۱_تا اینجا نصف کتاب رو گوش کردم و نظرم رو تا اینجا میگم: داستانی بسیار پرکشش و زیبا با موضوعی چالش بر انگیز برای ذهن.ترجمه بسیار عالی ولی گویندگی علی رغم صدای دلنشین راوی و تسلط نسبی اش به دلیل عدم آشنایی با اسامی خاص ترکیه حتی اسم هایی مثل شهر ارزروم که در دوره دبستان خوندیم و همه جا به غلط با کسر الف تلفظ میکنه خیلی رو اعصابه و یا اسامی مناطق ترکیه مثل کاراکوی(koyدر آخر همون کوی فارسی هم هست که بصورت kevi تلفظ میشه اونم بیشتر از بیست بار!) و صدها تلفظ دیگرغلط اسامی که لذت و انرژی رو از آدم میگیره ولی خود داستان و مخصوصا ترجمه اش انقدر جذاب هست که این اشتباهات اعصاب خورد کن را بشه زود فراموش کرد.اورهان پاموک فوق العاده هست و آثارش پر از پارادوکسهای لطیف از زندگی درست مثل همون بمبی که تو یه جای داستان به گرمی و لطافت منفجر میشه... ۲_این رمان بسیار زیبا رو تا آخرش گوش کردم و بسیار لذت بردم ولی صد افسوس که تلفظ غلط اسامی مکانها و افراد تا آخر داستان ولم نکرد ولی این چیزی از ارزشهای صدای دلنشین راوی را کم نمیکنه.... ۳_زندگی نو را باید گوش کرد و لذت برد ازش شاید هم بهتره دوباره خوندش و شنیدش..

بسیار عالی،پر کشش واز شنیدنش لذت فراوان بردم،همچنین صدای اقای میراکبری بسیار به دلم نشست.

عالی بود نقطه بر خط آخر

خوب بود لطفا اسم آهنگ چیه 👃👃👃