بریده‌هایی از کتاب کشف توانمندی ها

بنابراین بهترین توصیه این است که نباید روی توانمندی‌هایتان تمرکز کنید و ضعف‌هایتان را نادیده بگیرید بلکه روی توانمندی‌هایتان تمرکز کنید و راه‌هایی پیدا کنید که ضعف‌هایتان را مدیریت کنید.

به یاد داشته باشید که اکثر افراد نمی‌دانند استعداد چیست، چه رسد به این‌که بدانند استعدادهای آن‌ها چیست. آن‌ها فکر می‌کنند که با تمرین کافی تقریباً هر چیزی قابل یادگیری است. آن‌ها آگاهانه دنبال دانش و مهارت‌هایی برای تقویت استعدادهایشان نمی‌گردند. بلکه به امید بهتر کردن خودشان به شکلی کلی، از بین بردن و اصلاح ضعف‌هایشان و جامع و کامل شدن، در دام تلاش برای به‌دست آوردن هر میزان دانش و هر اندازه مهارتی که بتوانند می‌افتند. برای ساختن توانمندی‌تان باید از این دام اجتناب کنید

کلید توانمندی واقعی و اصیل، تشخیص استعدادهای غالب خود و سپس اصلاح و بهبود آن‌ها به کمک دانش و مهارت است.

مثلاً به‌عنوان فروشنده می‌توانید یاد بگیرید که چطور ویژگی‌های محصولتان را توصیف کنید (دانش)، حتی می‌توانید یاد بگیرید چطور سؤال‌های درست و باز بپرسید تا نیازهای هر مشتری احتمالی را آشکار کنید (مهارت)، اما هرگز یاد نخواهید گرفت که چطور آن مشتری احتمالی را وادارید که دقیقاً در لحظهٔ درست تعهد بدهد و دقیقاً به شیوهٔ درست. اینها استعداد هستند (بعداً به‌عنوان زمینه‌های فرماندهی و فردگرایی تعریف خواهند شد).

هرگز ممکن نیست توانمندی را بدون استعداد لازم به‌دست آورد. در بسیاری شغل‌ها می‌توانید دانش و مهارت مربوطه را تا اندازه‌ای به‌دست آورید که اموراتتان بگذرد، اما این شغل هرچه باشد، اگر استعدادهای لازم را نداشته باشید هرگز نخواهید توانست اجرای مداوم تقریباً عالی داشته باشید.

هرگز ممکن نیست توانمندی را بدون استعداد لازم به‌دست آورد

استعدادها الگوهای طبیعی و تکرار شوندهٔ تفکر، احساس یا رفتار شما هستند.

انسان‌ها موجوداتی سازگاری‌پذیرند و اگر برایمان مهم باشد، واقعاً در همه چیز می‌توانیم اندکی بهتر شویم. سؤال این است که آیا می‌توانید تنها از طریق تمرین کردن به اجرای مداوم تقریباً عالی در این فعالیت‌ها برسید. پاسخ این سؤال این است که «نه، تمرین، لزوماً سازندهٔ کمال نیست.» برای ساختن توانمندی در هر فعالیتی نیاز به استعدادهای ذاتی خاصی هست.

ما می‌خواهیم کمکتان کنیم که شما هم همین کار را کنید – از توانمندی‌هایتان بهره ببرید، هرچه که باشند، و ضعف‌هایتان را مدیریت کنید، هرچه که باشند.

آن‌ها الگوهای رفتاری تکرارشونده را در خود تشخیص داده‌اند و بعد راهی برای پرورش این الگوها و تبدیلشان به توانمندی‌هایی اصیل و خلاقانه پیدا کرده‌اند.

«اگر یک تفاوت میان شما و من وجود داشته باشد، ممکن است به‌سادگی این باشد که من هرروز بیدار می‌شوم و این شانس را دارم که کاری را انجام دهم که دوست دارم، هرروز. اگر می‌خواهید چیزی از من یاد بگیرید این بهترین توصیه‌ای‌ست که می‌توانم به شما بکنم.»‌

بعد از خواندن فصل ۳ درنگ کنید و نمایه‌ای به نام توانمندی‌یاب بگیرید که در اینترنت موجود است. این نمایه بلافاصله پنج زمینهٔ غالب شما در استعدادهایتان را آشکار می‌کند، زمینه‌های مخصوص به خودتان. این زمینه‌های خاص خودتان قدرتمندترین منابع توانمندی شماست. اگر می‌خواهید در مورد زمینه‌های کارمندان یا خانواده یا دوستانتان بدانید می‌توانید فصل ۴ را بخوانید و ۳۴ زمینه را بشناسید. اما در ابتدا تمرکز اصلی ما شمایید

یک، دو یا سه کاری که می‌توانید از ده هزار نفر دیگر بهتر انجام دهید چیستند؟ در پنج فصل اول با این نوع سؤال‌ها سروکار داریم. آخر اگر ندانید چطور توانمندی‌های خود را پیدا کنید، بر آن‌ها نام نهید و آن‌ها را رشد دهید، نمی‌توانید انقلابی در توانمندی را رهبری کنید.

