بریده‌هایی از کتاب علم تأدیب نفس

پشتِ گوش انداختن، دشمنِ تأدیب نفس است، چراکه معمولاً به معنایِ انتظار برای شرایط بی‌نقص و توجیهِ رکود و تنبلی در ماست

نفسِ انسانی اگر تأدیب و تربیت نشود در رسیدن به اهداف کارایی نخواهد داشت، چرا که گرایش انسان به‌راحتی‌ است و مسلماً مسیرِ تأدیب نفس سختی‌هایِ بسیاری را با خود به همراه دارد و هیچ‌چیز در این دنیا سهل‌الوصول نیست. اینکه از لذتی آنی بگذریم و چشم به هدفِ خود در بلندمدت داشته باشیم کار آسانی نخواهد بود

اینجاست که قانونِ ده دقیقه وارد عمل می‌شود - اگر چیزی را می‌خواهید، حداقل ده دقیقه پیش از به دست آوردنش صبر کنید. این کار بسیار ساده است و جایی برای بحث و بهانه آوردن باقی نمی‌گذارد. زمانی که احساسِ نیاز می‌کنید، خود را وادار کنید ۱۰ دقیقه پیش از تسلیم شدن در برابرِ آن نیاز، صبر کنید. اگر بعد از ده دقیقه هنوز هم آن را می‌خواهید، پس به دستش بیاورید. یا ده دقیقهٔ دیگر هم صبر کنید چون ده دقیقهٔ قبلی شما را نکشت. با تصمیم به صبر کردن، نیاز به برآورده شدنِ سریع خواسته‌ها را در خود از بین می‌برید - نظم و ترتیب ایجاد می‌کنید و تصمیم‌گیری را بهبود می‌دهید.

طبیعی است مدام به این فکر کنید آیا به‌اندازهٔ کافی آماده و توانمند هستید که کاری مشکل را انجام دهید یا بر مانعی غلبه کنید که قبلاً هرگز بدان غلبه نکردید. می‌توانید آینده را برنامه‌ریزی کنید و هرچقدر دوست دارید شروع کردن را به تأخیر بیندازید، اما بهترین کار این است که قدمِ اول را بردارید. مهم نیست هدفتان زندگیِ سالم‌تر باشد یا نوشتنِ یک کتاب، یا شروعِ یک کسب‌وکار؛ بهترین زمان برای شروع همین امروز است. هیچ زمان‌بندیِ بی‌عیب و نقصی وجود ندارد.

آنچه باید انجام دهید تا نظم و انضباط در شما بهبود پیدا کند، ساده است. برای دنبال کردنِ اهداف خود یا تغییرِ عادات، منتظرِ «آماده بودن» نباشید یا اینکه همه‌چیز دقیقاً «در بهترین شکلِ ممکن» باشد. دست رویِ دست گذاشتن، بهانه آوردن را با خود به همراه داشته و درنهایت احتمال موفقیتِ نهاییِ شما را از بین می‌برد. زمانی که همه‌چیز راحت باشد، دیگر دیر شده و شما بیش‌ازحد صبر کرده‌اید. این حرف ممکن است در حال حاضر برایتان معنا نداشته باشد، اما فکر کنید چرا این‌طور است. اگر الان بهانه بیاورید و توجیه کنید، چه چیزی موجب می‌شود در آینده این کار را نکنید؟ چه زمانی شرایط خوبی در زندگیِ خود داشته‌اید که پیدا کردنِ یک بهانه یا توجیه برای دست‌دست کردن، کاری غیرممکن بوده است؟ اگر بخواهیم صادق باشیم، هیچ‌وقت!

بهره‌مندی از تأدیب نفس و نیرویِ اراده، همان تواناییِ انجامِ کارهای مشکل یا ناخوشایند است، چراکه این‌ها در بلندمدت برای رفاه و خوشبختی‌تان ضروری‌تر هستند. ممکن است منظور از آن بیدار شدن در صبحِ زود برای ورزش به‌جای خاموش کردنِ زنگِ ساعت باشد، یا شایدِ مقاومت در برابر خوردن یک میان وعدهٔ قندی که خودتان هم می‌دانید درنهایت یک ساعتِ بعد به تحلیل رفتنِ انرژی منجر می‌شود. هر آنچه لازم است برای دستیابی به اهدافِ خود و رضایت از زندگی انجام دهید، حتماً تأدیب را نیز در خود به همراه خواهد داشت.

نتیجه: سربازانِ نیروی دریایی معمولاً به نامِ استادانِ نیروی اراده شناخته می‌شوند چرا که برای آن‌ها تفاوت در مرگ و زندگی است. آن‌ها از چند تاکتیک برای عمل کردن کمک می‌گیرند که معروف‌ترین تاکتیکشان قانون ۴۰٪ است: زمانی که فکر می‌کنید دیگر بیش از این توان ندارید، درواقع تنها ۴۰٪ از ظرفیتِ خود را استفاده کرده‌اید. دیگر تاکتیک‌های نظم عبارتند از تنفسِ مربعی برای کنترل برانگیختگی، مشخص کردنِ اهداف بزرگ به‌معنای راهی برای برتریِ ذهن بر بدن و قانون ده دقیقه.