بریده‌هایی از کتاب قدرت شروع ناقص

یادداشت‌ها زمانی مفیدند که هر وقت خواستید آن‌ها را پیدا کنید.

لازمهٔ تسلط یافتن تمرکز و استمرار است.

شهامتِ آغازکردن از رسیدن به موفقیت مهم‌تر است، زیرا افرادی که مدام کارها را شروع می‌کنند، همان‌هایی هستند که کارها را تا آخر نیز انجام می‌دهند و تمام می‌کنند.

طبق تجربهٔ من، مؤثرترین و عملی‌ترین روش‌های مدیریت زمان ساده‌اند. برای داشتن زندگی سالم و دستیابی به بهره‌وری زیاد، همهٔ تمرکزم را روی این سه ترفند مدیریت زمان گذاشته‌ام: ۱. کارهای نصف‌ونیمه را حذف و عمیق‌تر تمرکز کن. ۲. مهم‌ترین کار را قبل از همه انجام بده. ۳. به برنامه بچسب و بی‌توجه به دستاوردها، عادت‌هایت را بساز.

اگر می‌خواهید خلاق‌تر شوید، از محدودیت‌ها برای برانگیختن خلاقیت خود استفاده کنید. مثلاً می‌توانید کتابی را فقط با پنجاه کلمه بنویسید. این راهبرد را دکتر زئوس برای نوشتن رمان تخم‌مرغ‌های سبز و ژامبون به کار برد.

تصمیم‌های تکراری اراده را ضعیف می‌کنند، حتی تصمیم‌های ناچیزی مثل بازبینی‌کردن یا نکردن ایمیل یا بخورنخورهای رژیم غذایی که مدام شما را سر دوراهی قرار می‌دهند. شاید پنج دقیقه، یک ساعت یا حتی یک هفته تحمل کنید، ولی در آخر ارادهٔ شما ضعیف می‌شود و تسلیم خواهید شد. این اتفاق به «خستگیِ تصمیم» معروف است و بر اراده و تصمیم‌های روزانهٔ ما تأثیری چشمگیر دارد.

انگیزه اغلب بعد از شروع‌کردن حاصل می‌شود. از قدم‌های کوچک آغاز کنید. اجسامِ درحال حرکت دوست دارند به حرکت خود ادامه دهند.

هدف و رسیدن به خط پایان مهم نیست، نحوهٔ برخورد ما با هدف است که اهمیت دارد. روند نشانه‌گیری همه‌چیز است

دشمن پیشرفت نه شکست است، نه موفقیت. دشمن پیشرفت بی‌حوصلگی، خستگی و نداشتن تمرکز است. دشمن پیشرفت تعهدنداشتن به روند است زیرا روند همه‌چیز است.

کتاب‌های خوب را دو بار بخوانید.

هر ضربه به صفحه‌کلید شما را یک قدم به مرگ نزدیک می‌کند

«شما هیچ‌گاه نمی‌توانید فقط یک رفتار خود را عوض کنید. رفتارهای ما درهم‌تنیده‌اند، بنابراین با تغییر یک رفتار سایر رفتارها نیز تغییر می‌کنند.»

حقایق نظرمان را تغییر نمی‌دهند، دوستی این کار را می‌کند متقاعدکردن کسی برای تغییردادن نظرش در واقع یعنی این‌که او را متقاعد کنیم قبیله‌اش را تغییر دهد. اگر باورهایش را رها کند، با این خطر مواجه می‌شود که پیوندهای اجتماعی‌اش را از دست بدهد. نمی‌توانید انتظار داشته باشید کسی نظرش را تغییر دهد، اگر جامعه‌اش را هم از او بگیرید. باید به او جایی بدهید که برود. هیچ‌کس نمی‌خواهد جهان‌بینی‌اش زیرورو شود، اگر نتیجه‌اش تنهایی باشد. راه تغییر نظر دیگران این است که با آن‌ها دوست شوید، آن‌ها را در قبیله‌تان راه دهید و وارد حلقهٔ خود کنید. حالا می‌توانند، بدون این خطر که از نظر اجتماعی طرد شوند، باورهای‌شان را تغییر دهند.

«سخت‌ترین موضوعات را می‌توان به کندذهن‌ترین افراد توضیح داد، اگر از قبل ایده‌ای دربارهٔ آن موضوع نساخته باشد. اما حتی ساده‌ترین موضوعات را نمی‌توان به باهوش‌ترین افراد توضیح داد، اگر خودش را قاطعانه قانع کرده باشد چیزی را که در مقابلش قرار دارد بدون اندکی شک و شبهه می‌داند.»

«سخت‌ترین موضوعات را می‌توان به کندذهن‌ترین افراد توضیح داد، اگر از قبل ایده‌ای دربارهٔ آن موضوع نساخته باشد. اما حتی ساده‌ترین موضوعات را نمی‌توان به باهوش‌ترین افراد توضیح داد، اگر خودش را قاطعانه قانع کرده باشد چیزی را که در مقابلش قرار دارد بدون اندکی شک و شبهه می‌داند.»

کتاب‌های بیشتری بخوانید. کم‌ارزش‌ها را کنار بگذارید و پرارزش‌ها را دو بار بخوانید.

شاید این تفاوت نیست که موجب دشمنی و قبیله‌گرایی می‌شود، بلکه فاصله است. وقتی نزدیکی زیاد شود، تفاهم هم بیشتر می‌شود. به یاد نقل‌قول آبراهام لینکلن افتادم: «من از آن مرد خوشم نمی‌آید. باید او را بهتر بشناسم.» حقایق ذهنیت را تغییر نمی‌دهند، دوستی این کار را می‌کند.

بهترین روشی که می‌توانم بفهمم از یک کتاب چه چیزی آموخته‌ام این است که درباره‌اش چیزی بنویسم.

زیاد کتاب‌خواندن منافع بی‌شماری دارد، اما از دید من شاید مهم‌ترین فایده‌اش این باشد که خواندن یک کتاب خوب می‌تواند راهی جدید برای تفسیر تجربیات گذشته در اختیار شما قرار دهد. هر گاه مطلب جدیدی یاد می‌گیرید، مغزتان مثل نرم‌افزار همهٔ داده‌های قدیمی را بر مبنای اطلاعات جدید به‌روزرسانی می‌کند. شما می‌توانید از لحظات پیشین زندگی خود درس‌های جدیدی بگیرید. به قول پاتریک اوشانسی «مطالعه گذشته را تغییر می‌دهد.»

مطالعه گذشته را تغییر می‌دهد.