رمان ایرانی
رمان معادل فارسی برای اصطلاح nouvelle در زبان فارسی و متنی روایتگر و داستانی است. رمان‌نویسان معمولا داستانی را روایت می‌کنند که محصول زمانه خودشان است. در رمان‌ها معمولا مجموعه حادثه‌هایی روایت می‌شوند. رمان ایرانی در ابتدا با رمان سرگذشت حاجی بابای اصفهانی به قلم میرزا حبیب اصفهانی آغاز می‌شود. این شیوه‌ی داستان‌نویسی به خاطر گسترش ارتباط ایران و اروپا در زبان فارسی پدید آمده است. اما نقطه‌ی آغاز رمان مدرن ایرانی را می‌توان « بوف کور » صادق هدایت دانست. پس از آن صادق چوبک با سنگ صبور و هوشنگ گلشیری با شازده احتجابش رمان‌نویسی را به شیوه مدرنش ادامه می‌دهد.
نویسنده‌ها در رمان‌های ایرانی در روزگار بعد از انقلاب معمولا به نقد وضع موجود می‌پردازند. در این قسمت از وبلاگ طاقچه سعی می‌کنیم به این موضوع بپردازیم.
