کتاب زندگی روزانه (جلد اول)

کتاب زندگی روزانه (جلد اول) نوشتهٔ حکیمه ماجدی (پردیس حکمت) است. نشر ویراست این ناداستان را روانهٔ بازار کرده است.

درباره کتاب زندگی روزانه (جلد اول)

کتاب زندگی روزانه (جلد اول) حاوی یک ناداستان است. نویسنده در این مجموعهٔ سه‌جلدی از زندگی خود برای ما سخن گفته است. کتاب حاضر درمورد زندگی روزانهٔ او است. نویسنده در این جلد می‌گوید که روزی متوجه نهادینه‌شدن مجموعه‌ای از ضرب‌المثل‌ها شد که به‌شدت بر روی کارکرد و رفتار انسان‌ها مؤثر است. او این کتاب را به زبان شفاهی نوشته و لابه‌لای خاطراتش از ایموجی هم استفاده کرده است.

در یک تقسیم‌بندی می‌توان ادبیات را به دو گونهٔ داستانی و غیرداستانی تقسیم کرد. ناداستان (nonfiction) معمولاً به مجموعه نوشته‌هایی که باید جزو ادبیات غیرداستانی قرار بگیرد، اطلاق می‌شود. در این گونه، نویسنده با نیت خیر، برای توسعهٔ حقیقت، تشریح وقایع، معرفی اشخاص یا ارائهٔ اطلاعات و به‌دلایلی دیگر شروع به نوشتن می‌کند. در مقابل، در نوشته‌های غیرواقعیت‌محور (داستان)، خالق اثر صریحاً یا تلویحاً از واقعیت سر باز می‌زند و این گونه به‌عنوان ادبیات داستانی (غیرواقعیت‌محور) طبقه‌بندی می‌شود. هدف ادبیات غیرداستانی تعلیم هم‌نوعان است (البته نه به‌معنای آموزش کلاسیک و کاملاً علمی و تخصصی که عاری از ملاحظات زیباشناختی است)؛ همچنین تغییر و اصلاح نگرش، رشد افکار، ترغیب یا بیان تجارب و واقعیات از طریق مکاشفهٔ مبتنی بر واقعیت، از هدف‌های دیگر ناداستان‌نویسی است. ژانر ادبیات غیرداستانی به مضمون‌های بی‌شماری می‌پردازد و فرم‌های گوناگونی دارد. انواع ادبی غیرداستانی می‌تواند شامل این‌ها باشند: جستارها، زندگی‌نامه‌ها، کتاب‌های تاریخی، کتاب‌های علمی - آموزشی، گزارش‌های ویژه، یادداشت‌ها، گفت‌وگوها، یادداشت‌های روزانه، سفرنامه‌ها، نامه‌ها، سندها، خاطره‌ها و نقدهای ادبی.

خواندن کتاب زندگی روزانه (جلد اول) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران ناداستان و قالب خاطرات روزانه پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب زندگی روزانه (جلد اول)

«یادمه

از زمانی که با پروانه دوست شده بودم معمولاً

حرفی از مادرش نمی‌زد

در مورد پدر برادر و خواهرش صحبت می‌کرد

یه بار توی مهمونی که دوست مشترکمون بود

و

هر دومون شرکت کرده بودیم

اونجا بهش گفتم پروانه مامانتو بهم نشون میدی

یکم من و من کرد

گفت چند سال پیش مادرم فوت شده

یه کم سکوت حاکم شد

و چیزی که متوجه شدم از رفتار این‌ها این بود که پدر بعد از فوت مادر

به‌واقع و کاملاً بچه‌ها رو به عهده گرفته بود

زمان فوت مادر

بچه بزرگ در حال دیپلم بود

بچه دوم ۱۶ ساله

سومی ۱۴

چهارمی ۱۰ ساله

و آخری هم ۷ ساله

توی این سال‌ها

پدر سه تا از بچه‌ها رو سر و سامون داده بود

و دو تای دیگه رو به دانشگاه فرستاده بود

همه جوره پای کار بچه‌هاش بود

چقدر دوستش داشتند

انگار یه جورایی تونسته بود

هم پدر باشه هم مادر بچه‌ها

باهاشون شوخی می‌کرد

صحبت می‌کرد

و روحیه‌شو خوب نگه می‌داشت

جالب اینکه

وقتی پسر بزرگ خونه ازدواج می‌کنه

پدر طبقه دومی که ساخته بوده

که یه سوئیت کوچیک بوده

بهش داد

و تا زمانی که بتونه خودش صاحبخونه بشه

نگهشون داشت

جمع قشنگی داشتند و حال خوبی

یه جورایی خوش به حالشون»