کتاب هویت تشیع

کتاب الکترونیکی هویت تشیع نوشتۀ احمد وائلی است و انتشارات میراث شرق آن را منتشر کرده است. کتاب هویت تشیع، به بررسی تاریخ تشیع و دیگر فرقه‎‌های اسلامی پرداخته است.

درباره کتاب هویت تشیع

شیعه در لغت بر دو معنا اطلاق می‌شود، یکی توافق و هماهنگی دو یا چند نفر بر مطلبی، و دیگری، پیروی‌کردن فردی یا گروهی، از فرد یا گروهی دیگر. در زبان عربی در اصل به معنای یک، دو یا گروهی از پیروان است. در قرآن این لفظ چندین بار به این معنا به‌کاررفته است. برای نمونه در آیه ۱۵ سوره قصص دربارهٔ یکی از پیروان موسی از عنوان شیعه موسی و در جای دیگر از ابراهیم به‌عنوان شیعه نوح یاد می‌کند.

در تاریخ اسلام لفظ شیعه، به معنای اصلی و لغوی‌اش برای پیروان افراد مختلفی به کار می‌رفت. برای مثال، گاهی از شیعه علی بن ابی‌طالب و گاهی از شیعه معاویه بن ابی‌سفیان نام‌برده‌شده. اما این لفظ به‌تدریج معنای اصطلاحی پیدا کرد و تنها بر پیروان علی ابن ابی‌طالب که به امامت او معتقدند اطلاق می‌شود. کتاب هویت تشیع، به بررسی مفهوم تشیع به‌وسیله روایات و اسناد تاریخی پرداخته است.

خواندن کتای هویت تشیع را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب برای علاقه‌مندان به مباحث دینی و مذهبی مناسب است.

بخشی از کتاب هویت تشیع

«در اصــطلاح، اعتقــاد بــه آراء و عقايــد مخصوصــی را تشــيع مــی‌گوينــد. پژوهشگران در تعداد و ماهيت اين آراء و عقايد اختلاف نظر دارند كه بـه تفصـيل خواهد آمد. پس معنای اصطلاحی تشيع اعم از معنای لغوی آن است و ميان آنهـا از نسبتهای چهارگانه، عموم و خصوص مطلق حاكم است. تشيع را دارای عقايـد و تفكـرات مخصوصـی دانسـته‌انـد كـه دانشـمندان و محققان در مورد چگونگی تعريف آن اختلاف نظر دارند. اكنون به برخـی از ايـن تعريفها می‌پردازيم:

۱. شهيد ثانی در كتاب «شرح اللمعه» می‌نويسد:

شيعه كسانی هستند كه علی(ع) را مشايعت كردند. يعنی از ايشان پيروی نموده و از جهت امامت، بر ديگران مقدم شمرده‌اند، گرچه به امامت ديگر امامان معتقد نباشند. پس شيعه شامل؛ اماميه، جاروديه ـ از فرقه های زيديه ـ ، اسماعيليه ـ به استثنای ملحدان از آنها ـ واقفيه و فطحيه می‌شود.

۲. شيخ مفيد، همانطور كه مؤلف كتـاب «الموسـوعه‘» از ايشـان نقـل كـرده است، می‌گويد:

شيعه كسانی هسـتند كـه از علـی(ع) پيـروی نمـوده و او را بـر ديگـر صـحابه پيامبر|مقدم شمرده‌اند. و آن حضرت را به جهـت وصـيت پيـامبر |يـا ارادة الهی ـ با نص صريح همان طور كه اماميه معتقد است يا با توصـيف همـان طور كه جاروديه قائلند ـ امام می‌دانند...»