بریده‌هایی از کتاب آنچه پرنده کوچک به من آموخت

وقتی پای ریسک‌کردن به میان می‌آید، خیلی از ما کنار می‌کشیم. احتیاط شرط عقل است. با کارآفرین‌های زیادی ملاقات کرده‌ام که می‌گویند کار روزانه‌ی خود را نگه داشته‌اند و فقط شب‌ها به علاقه‌ی واقعی خود می‌رسند. و حق هم دارند؛ چون باید شکم خانواده‌شان را سیر کنند. اما مسئله این است که تا وقتی بدترین احتمال ممکن را نپذیرید، نمی‌توانید انتظار دست‌یابی به بهترین احتمال را داشته باشید. اگر قرار است به پتانسیلی که در نظر دارید دست یابید، باید تمام توجه خود را وقف آن کنید. ریسک‌کردن مسیری است که به موفقیت منتهی می‌شود.

هیچ موفقیتی تضمین نشده، ولی اگر واقعاً به کارتان علاقه نداشته باشید، شکست حتمی است.

محدود‌کردن گزینه‌ها باعث می‌شد که نقطه‌ای برای شروع پیدا کنم.

تصویر را کوچک کنید، از بالا نگاهی به زندگی خود بیندازید و ببینید خودتان دوست دارید کجا بروید.

فهمیدم یک شرکت می‌تواند تجارت کند، برای جامعه مفید باشد و در‌عین‌حال خوش هم بگذارند. این سه هدف در کنار هم پیش می‌روند

وقتی نوزاد بودم پدر و مادرم از هم جدا شدند و پدرم در شهر دیگری زندگی می‌کرد، ولی درست مثل این بود که آن سر دنیا در استانبول باشد. پدر و مادرم مثل آب و روغن بودند، برای همین به‌ندرت پدرم را می‌دیدم. خیلی تصادفی، پسران تکاور برنامه‌ا‌ی مشترک برای پدرها و پسرها بود. هر هفته، کلِ بچه‌ها همراه پدرهای‌شان می‌آمدند و من تنها می‌رفتم. اگر نمک‌پاشیدن به زخم هم مدال افتخار داشته باشد، همه‌ی آن‌ها ناخواسته این مدال افتخار را برنده شده بودند.

همان‌طور که به طرف گوگل می‌رفتیم، به سرم زد در مورد پروازم با هواپیما شوخی کنم. همان‌طور که معمولِ شوخی‌های من است، احتمالاً خیلی‌های‌شان نامناسب و بی‌مزه بودند؛ چون یادم هست که اوان و جیسون خندیدند و گفتند: «هنوز پنج ثانیه نیست دیدیمش و ببین چه وضعی راه انداخته.»

گاهی رهبری برابر است با تظاهر به اعتمادبه‌نفس.

محدودیت‌ها را بپذیرید. چیزی که در مقابل به دست می‌آورید، هنر تغییر زندگی خود و هرس‌کردن چیزهایی است که برایتان ضروری نیستند.

محدودیت‌ها را بپذیرید، چه سر راه خلاقیت باشند یا ابعاد فیزیکی، اقتصادی یا شخصی. این‌ها می‌توانند شما را تحریک کنند و به چالش بکشند. این‌ها شما را بیدار می‌کنند. باعث می‌شوند خلاقیت بیش‌تری به خرج دهید و بهتر باشید.

وقتی علاقه‌ی واقعی‌تان را پیدا کردید، می‌توانید ببینید که کجای زندگی‌تان دنبال رؤیای اشتباهی رفته‌اید. و وقتی آن رضایت ماندگار را تجربه کردید، دیگر محال است راضی شوید به چیزی کم‌تر از آن قانع باشید.

جایی خواندم که وقتی استیون اسپیلبرگ مشغول ساختن فیلم «آرواره‌ها» بود، می‌خواست یک کوسه‌ی عظیم‌الجثه و مکانیکی در ابعاد واقعی بسازد تا صحنه‌ی حمله‌ی این حیوان به انسان‌ها را با کمک آن فیلم‌برداری کند. ولی ساختن این کوسه تبدیل به یکی از کابوس‌های بودجه‌ی فیلم شد؛ به همین دلیل اسپیلبرگ به یک نتیجه‌ی ارزان‌قیمت رسید. او تصمیم گرفت صحنه‌ها را زیر آب و از دید کوسه فیلم‌برداری کند که با گرسنگی به پاهای خوشمزه‌ی شناگرهای حواس‌پرت نگاه می‌کند. و چی شد؟ خیلی ترسناک‌تر شد. این صحنه‌ها این‌طور فیلم‌برداری شدند، چون کارگردان از نظر بودجه چاره‌ی دیگری نداشت.

ما چیزی را کم داشتیم که کلید هر استارتاپ موفق است و این چیز از کیفیت صدا هم مهم‌تر بود. منظور سرمایه‌گذاری احساسی است. اگر به چیزی که خلق می‌کنید علاقه نداشته باشید، اگر خودتان کاربر فعال آن نباشید، در آن‌صورت حتا اگر همه‌چیز را درست انجام دهید باز هم احتمال شکست وجود دارد. نمی‌توانم روی چیزی کار کنم که به آن علاقه‌ای ندارم.

با این خانه‌ی جدید و حقوق اندکِ استارتاپِ اودیو، من و لیوی دوباره به مسیر بازپرداخت بدهی برگشته بودیم. ولی خوب، هر‌چه ریسک بزرگ‌تر بود، نشان می‌داد که اعتمادم به خودم هم بیش‌تر بوده است. من ریسک و خلاقیت را انتخاب کرده بودم و این انتخاب بالاخره یک زمانی، جبران کرد

ما اغلب از دور‌شدن از ایده‌ی کلی یا آن چیزی که می‌دانیم، می‌ترسیم. ولی راهکار لزوماً همیشه جلوی چشم‌مان نیست و حتماً سابقه‌ای در مورد آن وجود ندارد. مثلاً اگر همیشه به سوخت‌های فسیلی به‌عنوان بهترین و تنها منبع انرژی بچسبیم، کارمان تمام است.

«اهداف آدم باید بزرگ‌تر از غرور و خودخواهی‌ش باشه.»

در دایرة‌المعارف من، کلمه‌ی فرصت به‌صورت مجموعه‌شرایطی تعریف شده که در آن انجام کاری ممکن می‌شود.

اگر فراتر از این چارچوب ساده برویم، حقیقتی را کشف خواهیم کرد ‌که باعث می‌شود صبح‌ها از خواب بیدار ‌شویم و به واقعیت سیاه‌وسفید زندگی‌مان رنگ و جان می‌بخشد. عشق، ریسک، تازگی، هم‌دلی، شکست، خوش‌بینی، شوخ‌طبعی، خرد ـ این‌ها نیروهایی هستند که تصمیمات ما را شکل می‌دهند، موفقیت را معنا می‌کنند و مشخص می‌کنند که در‌نهایت زندگی ما موفق بوده است یا نه

ما باید ارزش را پیش از سود قرار دهیم

«مؤثرترین شهروندان جهان اون‌هایی هستن که می‌تونن کسب‌وکار خود رو با برنامه‌های نوع‌دوستانه ترکیب کنن و آینده‌ای سرشار از رفاه و مسئولیت مشترک و همه‌گیر خلق کنن.»