بریده‌هایی از کتاب هری پاتر و فرزند نفرین شده

هری: اونا مردای بزرگی بودن، با نقص‌های بزرگ، و می‌دونی چیه... اون نقص‌ها اونا رو بزرگ‌تر می‌کرد.

چیزی که بهت گفتم... نابخشودنیه، و نمی‌تونم ازت بخوام فراموشش کنی اما می‌تونم امیدوار باشم ازش عبور کنیم.

"حقیقت چیز زیبا و وحشت‌ناکیه، و باید با احتیاط باهاش برخورد کرد

تغییرات سریعی هم‌زمان با جا‌به‌جایی ما بین جهان‌ها رخ می‌دهد. صحنه‌ی واحدی وجود ندارد، بل‌که تکه‌ها و بریده‌هایی هست که پیش‌رفت مداوم زمان را نشان می‌دهد.

"حقیقت چیز زیبا و وحشت‌ناکیه، و باید با احتیاط باهاش برخورد کرد. "

هری، تو این جهان احساساتی به هم ریخته جواب کاملی وجود نداره. کمال از دست‌رس انسان خارجه، از دست‌رس جادو خارجه. تو هر لحظه‌ی درخشان شادی یه قطره سم هست: دونستن این که درد برمی‌گرده. با کسایی که دوسشون داری صادق باش، دردت رو نشون بده. رنج کشیدن برای انسان مثل نفس کشیدنه.

مردم همیشه وقتی شما سه تا با هم هستین نگاه می‌کنن. جدا از این، مردم همیشه به تو نگاه می کنن.

کتاب: من موجودی هستم که ندیدی. من تو هستم، من من هستم. پژواکی پیش‌بینی نشده. گاهی جلو، گاهی عقب، همراه همیشگی، چون در هم پیچیدیم.

هری: ببین، تا وقتی تو خوش‌حال هستی چیز دیگه‌ای برام مهم نیست

با این که اون بزرگ‌ترین جادوگر تاریخه، ولی به من افتخار می‌کنه.

راستش من از همه چی می‌ترسم.

اونا مردای بزرگی بودن، با نقص‌های بزرگ، و می‌دونی چیه... اون نقص‌ها اونا رو بزرگ‌تر می‌کرد.

من کور بودم. این همون کاریه که عشق با ما می‌کنه. من نمی‌تونستم ببینم که تو نیاز داری بشنوی این پیرمرد مفلوک حقه‌باز خطرناک... دوستت داره.

چرخ‌دستی می‌خواین عزیزای من؟ آلبوس پنجره‌ای را باز می‌کند و قصد بیرون پریدن دارد اسکورپیوس: یه قطار در حال حرکت جادویی. ساحره‌ی چرخ‌دستی: کلوچه‌ی کدوتنبل؟ کیک پاتیلی؟ اسکورپیوس: آلبوس سوروس پاتر، اون نگاه عجیب غریب رو تمومش کن. آلبوس: سوال اول. در موررد مسابقه‌ی سه جادوگر چی می‌دونی؟ اسکورپیوس: اووووه... امتحان داریم! سه تا مدرسه سه تا قهرمان رو انتخاب می‌کنن تا تو سه تا مسابقه برای یک جام شرکت کنن. این چه ربطی داره؟ آلبوس: تو یه خرخون واقعی هستی، می‌دونستی؟ اسکورپیوس: بعله. آلبوس: سوال دوم. چرا مسابقه‌ی سه جادوگر بیست و چند ساله که برگزار نشده؟ اسکورپیوس: تو آخرین دوره پدر تو و یه پسری به اسم سدریک دیگوری حضور داشتن. اونا تصمیم گرفتن با

اونو از گروهش خبردار کردم... رز گرنجر ویزلی. (کلاهش را روی سر رز می‌گذارد) گریفیندور! (رز به سمت گریفیندوری‌ها رفته و مورد تشویق قرار می‌گیرد) رز: ممنون دامبلدور. اسکورپیوس می‌دود تا جای رز مقابل کلاه را بگیرد کلاه گروه‌بندی: اسکورپیوس مالفوی. (کلاهش را روی سر اسکورپیوس می‌گذارد) اسلیترین! (اسکورپیوس انتظار این را داشت. سر تکان داده و نیمچه لبخندی می‌زند. به سمت اسلیترینی‌ها رفته و مورد تشویق قرار می‌گیرد)

کمال از دست‌رس انسان خارجه

برای اولین بار... درست در این اوضاع وحشت‌ناک، یک‌دیگر را دوست هم می‌دانند

مردم همیشه وقتی شما سه تا با هم هستین نگاه می‌کنن. جدا از این، مردم همیشه به تو نگاه می کنن.

اونا مردای بزرگی بودن، با نقص‌های بزرگ، و می‌دونی چیه... اون نقص‌ها اونا رو بزرگ‌تر می‌کرد.

اسکورپیوس و هرمیون: حق با توئه. ران: ای وای! دوتا شدن!