمایه‌داری بودند، دنگ به سادگی بحث ایدئولوژیک بی‌معنا و سردرگم‌کننده را کنار گذاشت و بر ارتقای عملی حرکت به جلو در اقتصاد چین تاکید کرد.

مشخصه سوسیالیسم دیگر «برنامه‌ریزی مرکزی» و «مالکیت جمعی» نبود، بلکه ماهیت سوسیالیسم «تحقق نهایی رفاه و سعادت برای همگان» بود.

در نهایت اگر می‌خواهیم سوسیالیسم بر سرمایه‌داری برتری یابد، در بهره‌برداری از دستاوردهای همه فرهنگ‌ها و یادگیری از کشورهای دیگر شامل کشورهای توسعه‌یافته سرمایه‌داری و روش‌ها، عملکردها و تکنیک‌های مدیریتی که بازگوکننده قوانین تولید مدرن اجتماعی است، نباید تردیدی به خود راه دهیم

سوسیالیسم در آزادسازی و توسعه نیروهای مولد، حذف استثمار و قطبی شدن و نهایتاً تحقق رفاه و شکوفایی برای همگان است. این مفهوم باید برای تمام افراد واضح و روشن شود. آیا اوراق بهادار و بازار سهام خوب هستند یا بد؟ آیا آنها خطراتی را به دنبال دارند؟ آیا آنها فقط ویژه سرمایه‌داری هستند؟ آیا سوسیالیسم می‌تواند از آن استفاده کند؟ ما این اجازه را به افراد می‌دهیم قضاوت و داوری خود را داشته باشند، اما باید این موارد را به کار بگیریم. اگر پس از یک یا دو سال آزمایش، سودمندی آنها ثابت شد می‌توانیم آنها را توسعه دهیم. در غیر این صورت می‌توانیم آن را متوقف و تکلیف خود را با آن مشخص کنیم.

اقتصاد برنامه‌ریزی‌شده معادل با سوسیالیسم نیست، زیرا برنامه‌ریزی در نظام سرمایه‌داری نیز وجود دارد، اقتصاد بازاری سرمایه‌داری نیست، زیرا در نظام سوسیالیستی نیز بازار وجود دارد.

هر سال، رهبران باید به مرور و بررسی آنچه انجام داده‌اند بپردازند، اقداماتی را که درست بودن آنها اثبات و نشان داده شده است ادامه دهند و به سرعت اقداماتی را برای اصلاح اشتباهات انجام دهند و به محض تشخیص مشکلات جدید آنها را برطرف کنند

به محض اینکه مطمئن شدیم کاری باید انجام شود باید جرئت آزمایش یک مسیر یا روند جدید را داشته باشیم. این درسی مهم است که باید از شنزن آموخت، اگر روحیه پیشتازی نوآورانه را نداشته باشیم، اگر از خطر کردن هراس داشته باشیم و بترسیم، اگر هیچ نوع انرژی و پویایی نداشته باشیم، در این صورت قادر نخواهیم بود مسیر جدید، روند خوب و دستاورد جدیدی کسب کنیم. چه کسی جرئت دارد ادعا کند صد درصد از موفقیت مطمئن است و هیچ خطری در راه ندارد؟

در عرض هشت سال، شنزن تغییرات قابل توجهی کرده بود که فراتر از تشخیص بود؛ ساختمان‌های بلند در همه جا، ترافیک سنگین در خیابان و بازار بورس موفق از جمله آنها بود.

کار واقعی انجام دهید و کمتر خود را درگیر گفتگوهای پوچ و بیهوده کنید.

مائو هرگز جلسات طولانی مدت برگزار نمی‌کرد، مقالات او کوتاه، مختصر و واضح بود. زمانی که از من خواست پیش‌نویس گزارش کاری را آماده کنم تا توسط چوئن لای در چهارمین کنگره ملی خلق ارائه شود گفت، نباید بیشتر از پنج هزار حرف چینی باشد. من از پنج هزار حرف استفاده کردم و کافی هم بود.

یکی از مشکلات امروزه ما تشریفات است. هر بار که شما تلویزیون را روشن می‌کنید می بینید گردهمایی برگزار شده است. ما جلسات بی‌شماری برگزار می‌کنیم و زبان و محتوای سخنرانی‌ها و مقالات و صحبت‌های ما بیش از حد طولانی و تکراری (در محتوا و در کلمات) است. البته بعضی جملات باید تکرار شوند ولی باید سعی کنیم خیلی مختصر و کوتاه صحبت کنیم. تشریفات نوعی دیوان‌سالاری است. باید زمان بیشتری را صرف موضوعات کاربردی کنیم. این بدان معنا است که کمتر صحبت و بیشتر عمل کنیم.

دنگ همراه با اعضای خانواده و کارکنان خود پکن را با قطار در ۱۷ ژانویه سال ۱۹۹۲ ترک کرد و عازم منطقه‌ای در جنوب شد که در آن اصلاحات بازاری پیشرفت‌های خوبی کرده و دارای بیشترین مقاومت در برابر برنامه ریاضتی پکن بود.

درآن زمان، دنگ، پیرمردی ۸۸ ساله که هیچ جایگاه رسمی در حزب، ارتش یا دولت نداشت تصمیم به مداخله گرفت. تا آن موقع، دنگ دو تن از نزدیکان و مدافعان مصمم و سخت‌کوش یعنی هو یائو بانگ در ۱۹۸۷ و ژائو ژیانگ در ۱۹۸۹ را برای ادامه اصلاحات در مراحل اولیه بدون به چالش کشیدن ایدئولوژی سوسیالیستی از دست داده بود.

دیدگاه مشهور دنگ مبنی بر اینکه اصلاحات اقتصادی چین باید هرگونه اقدامات سرمایه‌دارانه و سوسیالیستی را که به بهبود اقتصادی کشور کمک می‌کند بپذیرد، مورد حمله قرار داده بود. مقاله این‌گونه هشدار داد که بی‌توجهی به تفاوت بین سوسیالیسم و سرمایه‌داری به طور حتم باعث انحراف اصلاحات به مسیر سرمایه‌داری و تخریب سوسیالیسم می‌شود.

این وضعیت تا ۳۱ ژوئیه سال ۱۹۹۱ و تایید رسمی بازار بورس شنزن توسط دولت ادامه یافت.

این گفته دنگ بود: «مجادله نکنید، آزمایش‌های جسورانه انجام دهید و مسیرهای جدید ایجاد کنید