کتاب نقش فعالیت ورزشی بر تغییرات بیان cAMP و IGFBP1 در بافت کبد

نقش فعالیت ورزشی بر تغییرات بیان cAMP و IGFBP1 در بافت کبد کتابی نوشته سهیلا میرزاآقایی است که در انتشارات نوروزی به چاپ رسیده است.

 درباره کتاب نقش فعالیت ورزشی بر تغییرات بیان cAMP و IGFBP1 در بافت کبد

دنیای امروز، دنیای پیشرفت‌های چشمگیر و روزافزون علمی در همه زمینه‌ها است. تربیت‌بدنی پدیده‌ای با ارزش و جزء لاینفک این ساختار علمی است از این تحول و تغییرات مثبت بی‌بهره نیست و در پی بازسازی و دگرگونی شالوده خویش و قوام و غنا بخشیدن به داشته‌هایش است. بدون شک موفقیت در هر زمینه‌ای نیازمند به‌کارگیری اصول و قواعد علمی است که در مورد فعالیت بدنی نیز اجتناب‌ناپذیر است. تغییرات عضلانی ناشی از فعالیت ورزشی می‌تواند به‌وسیله ساختار برنامه تمرینی تعدیل شود. دست‌کاری شدت و مدت فعالیت و زمان برگشت به حالت اولیه بین وهله‌های فعالیت نیازهای سلول عضلانی و مسیرهای متابولیکی را تغییر می‌دهد. قابلیت و توانایی فرد در اجرای فعالیت‌های ورزشی به کارایی دستگاه‌های مختلف بدن بستگی دارد. به نظر می‌رسد دستگاه‌های بدن، توانایی سازگاری با تحریکات و تغییرات مختلف را دارند و بافت‌ها خود بر حسب نوع تحریک وارد شده و نیازمندی‌های بدن، با شرایط جدید سازگار می‌شوند. تمرینات تناوبی شدید به‌عنوان یک رویکرد مؤثر در بهبود آمادگی در مدت زمان کوتاه به کار گرفته می‌شود.

 در حال حاضر تعریف جامعی از HIIT وجود ندارد، ولی عموماً HIIT به وهله‌های تکراری با فعالیت‌های تناوبی به نسبت کوتاه با شدت تمام یا شدتی نزدیک به شدتی که VO2peak به دست می‌آید نسبت داده می‌شود. با توجه به شدت تمرینات، یک تلاش HIIT ممکن است از چند ثانیه تا چندین دقیقه طول بکشد و وهله‌های گوناگون به‌وسیله‌ی چند دقیقه استراحت یا فعالیت با شدت کم از هم جدا می‌شوند. تمرینات تناوبی شدید یک رویکرد کارا برای بهبود ظرفیت‌های دستگاه‌های هوازی و بی‌هوازی هستند. نشان داده شده است که این تمرین‌ها سطح آنزیم‌های اکسایشی و گلیکولیتیک را افزایش می‌دهد. یکی از مؤثرترین راه‌های افزایش غلظت هورمون‌های آنابولیک، پرداختن به فعالیت بدنی است. بر پایه تحقیقات صورت گرفته، فعالیت ورزشی قادر به تحریک غدد مختلف درون‌ریز از جمله هورمون رشد، هورمون رشد شبه انسولین و ... است. از جمله هورمون‌های مؤثر در رشد بافت‌ها، هورمون رشد (GH ) است. به اعتقاد محققان، هورمون رشد به طور غیرمستقیم در تحریک رشد شرکت می‌کند، بدین ترتیب که هورمون رشد باعث می‌شود کبد (و به میزان کم سایر بافت‌ها) چند پروتئین کوچک موسوم به سوماتومدین را بسازند که تأثیری بسیار قوی در افزایش کلیه جنبه‌های رشدی بافت‌ها دارند. بسیاری از آثار سوماتومدین‌ها بر رشد، مشابه آثار انسولین است. از این‌رو به آن‌ها عامل‌های رشدی شبه انسولین (IGF) هم می‌گویند. حداقل چهار سوماتومدین شناخته شده ولی تاکنون مهم‌ترین آن‌ها سوماتومدین C یا 1-IGF بوده است. پیری سلولی از اساسی‌ترین مراحل در رفتار سلول به‌حساب می‌آید که تصور می‌شود نقش بسیار مهمی در تنظیم طول عمر سلول دارد. 

