یادداشت های زیرزمینی یکی از متفاوت تریین و حتی یک اثر جاه طلبانه و جسور استاد است ،که به اثری شاهکار و جاودانه تبدیل شد . رمان مورد علاقه فیلسوف شهیر المانی نیچه هم هست و خیلی از بزرگان دنیایی نقد ادبی این اور رو یکی از بهتررین کار های دستایوفسکی و یکی از بهتریین اثار در رمان های اگزیستانسیالیستی است. اثری به شدت دارک جذاب و گیرا است که کارکتر شخصی تنها و منزوی که درگیرهای زیادی با خوداگاهی خود دارد همه اثار استاد جستجویی در روان های رنج کشیده و سیاه به دنبال حقیقت و کشف است و این گفته ایشان که می گوید می ترسم لایق رنج هایم نباشم حق مطلب را ادا می کند گوش دهید ولذت ببرید

فکر میکنم یادداشت‌های زیرزمین نکات مشترک فراوانی با سقوط آلبر کامو دارد اینکه قهرمان هر دو داستان یک ضد قهرمان هستند و با اعترافات صادقانه ای که به جرات هیچ یکی از ما و اطرافیانمان نداریم و روراستیی که با خودشان دارند ،اعتماد مخاطب رو جلب کرده و او را هم رای خود میکنند تا بفهمانند دنبال هدف زندگی یا یک قانون برای زندگی با نسخه پیچی کلی در کتاب ها نگردیم بلکه برعکس این بر عهده ی خود شخص است که برای خودش معین کند چه چیزی ارزش آن را دارد که به خاطر آن زندگی کند و بخاطر آن بمیرد

صحبتهای یک آدم تنها در تنهایی خویش بود. شروع داستان من شکه شدم.انگار یکی داره از طرف من حرف می زنه یا حال من باخبر شده. آخر داستان هم کلی گریه کردم. عالی بود به نظر من تک تک جمله هایش پر بود از نکته هایی که می تونی ساعت ها بشینی یه گوشه ی خلوت و باهاش عمیق فکر کنی. ارزش دوبار خوندن هم داره. احتمالا آدم هایی که تنها زندگی می کنن بیشتر با این کتاب ارتباط برقرار می کنن. و در نهایت ممنون از گروه طاقچه

از اون چیزی که فکر می کردم بهتر بود

هر دو کتاب داستانی در باب جوانی بیش فهم تر از هم‌نسلان خود است. تفکرات ذهنی هر دو از اعمال منجر به امرار معاش اینان پیش رفته و در عین روشنفکری ، تنها و فقیرند. داستایوفسکی همیشه برایم استاد در قبولاندن دانسته های متضاد بوده است. جایی از نیاز مبرم بر نقص در وجود ما می‌گوید تا ما تعریف هویت خود را از دست ندهیم و اصرار دارد همین خود ناقص را باید دوست داشت و گاهی چنان از نقص خود در پریشان حالی میفتد که خواننده را منقلب می‌کند. . گاهی شخص کاملا عاقل است و این امر را منطقی به ما نمایاند و گاهی چنان احساسی ولیکن با توجیه استادانه همان عمل باز هم منطقی است. این معجون عجیب را باید خواند و دوست داشت تا به زیبایی آن رسید. یاد می‌دهد، شخصیت ها را قضاوت نکنید ، درک کنید.

داستایوفسکی بی‌نظیرههه، تک تک کلمات این کتاب رو حس کردم، سرشار از لذت می‌شدم و برخی جا‌ها با کتاب قهقه میزدم...اجرای گوینده در بخش‌های معمولی و روان کتاب خوب و بسیار گیرا بود ولی در برخی جاهای تخصصی تر که احساسات ظریف و عمیق تر بیان می‌شد یا ، مثلا به جای تنفر، لحن ناراحت می‌گرفت و یا با درست خواندن تک تک کلمات ولی آهنگ نادرست خواندن کلی جمله باعث می‌شد برخی مفاهیم مهم اشتباه یا مبهم منتقل شوند و باید خودت تکرارش میکردی تا میفهمیدیش... در کل ارزشش رو داشت ولی بازم کسی که این کتاب رو درست و با جون و دل لمس کرده باشه و اونو فهمیده باشه میتونه با صدا و لحنی متناسب‌تر و آهنگ‌های پس زمینه‌ی جذاب تری اجرای کنه...(پتانسیل خیلی بهتر شدن از این هم داشت)

اول بگم که متن سانسور شدست! . اوایل نمی‌تونستم باهاش ارتباط بگیرم فضای دارک کتاب یکمی اذیتم می‌کرد. اگر در شرایط روحی خوبی نیستید، شاید بهتر باشه فعلا سراغ این کتاب نیاید (مگر اینکه با شنیدن (یا خواندن) این کتاب حسِ سَبُکِ همدردی بهتون دست بده). و با خودم فکر می‌کردم بهتره کتاب رو به صورت فیزیکی خریداری کنم و نه این که بشنوم؛ چرا که جملات قصار زیادی رو در بر داره. . اما حالا که ۴۳٪ از کتاب رو شنیدم، حس می‌کنم شنیدنش کمک خیلی زیادی در درک کتاب کرده. با این حال، مطمئنا خوندن کتاب حال و هوای متفاوتی داره من خیلی از شنیدن این کتاب لذت می‌برم. آرمام سلطان زاده فوق‌العادست

توصیه می‌کنم حتما این دو کتاب که تو یه مجلد گردآوری شدن رو مطالعه کنید. ارزشش رو داره. برای من زندگی بود ...

عالی

بسیار جذاب و دوست‌داشتنی بود. مخصوصاً با صدای آرمان سلطان زاده که جذابیت رو بیشتر میکنه. ممنون از تیم آوانامه