نظرات کاربران درباره کتاب صوتی شکلات

سلام میشه این رمان رو متنی ش رو هم بذارید؟؟

من این کتاب رو پیشنهاد میکنم. اول کتابش رو خوندم حالا هم صوتیش رو گوش میکنم. کتاب متفاوت و قابل توجهی هست.

خب من این کتابو خیلی وقتِ پیش،فیلمشو دیده بودم وچون مال خیلی قبله،اونقدری چیزی ازش یادم نمیاد اما میدونم که زیاد دوستش نداشتم. (دلیلی که فیلمو دیده بودم این بود که کارگردانش یه فیلم مال سال 1993 داره با بازی جانی دپ ولئوناردو دیکاپریو واین فیلم اونقدر لعنتیه..اونقدر لعنتیه..اونقدر لعنتی،پر احساس،ساده وقشنگه که وقتی من درباره این یکی خوندم به دلنشینی اونه بی درنگ رفتم سراغش ولی بنظرم حتی به گرد پای اون نتونست برسه این شکلات!) اما وقتی کتاب رو شروع کردم،با وجودی که تمام حال وهوای فیلم برام زنده ویاد آوری شد،ولی واقعا،درست مثل اسمش شیرین وخوشمزه بود.ومنی که بخاطر فیلم،بادید خوبی به کتاب نگاه نمیکردم وبرای شروعشم خیلی دست دست کردم در یه حرکت،چنان مجذوبش شدم که میخواستم مثل یه بسته شکلات ببلعمش! داستان در مورد زنیه به اسم روشه،که با مغازه ی شکلات فروشی سحر آمیزش وشخصیتِ جذاب وشور انگیزش،رنگ ولعاب وتازگی وروحِ زندگی رو به یه جامعه ی سنتی خاکستری که افکار سختگیرانه ی قدیمی دارن میکشونه. مردمی که فکر میکنن،لذت بردن گناه کبیره ست،رنگ تجمله وزندگی،ریاضت کشیدنه. اما آیا این جامعه روشه رو به این راحتی میپذیره؟ سبک نوشتاری کتاب از اون مدلی بود که من عاشقشونم.حرفه ای،ظریف وجزئی نگر. از اون کتابایی که حتی با وجودِ جنگی که درقلبش جریان داشت، حسِ یه عصرِ آروم پاییزی،آبی رنگ پریده با چند تا ابر پنبه ای میداد. دقیقا انگار از لای برگهاش،حرارت بخاری برقی بیرون میزد. توی فیلم بنظرم میرسه فضا صلح آمیز تر بود،خبری از اینهمه تنش نبود،اما اینجا،آشکارا جنگ بود!! نکته ی جالب درمورد داستان،این بود که ماجراها از زبون دو قطب این جنگ،وین روشه وکشیش روایت میشد. تفاوت دیدشون،زاویه ی نگاهشون،جالب بود. وهرچند اینجا هیچ چیز به نفع این کشیش بدبخت نبود وکلا شخصیت منفی ماجرای ما بود اما،ای کاش نویسنده ها این حرکت رو یاد بگیرن. تعریف داستان از نگاه شخصیت های مخالف،هم جذابیت کار رو به شدت بالا میبره وهم از یکطرفه نوشته شدن داستان‌ جلوگیری میکنه. به علاوه بذار کارکتر خودش حرف بزنه. اینجوری خیلی بهتر میتونه از خودش دفاع کنه. چون شخصیت ها زنده ن. وقتی میکروفون رو بدی دست خودشون،دیگه اختیار حرف زدنشونو تو نداری. خودشون صدای خودشون رو به هر خواننده ای میرسونن. واگر نویسنده ی واقعا بدجنسی باشی،تنها کاری که ازت برمیاد پاک کردن وخط زدن دستنوشته ها با حرصه. قلم تو دست توعه اما به اختیار خودش حرکت میکنه. وتو همش میگی؛چرا داره اینجوری میشه؟؟؟ واما رُو.خب پس،جانی دپ،همون مرد سرخ مو وتندخو،رُو عه. شخصیتش منو یاد زنجبیل می انداخت.تند وتیز وبه شکل عجیبی گرم(گرم به معنی..پرشور؟پرتلاش؟نمیدونم.یه چیزی تو این مایه ها.انگار از اون آدمهایی بود که کلا مزاج گرمی دارن)ولی درکل کارکتر جذابی بود. بهرحال،اگر میپرسید پیشنهادش میکنم یا نه جوابم قطعا بله ست. چون،به قول مسیو کشیش،یه لذتیه شاید معتاد کننده و وسوسه بر انگیز. الحق که اسمش برازنده ترین اسمه. جذاب وافسون کننده مثلِ "شکلات"! یه معجون از طعم ورنگ وعطر های مختلف!

اول از همه برای دوستانی که فیلم شکلات با بازی ژولیت بینوش و جانی دپ رو دیدن، باید بگم که این کتاب یکسری تفاوت های اساسی با فیلم داره، برای مثال خود من در فیلم عاشق داستان مادر و پدر وین بودم ولی در کتاب اثری از اون داستان نیست! و حالا درباره خود کتاب؛ داستان پتانسیل خوبی داره و نکته جالبی از تعصبات مذهبی یادآور میشه. همچنین روابط افراد در یک روستای کوچک و دل‌مشغولی‌های اونها کتاب رو به رمانی جذاب بدل کردن.

از معدود کتاب‌هایی که به نظرم فیلمش جذاب‌تر است، نمی‌دانم مشکل از سانسور بود یا چه. در طول داستان چتد سوال برای من پیش آمد که تا آخر به جواب نرسیدم. لحن گوینده‌ی خانم علی‌رغم صدای خوش گاهی زیادی لوس بود. همچنین وقتی به جای مرد صحبت می‌کنند قابل تشخیص از صدای زن نیست.