بریده‌هایی از کتاب مناظره دکتر و شیخ

و کار خود را به خدا می‌گذارم که او به حال بندگان بصیر است

د: کاملاً درست لذا ما هم به خلفا توهین نمی‌کنیم. ش: پس منظور از این اولی و دومی و سومی کیست. د: ما هم نمی‌دانیم دقیقاً‌ منظور کیست هرچند به نظر بعضی از علمای اهل حدیث، این قسمت از زیارت و حتی سلام قبل از آن، جزء زیارت سفارش‌شدۀ اولیه نبوده است.

اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی الذُّنُوبَ الَّتِی تُنْزِلُ النِّقَمَ‌ خدایا ببخش آن گناهانی را که بر من کیفر عذاب نازل می‌کند.

باید بگویم که من از میان کتب اهل تسنن بود که به مکتب اهل بیت اعتقاد محکم‌تری پیدا کردم.

بار خدایا، درود بفرست بر محمد و خاندانش و هرگاه مرا در نظر مردم به درجتی فرامی‌بری به همان قدر در نفس خود خوارم گردان‌.

و بر دست من، در حق مردم کارهای خیر جاری کن و کارهای خیر مرا به شائبه منت نهادن بر خلق خدای میامیز

مرا به بندگی خود گیر و عبادتم را به عجب و غرور تباه مکن.

عزیزم دار و به خودپسندی دچارم مکن.

و مرا از هر کار که پرداختن به آن از پرداختنم به تو بازمی‌دارد، بی‌نیاز گردان

ای خداوند، به لطف خود نیت مرا از هر شائبه مصون دار و به رحمت خود یقین مرا استوار گردان، و به قدرت خود فساد مرا به صلاح بدل نمای.

تویی که بیماران را شفا دادی

تویی که عزت و جلال دادی

تویی که گناهان را مستور ساختی تویی که گناهان را آمرزیدی

به‌هرحال اگر ای خدای من عفو کنی شایسته است که پیش از من چه بسیار از گنهکاران را عفو کرده‌ای چرا که لطف و کرمت ای خدا برتر و بالاتر از آن است که بندگان مقصر را به کیفر رسانی.

اگر بر گناهم کسی غیر از تو آگاه می‌شد البته آن گنه نمی‌کردم

ستایش خدای را که چون از او چیزی درخواست کنم به من عطا می‌کند و هرچند هنگامی‌که او از من قرض می‌خواهد من بخل می‌ورزم.

ستایش خدای را که من او را می‌خوانم و او اجابت می‌کند و هرچند وقتی‌که او مرا می‌خواند کندی و کاهلی می‌کنم.

ای خدا این مرکب سرکش هوی‌وهوس که نفس بر آن سوار است بسیار مرکب بدرفتاری است وای بر این نفس و هوی که آمال باطل و آرزوهای زشت در نظرش زیبا جلوه کرده.

خدایا تو می‌دانی که چیزی جز امیدواری‌ها به تو مرا به درگاهت نمی‌آورد و چون گناهان مرا از دار وصال تو دور کند جز به رشتۀ لطف و کرم بی‌انتهای تو چنگ نمی‌زنم.

و به آنچه نزد توست چشم امید دارم و تو از دلم آگاهی و حاجتم را می‌دانی و ضمیر مرا می‌شناسی.