نظرات کاربران درباره کتاب سه‌ شنبه‌ ها با موری

«Tuesdays with Morrie » این کتاب را چند روز پیش به اتمام رساندم و یکی از زیباترین رمان هایی بود که تا به حال خوانده‌ام. سه شنبه ها با موری نوشته‌ی میچ آلبوم کتابی‌است حقیقی که از زبان خود نویسنده بازگو می‌شود و پر است از سه‌شنبه هایِ پرباری که کاش می‌شد هیچ‌گاه تمام نشوند... موری در گذشته به گفته‌ی میچ یکی از بهترین استادان او بوده است و رابطه‌ی آن ها چیزی فراتر از رابطه‌ی یک استاد و شاگرد بود اما پس از فارغ‌التحصیل شدن میچ،،او دیگر خبری از استادش نمی‌گیرد و آن‌چنان سرش به کارش گرم می‌شود که استادش را فراموش می‌کند. پس از گذشتِ سال ها... موریِ با نشاط و سرزنده‌ای که عاشق رقصیدن،شنا کردن و موسیقی بود به بیماری تنفسی دچار شد و این بیماریِ لاعلاج ویلچر نشینش کرد و میچ‌ همه این هارا از یک مصاحبه‌ی تلوزیونی متوجه شد. این می‌شود شروعِ سه شنبه‌ها با موری... و هر سه‌شنبه موری در اتاقش برای او کلاسِ درسِ زندگی برپا می‌کند که موضوعاتِ مختلفی را در برمی‌گرفت از جمله:«خانواده،عشق ورزیدن،بخشش،مرگ،جهان،حسرت و...» با این‌که موری روز به روز حال اش وخیم تر میشد و به مرگ نزدیک تر اما میچ به دلیل علاقه‌ای که به استادش داشت تا روزهای آخر زندگی او را رها نکرد و هر چیز را که از استاد پیرش فرا گرفته بود در این کتاب به خواست هردو به عنوان آخرین پایان نامه بازگو می‌کرد. مهمترین درسی که می‌توان از کتاب گرفت،،پذیرشِ مرگ است و نترسیدن از آن که امری‌ است واقعی و غیر قابل انکار. موری می‌گوید:همه می‌دانند یک روز می‌میرند اما هیچ‌کس آن را باور ندارد. [ترجمه‌ی آن از تاثیر گذاری کتاب کمی کم کرده بود و پیشنهاد می‌کنم ترجمه‌های دیگر طاقچه‌رو مطالعه کنید.] . . بخشی از کتاب: اگر پیری تا این حد با ارزش است، پس چرا اکثر مردم همیشه می‌گویند، آه که اگر من یک بار دیگر جوان می‌شدم… ، تو تا به حال نشنیده ای که مردم بگویند، ای کاش من شصت و پنج ساله بودم؟ موری لبخند زد："می دانی این طرز تفکر به چه چیزی برمی گردد؟ زندگی‌های نارضامندانه. زندگی‌های بدون دستاورد کافی. زندگی‌های خالی. زندگی‌های بی معنی و مفهوم. چون اگر تو معنا و مفهومی در زندگی ات پیدا کنی، هرگز نمی‌خواهی به گذشته برگردی. دلت می‌خواهد پیش بروی. دلت می‌خواهد بیشتر ببینی، کارهای بیشتری انجام دهی. قادر نیستی تا شصت و پنج سالگی صبر کنی. "گوش کن. تو باید متوجه یک نکته باشی. همه ی جوان‌تر ها باید متوجه این نکته باشند. اگر شما همیشه با مقوله ی پیری در حال جنگ و دعوا باشید، همیشه هم ناراضی و غمگین خواهید بود، چون در هر صورت پیری از راه خواهد رسید.

خیلی به دلم نشست💖 و یکی از زیباترین و تاثیرگذار ترین کتاب هایی بود که تا به حال خوندم👌 ( من ترجمه رضا زارع را خوندم ) ************************ موری شوارتز شخصیت دوست داشتنی که هیچ وقت محبت و صمیمیت خالصانه اش رو از اطرافیانش دریغ نکرد و بی وقفه در پی خودسازی بود و همدلی و کمک های فکری اش تا لحظات آخر زندگی شامل حال همه کسانی که به هر طریقی با او در ارتباط بودند، می شد . بعد از خواندن کتاب به این فکر می کردم که: چقدر خوبه که استاد یا دوستی مثل (موری شوارتز ) توی زندگیمون داشته باشیم... و چقدر خوبتره اگه بتونیم ما هم مثل( موری شوارتز ) روشن کننده راه زندگی خودمون و راهگشای زندگی دیگران باشیم . ************************* سخنی از میچ(شاگرد موری ): اگر استاد موری شوارتز در زندگی فقط یک جمله به من یاد داده باشد ، آن جمله این است : (در زندگی هرگز چیزی به نام ((خیلی دیر شده )) وجود ندارد.) او خودش تا لحظه ی آخر زندگیش در حال تغییر بود.🌹

