بریده‌هایی از کتاب نوآفرینی

نوآفرینان بزرگ به‌تعویق‌اندازندگانی بزرگ‌اند، اما به‌کلی از برنامه‌ریزی نمی‌گذرند. آنها به‌طور استراتژیک کارها را به تعویق می‌اندازند و با آزمایش و پالایش احتمالات مختلف، به‌تدریج پیش می‌روند.

به عمیق‌ترین معنای کلمه، دوست کسی است که بتواند در شما پتانسیلی بیش ازآنچه خودتان می‌بینید پیدا کند، کسی که به شما کمک کند بهترین نسخه از خودتان شوید.

وقتی سوچتا نادکارنی و پل هرمان، پژوهشگران استراتژی، حدود دویست شرکت را در هند بررسی کردند، معلوم شد شرکت‌هایی که بالاترین بازده مالی را داشتند آنهایی بودند که مدیران اجرایی ارشدشان پایین‌ترین امتیاز کارایی و سرعت عمل را به خود می‌دادند.

«رؤیایی دارم.» این یکی از شناخته‌شده‌ترین عبارت‌ها در تاریخ سخنوری بشر است

«در کار علمی، ایده‌ها برای رسیدن نیاز به زمان دارند،»

برای گرفتن فایرفاکس یا کروم، باید قدری ابتکار عمل به خرج دهید و مرورگر متفاوتی دانلود کنید. به‌جای پذیرفتن وضعیت پیش‌فرض، ابتکار عمل به خرج دهید

نمی‌توان در نوآفرینی تعجیل کرد.

. در سال ۱۹۲۷، بلوما زیگارنیک، روان‌شناس روسی، نشان داد افراد از کارهای ناتمام خاطرهٔ روشن‌تری دارند تا کارهای تمام‌شده. وقتی کاری به پایان می‌رسد، دیگر به آن فکر نمی‌کنیم. اما وقتی آن کار مختل و ناتمام رها می‌شود، در ذهنمان فعال باقی می‌ماند.

«صاحب نبوغ گاه بیشترین دستاوردها را زمانی دارند که کمترین کار را می‌کنند، زیرا دارند به مقاصد خود می‌اندیشند و در فکرشان ایده‌هایی بی‌نقص شکل می‌دهند.»

وقتی کاری را عقب می‌اندازید، برای خود وقت می‌خرید تا به تفکر واگرا بپردازید، نه اینکه کار را با رسیدن به یک ایدهٔ خاص از پیش تمام‌شده بدانید. درنتیجه، مجموعهٔ وسیع‌تری از ایده‌های نوآفرینانه را مدنظر قرار می‌دهید و در نهایت مسیر تازه‌تری را در پیش می‌گیرید.

آنچه جلوی نوابغ خردسال را می‌گیرد انگیزهٔ کامیابی است. کشش برای موفقیت عامل بسیاری از بزرگ‌ترین دستاوردهاست. وقتی برای بهترین شدن عزم خود را جزم کرده‌ایم، سوخت لازم برای کار سخت‌تر، طولانی‌تر، و هوشمندانه‌تر را نیز داریم.

به گفتهٔ جین بیکرتاریخ‌نگار، قبل از اینکه زنان در آمریکا به حق رأی برسند، بسیاری از آنها «پیش از آن همواره جایگاه پَست خود را صرفاً امری کاملاً طبیعی قلمداد می‌کردند.» با شتاب گرفتن جنبش حق رأی، «تعداد روزافزونی از زنان متوجه می‌شدند که رسوم، باورهای مذهبی، و قانون درواقع برساختهٔ مردان و درنتیجه بازگشت‌پذیر است.»

وقتی درموردِ پیش‌فرض‌های ناخشنودکنندهٔ دنیایمان کنجکاو شدیم، به‌تدریج متوجه می‌شویم که بیشتر آن پیش‌فرض‌ها خاستگاهی اجتماعی دارند: مقررات و سیستم‌ها را افراد ایجاد می‌کنند؛ و این آگاهی به ما این جرئت را می‌دهد که فکر کنیم چگونه می‌توانیم وضعیت را تغییر دهیم.

نقطهٔ عزیمتْ کنجکاوی است: اندیشیدن به اینکه اصلاً پیش‌فرض چرا وجود دارد. وقتی دچار ناآشناپنداری می‌شویم، که متضاد آشناپنداری است، به سمت زیر سؤال بردن پیش‌فرض‌ها می‌رویم. آشناپنداری زمانی رخ می‌دهد که با امری بدیع مواجه می‌شویم، اما احساس می‌کنیم قبلاً آن را دیده‌ایم. ناآشناپنداری برعکس آن است - با امری آشنا مواجه می‌شویم، اما از دیدگاهی تازه به آن می‌نگریم که ما را قادر می‌سازد دید تازه‌ای راجع به مسائل قدیمی پیدا کنیم.

تحقیقات نشان می‌دهد که خلاق‌ترین بچه‌ها هستند که احتمال حرف‌شنوی از معلمشان در آنها از همه کمتر است

مُهر تضمین نوآفرینی عبارت است از دست رد زدن به پیش‌فرض و کاوش در این مورد که گزینهٔ بهتری وجود دارد یا خیر. من بیش از یک دهه را صرف مطالعهٔ این موضوع کرده‌ام، و از قرار معلوم این مسئله بسیار ساده‌تر از چیزی است که انتظار داشتم

صرف‌نظر از ایدئولوژی‌های سیاسی، وقتی به نظر می‌رسید سرنوشت کاندیدایی برنده شدن است، مردم او را بیشتر دوست می‌داشتند. وقتی بخت او کاهش می‌یافت، آنها کمتر او را می‌پسندیدند.

جاست و همکارانش، بعد از دریافتن این حقیقت که گروه‌های محروم همواره بیش از گروه‌های بهره‌مند از حفظ وضع موجود حمایت می‌کنند، نتیجه گرفتند «برخلاف انتظار، افرادی که بیش از همه از وضعیتی مفروض در رنج‌اند، کمتر از همه احتمال دارد که آن وضعیت را زیر سؤال ببرند، به چالش بکشند، رد کنند، یا تغییر دهند.»

چرا کاربران فایرفاکس و کروم از هر لحاظ متعهدتر و خوش‌عملکردترند؟

این کتاب به این موضوع می‌پردازد که چگونه همهٔ ما می‌توانیم نوآفرین و مبتکر باشیم.