بریده‌هایی از کتاب بازار گورخر خال خالی

دارایی دلیلی برای بودن نیست

دیگر از تلاش برای رسیدن به شهرت و ثروت دست برداشته‌ام. این روزها بیشتر از هر چیزی دنبال صلح، آرامش و خوشی‌های ساده هستم.

مسیر، در ریاضی فیزیک، خطی است که یک شیء در حال حرکت از خود به‌جا می‌گذارد. اما در علوم انسانی به مراحلی گفته می‌شود که هر شخص در طول زندگی خود سپری می‌کند.

تنها کسانی که جست‌جوگر هستند، می‌توانند یابنده باشند.

به جمله‌ای از گاندی برخورد: مهم عمله، نه نتیجه و میوهٔ عمل. ممکنه ثمرهٔ کار شما اون زمانی‌که مد نظرتونه بهتون نرسه. ممکنه قدرتش رو نداشته باشید. حتی ممکنه هیچ‌وقت نتیجهٔ کارِتون رو نبینید. ولی اگه دست روی دست بذارید، هیچ نتیجه‌ای هم نمی‌بینید.

مشکل اصلی دوران ما چیه اون‌وقت؟ دارایی، اودرهٔ عزیز. مصرف بیش‌ازحد! حرص زدن برای بیشتر داشتن. تلاش کردن برای به‌دست آوردن که خیلی هم بیهوده‌ست. تحقیق‌ها نشون داده که از یه جایی به‌بعد، افزایش ثروت به معنای احساس خوشبختی بیشتر نیست. مثلاً اگه درآمد شما سی درصد بیشتر بشه، الزاماً سی درصد بیشتر از قبل احساس خوشبختی نمی‌کنی. باوجوداین، همه آرزوی این رو دارن که بیشتر پول دربیارن.

اگه توی زندگی فقط دنبال پول و امنیت باشید، قلبتون هیچ‌وقت حس رهایی رو تجربه نمی‌کنه.

نگاهش را معطوف به تابلوی سیاه روی دیوار می‌کند. تابلویی که هیچ‌چیز روی آن نیست. به من نگاه می‌کند، ابروهایش را با حالتی پرسشگرانه بالا می‌اندازد و می‌گوید: این رو دیگه نمی‌فهمم! چیزی روش نیست که! دقیقاً! تو باید بتونی همین هیچ‌چی رو ببینی. می‌شه گفت یه جور هنر مفهومیه که تو رو وادار می‌کنه به مفهوم «هیچ» فکر کنی. یه جورهایی داره به بیننده می‌گه که بد نیست توی زندگی‌ش جاهای خالی هم بذاره و نیازی نیست دوروبرش رو بیش‌ازحد پُر کنه. باید یه زمانی برای رؤیاپردازی بذاره، یه زمانی برای وجودش و درنهایت یه زمانی هم برای هیچ‌چی! مثلاً یه وقت‌هایی باید فقط بشینی که احساس کنی وجود داری. در زمان حال هستی.

گاهی چیزی که خیلی از آن وحشت دارید، اصلاً به آن بدی که فکرش را می‌کنید نیست. همیشه وارد میدان شده و عمل کنید. عمل کردن ترس را از بین می‌برد.

یادتان باشد که اتحاد قدرت را به‌دنبال دارد. برای موفقیت باید از دیگران هم کمک بگیرید. قرار نیست تنهایی به هدفتان برسید.