بریده‌هایی از کتاب ابری که از مقابل ماه می گذرد

تأثیر قرص‌های خواب‌آور لحظه‌ای تمام می‌شود که بیش‌تر از همیشه محتاج یک خوابی.

فهمیدم که بلندای روزهای خداوند هزار برابر روزهای ماست آهای خدای زیادی صبور یعنی آن‌همه سال که ما گریه می‌کردیم تو فقط آه کوتاهی کشیدی؟

حالا چه چیزی می‌تواند شادم کند اصلاً شادی به چه کارمان می‌آید وقتی که قرن‌هاست قلبی درون قلب‌مان نمی‌تپد.

زندگی را نشُسته رها کنم پلک‌هایم را ببندم در این جهان خوابی هست که من حتماً باید آن را ببینم.

ارواحِ خوشبخت چه حسی دارند وقتی به هنوز زنده‌ماندگان‌شان سر می‌زنند؟

پیراهنی که از پشتِ ویترین به زنان تهی‌دست زیبا نگاه می‌کند، چه حسی دارد؟

زندگی را نشُسته رها کنم پلک‌هایم را ببندم در این جهان خوابی هست که من حتماً باید آن را ببینم.

هیچ‌چیز هیچ‌وقت در هیچ کجای جهان سرجایی که باید نیست

حالا چه چیزی می‌تواند شادم کند اصلاً شادی به چه کارمان می‌آید وقتی که قرن‌هاست قلبی درون قلب‌مان نمی‌تپد.

پی برده‌ام که هیچ‌چیز در این جهان به اندازهٔ هیچ‌چیز مهم نیست هیچ‌کس به اندازهٔ هیچ‌کس عزیز و هیچ کجا از هیچ کجا آن‌قدر دور که بتواند کسی را برای همیشه از کسی ببرد.