بریده‌هایی از کتاب پاییز بلند

«خوش به حالت که جوونی و می‌تونی هر غذایی که دوست داری بخوری.»

مادربزرگ نیز تسبیح به دست گرفته بود و ذکر می‌گفت.

ای‌کاش آدم‌ها هیچ‌وقت پیر نمی‌شدند و همیشه جوان و سرحال می‌ماندند.

درحقیقت، دوران کودکی هم زیاد دوامی نداشت. خیلی دلم می‌خواست زندگیم در همون دوران کودکی درجا بزنه و متوقف بشه، اما حیف که دست خودم نبود و روزگار کار خودشو می‌کرد.

وقتی پشت فرمون می‌شینی، یه کمی مراعات کن. مراقب اون کسی که کنارت نشسته و اون راننده‌ای که مثل تو داره رانندگی می‌کنه، باش. این ماشین هرقدر بهش گاز بدی، راه می‌ره. زبون نداره بگه گاز نده. فقط به فکر خوش گذرونی و دل خودت نباش.

ما آدم‌ها چقدر کم طاقت و ناتوان هستیم