بریده‌هایی از کتاب اسطوره‌شناسی یونانی و مدرنیته غربی

بولفینج معتقد است اسطوره‌شناسی هر ملتی تلفیقی از همۀ نظریات ذکر شده است که در یک نتیجه‌گیری کلی می‌توان گفت در دورانی که انسان پدیده‌های طبیعی را نمی‌شناخت می‌کوشید به‌وسیلۀ اسطوره‌پردازی، اشیاء مشاهده شده را تحت نام‌هایی کلی به وحدت برساند که این نام‌های کلی بیانگر رب‌النوع‌های آن اشیاء تلقی و به اذ‌هان انسان‌های اولیه منتقل می‌شدند. به این ترتیب، آن پدیده‌ها به طرف عملکرد قدرت‌های برتر سوق داده می‌شدند.

فروید، به ‌گونه‌ای روانکاوانه معتقد است اسطوره‌ها رؤیا‌های عمومی و رؤیا‌ها اسطوره‌های شخصی هستند.

فلاسفۀ فمینیست امروزی معتقدند مردسالاری دورۀ مدرن متأثر از تاریخ اندیشۀ غرب است که از اسطوره‌های یونانی آغاز می‌شود. ایشان مردسالاری در عقلانیت کانت، اومانیسم نیچه، روان‌شناسی فروید، جامعه‌شناسی و علوم سیاسی روسو و... را نشأت گرفته از مبانی مردسالارانه در اسطوره‌های یونانی می‌دانند. در اثبات این ادعا نکاتی در نتیجه‌گیری تحلیلی یادآوری می‌شود.

آفرودیت نیز به‌عنوان ایزدبانویی دختر زئوس و دیون، بسیار زیبا و خودآرا بود. در افسانه‌های یونانی آمده است که بدون آفرودیت در هیچ جایی شادی، عشق و لذت جسمانی نمی‌توانست وجود داشته باشد. این ایزدبانوی فریبنده همه را اغفال می‌کرد، اما قادر نبود قلب سه کس را تصاحب کند. این سه تن عبارت بودند از: 1) مایدن وستا که پرهیزگار بود؛ 2) آتنای چشم خاکستری که از هنر‌های دستی پشتیبانی می‌کرد؛ 3) آرتمیس بانوی موجودات وحشی که عاشق جنگل‌ها بود.

یکی از خصوصیات عقلانیت دورۀ روشنگری، مردانه بودن آن است که بر اساس نظریۀ پاملا اندرسن، فیلسوف دین دانشگاه آکسفورد، ـ همچون بسیاری از متفکران فمینیست کنونی‌ـ نشأت گرفته از مردسالارانه بودن اسطوره‌های یونان باستان است؛

کوئوس، کریوس، هیپریون، ایاپتوس، تئیا، رئا، منموزین، فوئبه، تتیس، کرونوس و سوکلوپسِ یک چشم، و سپس هاندرد‌هاندرس متولد شدند. کرونوس مکار و حقه‌باز، که جوان‌ترین و تندخوترین فرزند زمین بود، پدرش را عقیم کرد و حاکم ایزدان شد.

بنابراین نقش آن اشکال خداگونه نشان می‌دهد که عملکرد اسطورۀ پهلوانی در روان‌شناسی فردی انسان در جوامع مختلف، موجب توسعۀ آگاهی خویشتن فرد نسبت به قوت‌ها و ضعف‌های خود است. این امر به گونه‌ای صورت می‌گیرد که فرد را برای وظایف دشواری که در زندگی با آنها مواجه است آماده می‌کند. به این ترتیب، فرد با گذر از زایش ذاتی و ورود به مرحلۀ بلوغ زندگی، ارتباطش را با اسطورۀ پهلوانی از دست می‌دهد و مرگ نمادین پهلوان آغاز مرحلۀ بلوغ شخص می‌شود.

معرفت‌شناسی دورۀ تجددگرایی با «می‌اندیشم پس هستم» دکارت، فیلسوف فرانسوی، آغاز شد. وی با مبدأ قرار دادن خود به اثبات وجود خدا پرداخت؛ به این معنا که من وجود دارم، بنابراین خدا وجود دارد.

کارل یونگ، بنیانگذار سوئیسی روان‌شناسی تحلیلی، معتقد است انسان پدیده‌ای تاریخ‌مند است که مراحل قبلی توسعۀ روان جمعی‌اش را در ناخودآگاه خود حفظ کرده و این ناخودآگاه تاریخی از طریق روان آدمی در مراحل مختلف حیات به اشکال نمادین بروز می‌کند.