بریده‌هایی از کتاب قدرت شروع ناقص

از دید من، معنا در زندگی یعنی به گوشه‌ای از این عالم ارزشی اضافه کنی. هرچه بیشتر به زندگی افراد ارزش‌ساز، اسطوره‌ها و بزرگان نگاه می‌کنم، بیشتر به این حقیقت پی می‌برم که همهٔ آن‌ها در یک خصوصیت مشترک‌اند؛ آن‌هایی که ارزش بیشتری به این دنیا اضافه می‌کنند همان‌ها هستند که به «نه‌گفتن» تمایلی حیرت‌انگیز دارند؛ نه‌گفتن به هر چیزی که آن‌ها را از تنها اولویت زندگی‌شان بازمی‌دارد.

کتاب خوب در دومین دورِ مطالعه بهتر می‌شود، کتاب عالی در سومین دور. کتابی که ارزش دوباره خواندن ندارد ارزش خواندن ندارد.

مطالعه گذشته را تغییر می‌دهد.

یانگ معتقد بود که فرایند خلاقانه در پنج مرحله رخ می‌دهد: ۱. جمع‌آوری اطلاعات: در طول این مرحله بر دو چیز تمرکز می‌کنید: ۱) یادگیری موضوعات خاصِ مرتبط با فعالیت کنونی شما ۲) یادگیری موضوعات عمومی دیگر. ۲. موشکافی اطلاعات: در این مرحله،‌ آموخته‌های خود را از زوایای مختلف بررسی و آن‌ها را با هم ترکیب می‌کنید. ۳. فاصله‌گرفتن از مشکل: در مرحلهٔ سوم، مشکل را کاملاً از ذهن خود بیرون می‌کنید و با کاری مفرّح و هیجان‌انگیز سرگرم می‌شوید. ۴. تجلی ایده: گاهی بعد از استراحتی کوتاه، به شرط آن‌که در طول استراحت به مشکل فکر نکرده باشید، چیزی که قبلاً دربارهٔ آن به بن‌بست رسیده بودید ناگهان با بینشی جدید به ذهن شما برمی‌گردد. ۵. اصلاح و پختن ایده: هر ایده برای موفقیت باید آزمایش شود، نقد شود و در صورت لزوم اصلاح شود.

اگر می‌خواهید ورزش کنید، خودتان را محدود کنید بیش از پنج دقیقه ورزش نکنید. بعد از پنج دقیقه، ورزش را متوقف کنید.

محدودیت‌ها مفیدند. با حذف تصمیم‌هایی که مدام جلوی راه‌تان سبز می‌شود، پایبندی به عادت‌های خوب آسان می‌شود.

تصمیم‌های تکراری اراده را ضعیف می‌کنند، حتی تصمیم‌های ناچیزی مثل بازبینی‌کردن یا نکردن ایمیل یا بخورنخورهای رژیم غذایی که مدام شما را سر دوراهی قرار می‌دهند.

ماتریس آیزنهاور خصوصاً از این جهت مفید است که مجبورم می‌کند به این سؤال جواب بدهم که آیا واقعاً کاری مهم است یا نه. این‌طوری احتمالش بیشتر است که، به جای تکرار طوطی‌وارِ انجام فعالیت‌ها، آن‌ها را به ربع چهارم (حذف کن) منتقل کنم.

بهره‌وربودن این نیست که همه‌جور کار را با حداکثر سرعت انجام دهید، بلکه این است که تعداد مشخصی کار مهم را مستمر و با سرعت متوسط انجام دهید.

به بیان ساده، شما فقط مقدار مشخصی نیرو برای انجام‌دادن کارهای‌تان در اختیار دارید و جایی که این نیروها را وارد می‌کنید به اندازهٔ زحمتی که می‌کشید اهمیت دارد.

به لطف قانون اول نیوتن، همین که یک فعالیت کوچک دو دقیقه‌ای را در ارتباط با آن کار آغاز کنید، ادامهٔ راه آسان می‌شود.

برای این‌که کاری را پشت گوش نیندازید، راهی پیدا کنید که آن را در کمتر از دو دقیقه شروع کنید.

اجسام درحال حرکت نیز تمایل دارند به حرکت خود ادامه دهند. این یعنی راهی برای شروع پیدا کنید. همین که شروع کنید، ادامهٔ مسیر برای‌تان هموار می‌شود.

به‌تعویق‌انداختن کارها گویی قانون اساسیِ این عالم است. قانون اول نیوتن بیان می‌کند که اجسام تمایل دارند در حالت سکون باقی بمانند.

دلیل این‌که به جای پنج پروژهٔ کامل بیست پروژهٔ ناقص دارید، این است که برای اولویت‌های فرعی‌تان هم زمان صرف می‌کنید.

دلیل این‌که به جای پنج پروژهٔ کامل بیست پروژهٔ ناقص دارید، این است که برای اولویت‌های فرعی‌تان هم زمان صرف می‌کنید.

می‌گوید باید بوتهٔ رز را هرس کنید که هم ظاهرش بهتر شود و هم کارایی‌اش.

با کارهای فوری‌تان زندگی می‌کنید یا کارهای مهم؟

برای شادی و کامروایی برتری لازم نیست، کافی است در بازی حضور داشته باشید.

اگر در ابتدا محصول ضعیفی بسازید، بعداً باید هزینه‌های زیادی برای پشتیبانی مشتریان و فرایندهای مرجوعی کالا بپردازید. هر کار بی‌کیفیتی بعداً به شکل بدهی زمانی از خجالت شما درمی‌آید. به قول جان وودن، «شما که وقت نمی‌کنید کاری را درست انجام دهید، کِی وقت می‌کنید دوباره انجامش بدهید»؟