بریده‌هایی از کتاب هری پاتر و فرزند نفرین شده

ساحره‌ی چرخ‌دستی: چیزی از چرخ‌دستی نمی‌خرید عزیزای من؟ کلوچه‌ی کدوتنبل؟ قورباغه شکلاتی؟ کیک پاتیلی؟ رز: (متوجه نگاه مشتاقانه‌ی آلبوس به قورباغه شکلاتی شده)

هری: اونا مردای بزرگی بودن، با نقص‌های بزرگ، و می‌دونی چیه... اون نقص‌ها اونا رو بزرگ‌تر می‌کرد.

من کور بودم. این همون کاریه که عشق با ما می‌کنه. من نمی‌تونستم ببینم که تو نیاز داری بشنوی این پیرمرد مفلوک حقه‌باز خطرناک... دوستت داره.

ایستگاهی شلوغ و پرازدحام، مملو از مردمی که می‌خواهند به جایی بروند.

فکر می‌کنم کار سختیه که درد کشیدن بچه‌تو ببینی.

سکوت سکوتی کامل و عمیق سکوتی سنگین و کمی پیچیده که خبر از خرابی می‌دهد

شجاعت عذر موجهی برای حماقت نیست. همیشه فکر کنید. همیشه به احتمالات فکر کنید. ج

هری پاتر و فرزند نفرین شده جی. کی. رولینگ جک ثورن جان تیفانی مترجم: دانیال قاسمی

هری: عشق آدمو کور می‌کنه. ما هر دو سعی کردیم به پسرامون چیزی رو بدیم که خودمون نیاز داشتیم، نه اونا. ما انقد مشغول دوباره ساختن گذشته‌ی خودمون بودیم که امروز اونا رو خراب کردیم.

هری: اونا مردای بزرگی بودن، با نقص‌های بزرگ، و می‌دونی چیه... اون نقص‌ها اونا رو بزرگ‌تر می‌کرد.

اسکورپیوس: واقعاً فکر می‌کردی بیاد پیش ما؟ پاترها به اسلیترین تعلق ندارن. آلبوس: یکیشون داره. در حالی که سعی می‌کند خودش را پنهان کند، بقیه می‌خندند. به آن‌ها نگاه می‌کند من تصمیم نگرفتم، اینو می‌دونین؟ من تصمیم نگرفتم پسر اون باشم.

کسایی که دوسشون داریم هیچ‌وقت واقعاً ما رو ترک نمی‌کنن هری. چیزهایی هست که مرگ نمی‌تونه لمس کنه. نقاشی... و خاطره... و عشق.

اگه یه کارو خوب بلد باشیم اون فهمیدن اینه که کجا ما رو نمی‌خوان.

اسکورپیوس: یه پسر تو این دریاچه است. باید کمک بیارین. من دنبال دوستم هستم خانم، استاد، مدیر. اون یکی از دانش‌آموزای هاگوارتزه خانم. من دنبال آلبوس پاتر هستم. دلورس آمبریج: پاتر؟ آلبوس پاتر؟ چنین دانش‌آموزی وجود نداره. در واقع سال‌هاست که هیچ پاتری تو هاگوارتز نبوده... و اون پسر هم زیاد خوب از آب درنیومد. روح هری پاتر بیشتر از این که در آرامش باشه در ناامیدی ابدیه. یه دردسرساز تمام عیار بود. اسکورپیوس: هری پاتر مرده؟

اگه دیوانه‌سازها تو رو اون بیرون پیدا کنن می‌بوسنت... روحت رو بیرون می‌کشن.

می‌تونست هر چیزی بشه. و حق با ایمسه... اونو دزدیدن. واسه همین زیاد می‌یام این‌جا. برای این که بگم متأسفم. هر وقت بتونم.

هری: عشق آدمو کور می‌کنه. ما هر دو سعی کردیم به پسرامون چیزی رو بدیم که خودمون نیاز داشتیم، نه اونا. ما انقد مشغول دوباره ساختن گذشته‌ی خودمون بودیم که امروز اونا رو خراب کردیم.

دامبلدور: کسایی که دوسشون داریم هیچ‌وقت واقعاً ما رو ترک نمی‌کنن هری. چیزهایی هست که مرگ نمی‌تونه لمس کنه. نقاشی... و خاطره... و عشق.

"حقیقت چیز زیبا و وحشت‌ناکیه، و باید با احتیاط باهاش برخورد کرد.

خب، سلام. تو باس هری باشی. سلام هری پاتر. من روبیوس هاگریدم. و خوشت بیاد یا نه قراره دوستت باشم. چون خیلی بهت سخت گذشته، با این که نمی‌دونی. دوس لازمت می‌شه. بهتره با من بیای، مگه نه؟