بریده‌هایی از کتاب تیزذهن بمانید

او در این پژوهش تبلیغاتی را با استفاده از تصاویر شخصیت‌های کارتونی به بازدیدکنندگان پارک تفریحی دیزنی نشان داد. بعضی از این تبلیغات باگز بانی را نشان می‌داد و مردمی که آن تبلیغات را می‌دیدند اغلب باور می‌کردند که واقعاً باگز بانیِ پارک دیزنی را دیده‌اند و حتی با او دست داده‌اند. آن‌ها گاهی به توصیف هویجی در دهانش، گوش‌های آویزانش و حرف‌هایی که احتمالاً زده بود، مثل «چه خبر، داک؟»، می‌پرداختند. مشکل این‌جاست که باگز بانی شخصیت کارتونیِ شرکت برادران وارنر است و هرگز در پارک دیزنی دیده نخواهد شد. لوفتس نشان داد چقدر راحت می‌توان خاطرات را القا یا دست‌کاری کرد.

ازنظر آن‌ها این‌که پدرشان مشغول نوشتن کتابی راجع به مغز است بسیار خنده‌دار است چون، به‌قول خودشان، پدرشان «واقعاً هیچ‌چیزی را نمی‌تواند به خاطر بسپارد».

روزی جمله‌ای قصار در اوکیناوا شنیدم که از آن خوشم آمد: «دوست دارم مثل لامپ رشته‌ای زندگی کنم. سرتاسر زندگی‌ام بدرخشم و آنگاه یک روز به‌یک‌باره خاموش شوم.» ما همین را برای مغزمان می‌خواهیم. ما نمی‌خواهیم لامپمان سوسو بزند و ما را باخبر کند که به‌زودی خاموش خواهد شد.

چند کار را هم‌زمان با هم انجام ندهید. صبح‌ها را صرف خواندن ایمیل‌هایتان نکنید. بیشتر معاشرت کنید.

تجربه‌های شما می‌تواند مثل ورزشی مناسب مغزتان را قوی‌تر کند یا آن را نابود و مغلوب سازد. اما چه چیزی این دو دسته را از هم متمایز می‌کند؟ پاسخ تاب‌آوری است. مغزی که تاب‌آور است می‌تواند آسیب‌های مداوم را تحمل کند، متفاوت فکر کند، جلوی بیماری‌های مغزی، ازجمله افسردگی، را بگیرد و عملکرد حافظهٔ شناختی را در اوج نگه دارد. به‌علاوه، داشتن مغزی تاب‌آور است که متفکران بابصیرت و باتدبیر را از افراد معمولی متمایز می‌سازد. این لزوماً به‌معنای باهوش‌بودن یا حتی داشتن تحصیلات دانشگاهی نیست. این یعنی تجربه‌های دشوار بتوانند باعث بهبود مغز شوند نه باعث افت آن.

برای ترغیب مردم از ترس استفاده نکنید، چون فایدهٔ چندانی ندارد و تأثیرش زودگذر است. وقتی کسی را می‌ترسانید، آمیگدالِ آن شخص را فعال می‌کنید. آمیگدال مرکز هیجانی مغز است. نوعی واکنش سریع و شدید است، مثل وقتی‌که شخص با تهدید مواجه می‌شود. مشکل این است کنشی که در مراکز هیجانی مغز شروع می‌شود بخش‌های قوهٔ تشخیص و کارکردِ اجرایی مغز را هم نادیده می‌گیرد. درنتیجه، واکنش ممکن است شدید و فوری باشد، اما اغلب کنترل‌نشده و زودگذر هم هست. به همین دلیل است که وقتی به مردم می‌گوییم اگر وزنشان را کم نکنند احتمال دارد دچار حملهٔ قلبی شوند به مدت یک هفته رژیم سختی می‌گیرند و ورزش می‌کنند و بعد یک‌دفعه به عادت‌های مضرِ قبل بازمی‌گردند. پیامِ مبتنی بر ترس هرگز به تدبیری مؤثر و بلندمدت نخواهد انجامید، چون ما این‌گونه طراحی نشده‌ایم.

این‌طور نیست که با افزایش سن قطعاً دچار مشکلات حافظه شویم. می‌توانیم برای حفظ، افزایش و تقویت توانایی‌مان در به یاد آوردن، حفظ و بازیابی اطلاعات تا زمانی‌که زنده‌ایم اقداماتی انجام دهیم.

مغز را تصور کنید، آن تودهٔ براقِ وجود، آن اجتماع سلول‌های خاکستری، آن کارخانهٔ رؤیا، آن خرده زورگوی داخل یک گویِ استخوانی، آن انبوه نورون‌ها که همه‌چیز تحت‌کنترل اوست، آن بی‌نهایت کوچک، آن گنبدِ لذتِ دمدمی‌مزاج، آن کمد چروکیدهٔ پر از خویشتن که مانند کلی لباس درون ساکی ورزشی داخل جمجمه چپانده شده است. دایان آکرمن (از کیمیایی از ذهن)

