بریده‌هایی از کتاب رواقی گری؛ فلسفه زیستن خردمندانه

آریستوس. آریستوس را به صورت مستقیم می‌توان «فضیلت» یا «برتری» ترجمه کرد ولی معنایی عمیق‌تر دارد، چیزی شبیه این؛ «ارائهٔ بهترین نسخهٔ خود در هر لحظه.»

بنابراین برای این‌که با دایمون درون ارتباط خوبی بگیریم و هماهنگ با خود آیده‌آلمان زندگی کنیم باید تا جایی که می‌توانیم به آن سطح بالای بالقوهٔ خودمان نزدیک شویم.

رواقیون معتقد بودند طبیعت می‌خواهد ما به عالی‌ترین نسخهٔ خود برسیم.

«حفر کن، سرچشمهٔ خوبی را حفر کن. تنها کافی است شروع به حفر کردن کنی تا خوبی بیرون بزند.»خوبی بیرون بزند.» مارکوس آئورلیوس

و رواقی‌گری هم دقیقاً چنین چیزی را می‌خواهد، این‌که وارد دنیای واقعی شوید و چیزهایی که در کلاس درس یاد گرفتیم را با نهایت قدرت به کار ببرید.

و رواقی‌گری هم دقیقاً چنین چیزی را می‌خواهد، این‌که وارد دنیای واقعی شوید و چیزهایی که در کلاس درس یاد گرفتیم را با نهایت قدرت به کار ببرید.

هر موقعیتی از زندگی یک تابلوی سفید یا قطعه‌ای مرمر است که ما می‌توانیم روی آن تمرین کنیم تا در طول زندگی خود بالاخره در این مهارت استاد شویم.

«اول به خودت بگو چگونه می‌خواهی باشی، سپس کاری که لازم است انجام بده.» اپیکتتوس

همان‌طور که درخت باید در خاک چنگ بزند تا با هر نسیمی سقوط نکند، ما هم اگر می‌خواهیم با هر اتفاق ناچیزی کله‌پا نشویم، باید موقعیت خود را مستحکم کنیم. اینجاست که فلسفهٔ رواقی به کار می‌آید، شما را قوی‌تر می‌کند، تاثیر باد و باران را کمتر می‌کند

این افراد آرام، منضبط، فروتن و قوی باشند.

سنکا می‌گوید: «چرا از این جمله که آدم‌های خوب باید در معرض بلا باشند تا قوی باشند، تعجب می‌کنی؟»

درختی ریشه‌دار و محکم می‌شود که تازیانه‌های بادهای شدید را تحمل کند. همین لرزیدن و تکان خوردن باعث می‌شود که درخت محکم‌تر شده و ریشه‌هایش عمیق‌تر شوند.

آن تغییری باشید که دوست دارید در جهان ببینید.

نصیحت‌های خود را به صورت عملی نشان دهید. بیشتر از واژه‌ها با کنش‌هایتان حرف بزنید.

«تنها شرط لازم برای پیروزی شر این است که آدم‌های خوب کاری انجام ندهند.»

«بگذارید فلسفه عیب‌های خودتان را از بین ببرد، نه این‌که راهی باشد برای پیدا کردن عیب‌های دیگران.»

با افرادی که رفتاری برخلاف اخلاق دارند دوست نشوید. اگر مجبورید، مواظب باشید تا سطح آن‌ها پایین نیایید.

«همچنان که در مسیر عقل پیش می‌روید، مردم سر راهتان قرار می‌گیرند.»

وقتی به ترس توجه نمی‌کنیم، رشد می‌کند. روش مناسب برای مقابله با ترس این است که بارها به شکلی عقلانی و آرام دربارهٔ آن تفکر کنیم، آن‌قدرکه برایمان آشنا شود.

«ما بیشتر از این‌که آسیب ببینیم، می‌ترسیم. و بیشتر از واقعیت از خیال ضربه می‌خوریم.»