بریده‌هایی از کتاب هری پاتر و فرزند نفرین شده

شجاعت عذر موجهی برای حماقت نیست. همیشه فکر کنید. همیشه به احتمالات فکر کنید.

هری: عشق آدمو کور می‌کنه. ما هر دو سعی کردیم به پسرامون چیزی رو بدیم که خودمون نیاز داشتیم، نه اونا. ما انقد مشغول دوباره ساختن گذشته‌ی خودمون بودیم که امروز اونا رو خراب کردیم.

برای درس دادن به یه بازنده فقط یه راه هست که ما بهتر از هر کسی می‌دونیم چیه: تحقیر.

آلبوس: اونا مردای خوبی بودن. هری: اونا مردای بزرگی بودن، با نقص‌های بزرگ، و می‌دونی چیه... اون نقص‌ها اونا رو بزرگ‌تر می‌کرد. آلبوس به اطراف نگاه می‌کند آلبوس: پدر، ما کجاییم؟ هری: جایی که من زیاد می‌یام. آلبوس: اما این‌جا قبرستونه... هری: و اینم قبر سدریکه. آلبوس: پدر؟ هری: پسری که کشته شد... کریگ... چه‌قدر اونو می‌شناختی؟ آلبوس: خیلی نه. هری: منم سدریک رو زیاد نمی‌شناختم. اون می‌تونست برای انگلیس کوییدیچ بازی کنه. یا یه کارآگاه فوق‌العاده بشه. می‌تونست هر چیزی بشه. و حق با ایمسه... اونو دزدیدن. واسه همین زیاد می‌یام این‌جا. برای این که بگم متأسفم. هر وقت بتونم. آلبوس: این... کار خوبیه.

"وقتی اضافی‌ها نجات داده شوند، وقتی زمان بچرخد، وقتی فرزندان دیده نشده پدران‌شان را به قتل رسانند: آن گاه ارباب تاریکی باز خواهد گشت

"حقیقت چیز زیبا و وحشت‌ناکیه، و باید با احتیاط باهاش برخورد کرد. "

دامبلدور: از بین این همه آدم، از من می‌پرسی چه‌طور از پسری که در خطره محافظت کنیم؟ ما نمی‌تونیم جوون‌ها رو از آسیب دیدن حفاظت کنیم. درد باید بیاد و می‌یاد. هری: پس باید وایسم و تماشا کنم؟ دامبلدور: نه، باید بهش یاد بدی چه‌طوری با زندگی مواجه بشه.

متوجه افکارت نمی‌شم آلبوس... راستش می‌دونی چیه، تو نوجوونی، من نباید هم متوجه افکارت بشم، اما قلبت رو می‌فهمم. برای مدت زیادی نمی‌فهمیدم، ولی به لطف این ماجرا... می‌دونم اون‌جا چی داری. اسلیترین، گریفیندور، هر برچسبی که بهت خورده باشه... من می‌دونم، می‌دونم که قلبت قلب خوبیه... آره، بخوای یا نخوای قراره جادوگر بزرگی بشی.

تغییرات سریعی هم‌زمان با جا‌به‌جایی ما بین جهان‌ها رخ می‌دهد. صحنه‌ی واحدی وجود ندارد، بل‌که تکه‌ها و بریده‌هایی هست که پیش‌رفت مداوم زمان را نشان می‌دهد.

دامبلدور: فکر می‌کنم کار سختیه که درد کشیدن بچه‌تو ببینی.

شجاعت عذر موجهی برای حماقت نیست.

اسکورپیوس: واقعاً فکر می‌کردی بیاد پیش ما؟ پاترها به اسلیترین تعلق ندارن. آلبوس: یکیشون داره

آلبوس: رو چی تمرکز کنیم؟ رز: رو این که می‌خوایم با کی دوست بشیم. مامان و بابای من بابای تو رو تو اولین سفرشون با قطار هاگوارتز دیدن. می‌دونی... آلبوس: پس باید الآن تصمیم بگیریم تا آخر عمر باید با کی دوست باشیم؟ خیلی ترسناکه.

صدای ولدمورت... هرررررری پاااااااتر

من... می‌دونم... شبیه اون بودن چه حسی داره. من می‌دونم ولدمورت بودن چه حسی داره. باید من باشم. ران: مزخرفه. قشنگ گفتی ولی قشنگ مزخرف گفتی. امکان نداره

هری پاتر و فرزند نفرین شده جی. کی. رولینگ جک ثورن جان تیفانی مترجم: دانیال قاسمی

تو هر لحظه‌ی درخشان شادی یه قطره سم هست: دونستن این که درد برمی‌گرده.

چیزهایی هست که مرگ نمی‌تونه لمس کنه. نقاشی... و خاطره... و عشق.

کسایی که دوسشون داریم هیچ‌وقت واقعاً ما رو ترک نمی‌کنن هری. چیزهایی هست که مرگ نمی‌تونه لمس کنه. نقاشی... و خاطره... و عشق.

هری: تو نمی‌تونی زندگیت رو دوباره بسازی. تو همیشه یتیم می‌مونی. این ازت جدا نمی‌شه.