بریده‌هایی از کتاب قدرت شروع ناقص

دارایی‌های زمانی آن دسته از کارها یا انتخاب‌های امروز شما هستند که در آینده باعث صرفه‌جویی در زمان می‌شوند.

دارایی‌های زمانی آن دسته از کارها یا انتخاب‌های امروز شما هستند که در آینده باعث صرفه‌جویی در زمان می‌شوند.

مهم‌ترین فعالیت‌ها در زندگی ما آن‌هایی هستند که امیدها، رؤیاها، خلاقیت‌ها و کسب‌وکار ما را پیش می‌برند.

موزیسین هستید؟ نواختن آهنگ برای خودتان یا خانواده‌تان جذاب است، ولی بهتر نیست استعدادتان را در جامعهٔ بزرگ‌تری هم به معرض نمایش بگذارید؟ چه بسیار آهنگ‌هایی که در اتاق‌خواب‌ها و زیرزمین‌ها دفن شده‌اند!

اگر به چیزی متعهد نباشید، همه چیز مایهٔ حواس‌پرتی شما خواهد بود.

«اگر مواظب زمان‌تان نباشید، آدم‌ها آن را از شما می‌ربایند.»

ما بسیاری از تقاضاها را می‌پذیریم چون نمی‌خواهیم وقیح، مغرور و بی‌فایده جلوه کنیم، نه به این دلیل که به انجام آن‌ها علاقه داریم. معمولاً باید نه‌گفتن به کسانی را که احتمالاً در آینده با آن‌ها دوباره در ارتباط خواهید بود مانند همکارتان، همسرتان، خانواده‌تان و دوستان‌تان، بازبینی کنید. نه‌گفتن به این افراد از این نظر سخت است که آن‌ها را دوست داریم و می‌خواهیم از آن‌ها حمایت کنیم، غیر از این‌که معمولاً به کمک‌شان هم نیاز داریم.

ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که شیفتهٔ نتیجه است. مانند هریگل، ما هم تمایل داریم روی به‌هدف‌خوردن تیر بسیار تأکید کنیم. اما اگر این جدیت، تمرکز و خلوص را برای روند هم استفاده کنیم ـ پای‌مان را کجا قرار دهیم، چگونه کمان را بگیریم و چگونه در طول آزادشدن تیر نفس بکشیم ـ خوردن تیر به وسط هدف فقط تأثیری جانبی است.

انجام کارهای بیشتر سبب نتایج سریع‌تر و بهتر نمی‌شود، انجام فعالیت‌هایی بهتر است که به نتایج بهتر می‌انجامد. به‌طور دقیق‌تر، انجام‌دادن یک کار به بهترین نحو، در مقایسه با انجام‌دادن چند کار با هم، نتایج بهتری به دنبال خواهد داشت. لازمهٔ تسلط یافتن تمرکز و استمرار است.

به عبارتی، ما سرِ بررسی سادهٔ ایمیل از هر شش دقیقه یک دقیقه‌اش را هدر می‌دهیم.

هزینهٔ سوئیچینگ وقفه‌ای در عملکرد مغز است که آن را هنگام معطوف‌کردن توجه از یک فعالیت به فعالیت دیگر تجربه می‌کنیم.

چندوظیفگی باعث می‌شود هر بار که از شاخه‌ای به شاخهٔ دیگر می‌پرید، تاوان فکریِ آن را بدهید. در روان‌شناسی به این غرامت ذهنی هزینهٔ سوئیچینگ‌ گفته می‌شود.

چند اولویت یعنی چیزهای زیادی در اولویت‌اند، ولی عملاً چیزی در اولویت نیست!» ـ گرگ مک‌کیون، اصل‌گرایی.

مهم‌ترین فعالیت هر روز را در ابتدای آن روز انجام دهید. این تنها شیوهٔ بهره‌وری است که به آن نیاز دارید.

روش لی شبیه قانون ۲۵/۵ وارن بافت است که شما را وادار می‌کند پنج کار حیاتی را انتخاب کنید و بقیه را نادیده بگیرید. اساساً اگر به چیزی متعهد نباشید، همه چیز مایهٔ حواس‌پرتی شما خواهد بود.

دریافته‌ام بهترین کاری که در مواجهه با انبوهی از فعالیت‌های مختلف می‌توان انجام داد، این است که فعالیت‌های نالازم را مثل شاخه‌های اضافهٔ درخت هَرَس کنید. محدودیت‌ها عامل رشد و بالندگی شما هستند.

یک راه برای تأمل دربارهٔ تعادل بین کار و زندگی استفاده از مفهومی موسوم به نظریهٔ چهارشعله است. اولین بار این نظریه برای من این‌طور توضیح داده شد: ۱. اولین شعله نماد خانواده‌تان است. ۲. دومین شعله نماد دوستان‌تان است. ۳. سومین شعله نماد سلامتی‌تان است. ۴. چهارمین شعله نماد کارتان است. نظریهٔ چهارشعله می‌گوید: «برای رسیدن به موفقیت باید یکی از این شعله‌ها را خاموش کنید. برای رسیدن به موفقیت واقعی باید دو شعله را خاموش کنید.»

۱. در پایان هر روزِ کاری شِش فعالیت مهمِ فردا را یادداشت کنید. بیشتر از شش تا ننویسید. آن شش کار را بر حسب اولویت واقعی‌شان مرتب کنید. ۲. با آمدن فردا، بر اولین فعالیت لیست تمرکز کنید. آن‌قدر کار کنید که این فعالیت تمام شود. تا این فعالیت را تمام نکرده‌اید، فعالیت بعدی را شروع نکنید. ۳. همین روال را برای بقیهٔ فعالیت‌ها تکرار کنید. در پایان روز، فعالیت‌های ناتمام را به لیست جدیدِ روز بعد منتقل کنید. ۴. این فرایند را در هر روزِ کاری تکرار کنید.

«پیشرفت صرفاً به معنی بهره‌وری بیشتر نیست، بلکه به معنی بهره‌وری در انجام کارهای صحیح است.

۱) ارزیابی پیشرفت در بازه‌های زمانی کوتاه به تداوم فعالیت در درازمدت کمک می‌کند و این یعنی افزایش فرصت تکمیل فعالیت‌های بزرگ. ۲) هرچه سریع‌تر فعالیت‌های پربازده را به پایان برسانید، سریع‌تر تأثیر آن را بر بهره‌وری روزانهٔ خود می‌بینید.