بریده‌هایی از کتاب دزیره (جلد اول)

در زندگی شب‌هایی وجود دارند که هیچ‌وقت به پایان نمی‌رسند.

آدم وقتی بزرگ می‌شود که واقعاً عاشق شده باشد.

«می‌خندی، اوژنی؟ ... می‌خندی؟»

مشغول نوشتن شده‌ام چون خوابم نمی‌برد. و خوابم نمی‌برد چون نگرانم. نگرانِ اتفاق‌های آینده و نمی‌توانم از آن‌ها فرار کنم.

معتقدم تاریخ، تمام جزئیات را ثبت نمی‌کند.

گر کسی روی زخم کهنه‌ای که مدت‌هاست خوب شده، مرهم بگذارد، چه می‌شود؟ ــ کسی که زخم خورده، به مرهم‌گذار می‌خندد!

کسی نمی‌داند چه سرنوشتی در انتظارش است. چرا باید برای چیزی که نمی‌دانم نگران باشم؟

حالا می‌دانم آدم وقتی بزرگ می‌شود که واقعاً عاشق شده باشد.

به‌نظر من همهٔ مردم، چه آن‌هایی که سر می‌برند و چه آن‌هایی که سرشان بریده می‌شود، مردها و زن‌هایی که عاشق می‌شوند، می‌میرند، و همهٔ آن‌هایی که زندگی معمولی دارند، تاریخ را می‌سازند.»

«می‌خواستم یک‌بار دیگر بغلش کنم، ماری... می‌خواستم موقع خداحافظی بغلش کنم.»

«دخترکم، مردم فرانسه صدها سال است که رنج می‌کشند و دو شعله از رنج مظلومان زبانه می‌کشد: شعلهٔ عدالت و شعلهٔ نفرت. شعلهٔ نفرت با دریایی از خون خاموش می‌شود ولی آن شعلهٔ دیگر، شعلهٔ مقدس عدالت، هیچ‌وقت کاملاً خاموش نمی‌شود.»

به‌نظر من پاریس یک شهر افسانه‌ای است.»

ـ با کجا در جنگ نیستیم؟ فقط اسمش صلح است.

حقوق بشر که از بین‌رفتنی نیست پاپا، نمی‌توانند منسوخش کنند، درست است؟ ــ نه، از بین رفتنی نیست، ولی می‌توانند به‌طور موقت، به‌صورت علنی یا پنهانی آن را زیر پا بگذارند. البته تاریخ نشان داده کسانی که این حقوق را پایمال می‌کنند، به ناحق خون‌های بسیاری را می‌ریزند.

امشب نوشتن داستان زندگی‌ام را شروع می‌کنم چون آن‌قدر هیجان‌زده‌ام که خوابم نمی‌برد. پس به آرامی از تختم پایین می‌آیم و امیدوارم ژولی از نور شمع بیدار نشود چون عصبانی می‌شود.

این تاریخ به بعد، دیگر مرا اوژنی صدا نکنید. اسم کامل من اوژنی برناردین دزیره است و دوست دارم دزیره صدایم کنید.»

«اوژنی، تو هیچ‌وقت نگران آینده و سرنوشتت شده‌ای؟»

«حق با شماست مادام. البته افسانه‌ها زیر باران هم افسانه می‌مانند.»

«سیاست... امان از این سیاست که خانواده‌ام را بدبخت کرده!

گفت به من حسادت می‌کند چون به ملیتی تعلق دارم که این افکار بزرگ را به دنیا تقدیم می‌کند. کنارم نشسته بود و ادامه داد: «آزادی، برابری، و اقتدار مردمی.» بعد، گفت: «خون‌های زیادی برای تصویب این قوانین ریخته شده‌اند، خون‌های مردم بی‌گناه. و نباید بیهوده پایمال بشوند، مادموازل.»