برای ترغیب مردم از ترس استفاده نکنید، چون فایدهٔ چندانی ندارد و تأثیرش زودگذر است. وقتی کسی را می‌ترسانید، آمیگدالِ آن شخص را فعال می‌کنید. آمیگدال مرکز هیجانی مغز است. نوعی واکنش سریع و شدید است، مثل وقتی‌که شخص با تهدید مواجه می‌شود. مشکل این است کنشی که در مراکز هیجانی مغز شروع می‌شود بخش‌های قوهٔ تشخیص و کارکردِ اجرایی مغز را هم نادیده می‌گیرد. درنتیجه، واکنش ممکن است شدید و فوری باشد، اما اغلب کنترل‌نشده و زودگذر هم هست. به همین دلیل است که وقتی به مردم می‌گوییم اگر وزنشان را کم نکنند احتمال دارد دچار حملهٔ قلبی شوند به مدت یک هفته رژیم سختی می‌گیرند و ورزش می‌کنند و بعد یک‌دفعه به عادت‌های مضرِ قبل بازمی‌گردند. پیامِ مبتنی بر ترس هرگز به تدبیری مؤثر و بلندمدت نخواهد انجامید، چون ما این‌گونه طراحی نشده‌ایم.

با این کتاب، خیلی بیشتر از گذشته مغزتان را خواهید شناخت و وقتی خواندن آن را تمام کنید، روش‌های سالم نگه داشتن مغز را کاملاً درک خواهید کرد. پس به این کتاب به چشم کلاسی پیشرفته دربارهٔ نحوهٔ ساخت مغزی بهتر نگاه کنید، که شما را به هرچه در زندگی می‌خواهید می‌رساند

من مثل یک پادشاه صبحانه، مثل یک شاهزاده ناهار و مثل یک رعیت شام می‌خورم

زمان کمتری را به نشستن بگذرانید. هر بار که می‌خواهید بنشینید، از خود بپرسید: «می‌شه به‌جاش وایسم یا راه برم؟» موقع مکالمه با تلفن راه بروید، به‌جای آسانسور از پله استفاده کنید و کمی دورتر از در ورودی ساختمان پارک کنید. سعی کنید هر یک ساعت بلند شوید و در جا پنج دقیقه قدم بزنید یا آرام بدوید. هرچه در طول روز بیشتر تحرک داشته باشید به نفع جسم و مغزتان است.

۱. در طول روز بیشتر تحرک داشته باشید و یک برنامهٔ ورزشی برای زندگی‌تان در نظر بگیرید. ۲. از طریق یادگیری و به چالش کشیدن ذهنتان راه‌هایی جدید برای تحریک مغزتان بیابید. ۳. خواب منظم و آرام‌بخش را جزو اولویت‌هایتان قرار دهید و تمرین‌های استرس‌زدا را در برنامهٔ روزانه‌تان بگنجانید. ۴. از روشی جدید برای تغذیهٔ جسمتان استفاده کنید. ۵. ارتباطی واقعی با دیگران داشته باشید و زندگی اجتماعی‌تان را پرشور نگه دارید.

یک) یادتان باشد به بالا و به ستارگان نگاه کنید نه به پایین و به پاهایتان. دو) هرگز دست از کار نکشید. کار به شما معنا و هدف می‌دهد و زندگی بدون آن پوچ است. سه) اگر آن‌قدر خوش‌شانس بودید که عشق را بیابید، یادتان باشد که وجود دارد و دورش نیندازید. استیون هاوکینگ

-در آشپزی از چربی‌هایی که یک و چند حلقهٔ غیراشباع دارند، مثل روغن زیتون فرابکر، روغن کانولا، روغن آفتاب‌گردان و روغن کنجد استفاده کنید. برای پخت پرحرارت، روغن آووکادو را امتحان کنید.

هیچ مکمل غذایی شناخته‌شده‌ای وجود ندارد که باعث بهبود حافظه و پیشگیری از افت شناختی یا زوال عقل شود. مصرف این مکمل‌ها معمولاً همراه با توصیهٔ افراد تبلیغ می‌شوند تا نظر کسانی را که نگران سلامت مغزشان هستند جلب کنند. گول نخورید. پولی را که می‌خواهید برای خرید مکمل‌ها هدر دهید خرج چیزی کنید که به مغزتان کمک می‌کند: یک جفت کفش پیاده‌روی یا بالشی جدید برای خوابی راحت.

بین افراد معروف و کارآفرین‌ها باب شده است از مزایای سحرخیزی‌هایشان بگویند، اما هیچ داده‌ای وجود ندارد که ثابت کند افراد موفق کمتر می‌خوابند. شما نمی‌توانید ساعت بدنتان را فریب بدهید. وقتی بفهمید خواب چه اهمیتی در زندگی‌تان دارد، امیدوارم آن را جزو اولویت‌هایتان قرار دهید. همهٔ ما به هفت تا هشت ساعت خواب در شب احتیاج داریم،

کمبود خوابِ مداوم افراد را بیشتر درمعرض زوال عقل، افسردگی، اختلال‌های خلقی، مشکلات حافظه و یادگیری، بیماری‌های قلبی، فشارخون بالا، اضافه‌وزن و چاقی مفرط، دیابت، جراحات ناشی از زمین‌خوردن و سرطان قرار می‌دهد.

خوش‌بینی، در کنار چیزهایی مثل پذیرش خود، سرزندگی و روابط مثبت، یکی از عناصر مهم سلامت مغز به شمار می‌آید.

هرکدام از ما چگونه جهان را می‌بینیم و درک می‌کنیم تفسیری فعالانه و نتیجه‌ای است از آنچه به آن توجه می‌کنیم و انتظار داریم، نه دریافت منفعلانهٔ اطلاعات ورودی