بریده‌هایی از کتاب کتابخانه نیمه شب

«هیچ‌وقت اهمیت بزرگ‌بودن چیزهای کوچک رو دست کم نگیر. تو باید همیشه این یادت بمونه.»

فکر می‌کنم فقط وقتی قدر من رو می‌دونی که من رو نداشته باشی، که داشتن چنین خصلتی اصلاً خوب نیست. رؤیاهای من چی؟

نورا دلش می‌خواست در دنیایی زندگی کند که هیچ قساوتی در آن نباشد، اما تنها وجود دنیاهایی برایش مهیا بود که انسان‌ها در آن بودند.

«ترس از عشقْ ترس از زندگی است و آن‌هایی که از زندگی می‌ترسند، پیش از مرگ مُرده‌اند.»

«تو به‌اندازهٔ احتمالاتی که داری زندگی‌های متفاوتی داری. وقتی تصمیم‌های متفاوتی می‌گیری، زندگی‌های دیگه‌ای به وجود می‌آن و اون تصمیم‌ها نتیجه‌های متفاوتی به‌بار می‌آرن. اگه حتی فقط یه کار رو متفاوت انجام داده بودی، داستان زندگیت متفاوت بود. و اون‌ها همه‌شون تو کتابخونهٔ نیمه‌شب هستن. همهٔ اون‌ها به‌اندازهٔ این زندگی واقعی‌ان.»

«اما هنوز نفهمیدم اگه می‌دونستی به‌هرحال قراره ولتس بمیره، چرا گذاشتی وارد اون زندگی بشم؟ می‌تونستی بهم بگی. می‌تونستی فقط بهم بگی که من ازش بد مراقبت نکردم. چرا این کار رو نکردی؟» «چون نورا، بعضی وقت‌ها تنها راه یادگرفتن زندگی‌کردنه.»

«نگران نباش. دستمال‌ها هم مثل زندگی‌ها هستن. همیشه تعداد بیشتری ازشون وجود داره.