در هر تقسیم سلولی به شکل پیوسته بخشی از درازای تلومر کوتاه می‌شود؛ کوتاه شدن پیوسته تلومر به جدا شدن یک سری از پروتئین‌ها از ساختار تلومر و تغییر بیان ژن منجر شده و نیز موجب کاهش قلمرو اثر آن در سرکوب ژن‌های مجاور می‌شود وزن‌هایی که تاکنون خاموش بوده‌اند، روشن می‌شوند. همچنین کوتاه شدن مداوم تلومر به توقف چرخه سلولی و مرگ سلولی می‌انجامد. فاکتور رشد شبه انسولین 1 (IGF- 1) یک هورمون پلی پپتیدی است که شباهت ساختاری بالایی به انسولین دارد و سوماتومدین نیز نامیده می¬شود. این هورمون پروتئینی توسط ژن IGF-1 کدگذاری شده است.

این هورمون نقش مهمی در رشد دوران کودکی داشته و همچنین اثرات آنابولیک در بزرگسالان دارد. غلظت IGF-1 وIGF-2 در خون به طور غیرمستقیم با سطح پروتئین¬های متصل شونده به IGF مشخص (IGFBPs ) می‌شود. فراوان‌ترین IGFBPدر خون، IGFBP -3 است و دارای بالاترین میل برای IGF-1و IGF-2است و ظرفیت کل حمل آن 80-75 % هست در ناحیه میانی هیپوتالاموس تعدادی هسته به ترتیب از جلو به پشت قرار دارند. یکی از این هسته‌ها مربوط به تولید GHRH است. این هسته با میانجی عصبی آدرنالین و نورآدرنالین فعال می‌شود. سپس GHRH از طریق ورید باب به هیپوفیز قدامی می‌رود و در آنجا GH تولید می‌شود. GH هم از طریق جریان خون به کبد و سایر بافت‌های محیطی می‌رود و در آنجا 1-IGF تولید می‌شود. 

این هورمون آثار آنابولیک دارد و موجب پدیده رشد بافتی می‌شود. فعالیت بدنی باعث بالارفتن فعالیت کاتکولامین‌ها (آدرنالین و نورآدرنالین) می‌شود. بنابراین می توان انتظار داشت که پس از فعالیت ورزشی، مقدار GH و 1-IGF افزایش یابد. پروتئین‌های متصل به 1-IGF (IGFPS) نیز بر عملکرد این هورمون اثر می‌گذارد. از طرف دیگر، آثار آن‌ها باعث افزایش نیمه‌عمر 1-IGF در خون و کاهش 1-IGF آزاد می‌شود.

 بنابراین، IGFPS نقش مؤثری بر تنظیم مقدار 1-IGF در طول شبانه‌روز دارد و اثرگذاری این هورمون بر هیپرتروفی و رشد اسکلتی و عضلانی را کنترل می‌کند. آپوپتوز یا مرگ برنامه‌ریزی شده سلول از طریق مجموعه‌ای از سیگنال‌های درونی و بیرونی و در شرایط مشخص و بدون ایجاد التهاب، موجب پاک‌سازی سلول‌های آسیب‌دیده بدن می‌شود. طبق بررسی‌های صورت گرفته تمرینات ورزشی نقش نظارتی طبیعی برای حذف سلول‌های آسیب‌دیده بدون ایجاد التهاب و بهبود عملکرد طبیعی بدن را دارد.

کتاب حاضر نقش فعالیت ورزشی بر تغییرات بیان cAMP و IGFBP1 در بافت کبد را به طور مفصل بررسی می‌کند.

 خواندن کتاب نقش فعالیت ورزشی بر تغییرات بیان cAMP و IGFBP1 در بافت کبد را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

 متخصصان غدد و تربیت بدنی مخاطبان این کتاب‌اند.