به‌جای نقاط ضعفتان، در جزئیات مربوط به توانمندی‌هایتان دقیق شوید.

یک راه مطمئن برای تشخیص بزرگ‌ترین ظرفیتتان برای توانمندی وجود دارد: عقب بایستید و مدتی خود را تماشا کنید. فعالیتی را امتحان کنید و ببینید چقدر سریع آن را انتخاب می‌کنید، با چه سرعتی مراحلش را در یادگیری پشت سر می‌گذارید و پیچ و خم‌هایی که تابه‌حال یاد نگرفته‌اید را اضافه می‌کنید. ببینید که آیا مجذوب این فعالیت می‌شوید تا اندازه‌ای که زمان از دستتان در برود. اگر بعد از یکی دو ماه هیچ‌کدام از اینها اتفاق نیفتاد فعالیت دیگری را امتحان کنید و بررسی کنید، و بعد فعالیتی دیگر. در طول زمان استعدادهای غالبتان خود را آشکار خواهند کرد و می‌توانید شروع کنید به اصلاح و بهبود و تبدیل کردنشان به توانمندی قدرتمند.

رشددهنده شما توانایی‌های بالقوه را در دیگران می‌بینید. در حقیقت در خیلی موارد، فقط می‌توانید توانایی‌ها را ببینید. در نظر شما هیچ فردی کاملاً شکل نگرفته. برعکس، هر فرد، اثری رو به بهتر شدن است، زنده با امکان‌های بی‌شمار. و شما به همین دلیل به‌سوی افراد کشیده می‌شوید. وقتی با دیگران تعامل می‌کنید، هدفتان این است که کمکشان کنید موفقیت را تجربه کنند. دنبال راه‌هایی می‌گردید که آن‌ها را به چالش بکشید. تجربیات جالبی را ابداع می‌کنید که می‌تواند آن‌ها را مجبور کند از تمام مهارت‌هایشان استفاده کنند و کمکشان کند رشد کنند. هم‌زمان مراقب نشانه‌های رشد هستید: رفتار تازه‌ای که فرا گرفته شده یا اصلاح شده، پیشرفتی اندک در یک مهارت، نشانه‌ای جزئی از عالی شدن یا «جریان یافتن» در جایی که قبلاً تنها قدم‌هایی مقطعی بوده. این ترقی‌های کوچک، که برای بعضی نامرئی است، برای شما نشانه‌های واضحی از توانایی بالقوه‌ای است که بالفعل می‌شود.

ارتباط شما دوست دارید توضیح دهید، توصیف کنید، میزبان باشید، در جمع صحبت کنید و بنویسید. این کارکرد زمینهٔ ارتباط در شماست. ایده‌ها شروعی خشک و بی‌روح‌اند. رویدادها ایستا هستند. شما حس می‌کنید باید به آن‌ها زندگی ببخشید، به آن‌ها انرژی بدهید، آن‌ها را هیجان‌انگیز و سرزنده کنید. بنابراین از رویدادها داستان می‌سازید و این داستان‌ها را تعریف می‌کنید. ایده‌ای بی‌روح را می‌گیرید و با تصاویر، مثال‌ها و استعاره‌ها به آن زندگی می‌دهید. ایمان دارید که بیشتر افراد ظرفیت توجه محدودی دارند. اطلاعات آن‌ها را بمباران می‌کند، اما میزان اندکی از این اطلاعات دوام می‌آورند. شما می‌خواهید اطلاعاتتان – چه یک ایده باشد، چه یک رویداد، ویژگی‌ها و مزایای یک محصول، یک کشف، یا یک درس – دوام بیاورند. می‌خواهید که توجه آن‌ها را به‌سوی خودتان جلب و بعد آن را حفظ کنید. این چیزی است که باعث می‌شود دنبال جمله‌های بی‌نقص بگردید.

مهارت، طراحی شده تا رازهای بهترین‌های هر رشته به‌راحتی قابل انتقال شود. اگر مهارتی را بیاموزید، به خودتان کمک می‌کنید تا کمی بهتر شوید، اما این کار نبود استعداد را جبران نمی‌کند. بلکه، در هنگام ساختن توانمندی‌ها، مهارت حقیقتاً زمانی ارزشمندتر می‌شود که با استعداد واقعی ترکیب شود.

بنابراین کلید توانمندی واقعی و اصیل، تشخیص استعدادهای غالب خود و سپس اصلاح و بهبود آن‌ها به کمک دانش و مهارت است.

با این‌که همهٔ اینها برای ساختن توانمندی مهم است، از این سه مادهٔ خام، مهم‌ترینش استعداد است. استعدادهای شما ذاتی هستند