این نگاه به مرگ جالب بود اسلام برای انسان های رستگار این تفکر را رقم میزند آمادگی برای مرگ تلاش برای زندگی

یادش بخیر… چقدر خوندنش حس خوبی بهم میداد🥺❤️

عالی دلنشین و زیبا بود واقعا لذت بردم «یا به هم عشق بورزید یا بمیرید» موری شوارتز

‌محتوا: نه اینکه قرار باشه این کتاب تحول خاصی تو زندگی‌تون ایجاد کنه، اما دیدگاه جدیدی نسبت به زندگی بهتون می‌ده. و باعث میشه هر صفحه که می‌خونید خدا رو شاکر باشید و قدر سلامتی‌تون رو بدونید. یه استاد خوب که در حال مرگه اما بازم درس زندگی بهمون میده. ‌سعی می‌کنه بگه قدر چیزهای مهم رو بدونیم قبل اینکه دیر بشه و تا آخرین لحظه امیدوار باشیم و به معنای واقعی کلمه، «زندگی» کنیم. ‌ ‌ترجمه: ‌خوب بود مشکل خاصی نداشت. ‌ کیا بخونن؟ ‌هر کسی که می‌خواد کمی مفاهیم فلسفی رو در کنار سختی‌های طاقت‌فرسای یک پیرمردِ در حال مرگ یاد بگیره.

کتابی راجع عشق به زندگی حتی در آخرین لحظه های زندگی ،راجع امید ، دوست داشتن ، زیبایی

خیلی قشنگه حتما پیشنهاد میکنم

زیبا و شیوا. داستانِ سه‌شنبه‌هایی که "میچ" به دیدارِ استاد پیر و بیمارش یعنی "موری" میره و موری هر روز ناتوان‌تر میشه... +نویسنده، گاهی از گذشته می‌گفت و خاطره تعریف می‌کرد، بعد به حال می‌رفت و این جا به جا شدن زمان هم مشخص بود و هم دلنشین. +ترجمه‌ی خوبی بود. +جدا از موضوعاتی که در موردشون صحبت می‌شد، بخش داستانی کتاب هم قشنگ بود. (همچنین تفکرات نویسنده.) -حس می‌کنم بعضی مطالبی که موری می‌گفت، محدود به یک فرهنگ بود و البته توی یکی از بریده‌ها هم در این صحبت کردیم و من تقریبا مطمئن شدم که این حرفم درسته.

این کتاب جز کتابهای رمان هست ولی علاوه بر داستانی بودن بیشتر شبیه کتابهای انگیزشی هست که حال آدم رو خوب می کنه. انگار هم زمان هم احساس تاسف و هم احساس خوشحالی داشته باشی. کمک می کنه که آدم با دید جدیدی به مرگ و ز‌ندگی نگاه کنه.کلی حرف میشه از کتاب برداشت کرد. اینکه احساس خوشبختی و رضایت اگه فقط برداشت مثبتی از اتفاقات زندگی داشته باشیم تو زندگیمون همیشگی میشه. اینکه قدر اطرافیان و نزدیکانمون رو بدونیم. اینکه حتی با داشتن معلولیت و یا نقص عضو هم میشه انسانی موفق و دوست داشتنی باشیم. اینکه حتی در بدترین شرایط هم ناامید نباشیم. اینکه مرگ جدا از زندگی نیست و خیلی چیزهای دیگه... کتاب پر از جملات تامل برانگیز و زیبا هست. ترجمه کتاب هم بسیار خوب و روان بود و تجربه مطالعه این کتاب برام بسیار لذت بخش بود.

عالـــی ، ارزش خواندن دارد .. خطی از کتاب : همه می دانند که یک روز می میرند اما هیچ کس این امر را باور ندارد .

فوق العاده اس ،من عاشق شخصیت موری شدم و براش اشک ریختم،قصه ی کتاب درمورد دیدن زیبایی های زندگی هستش که بطور روزمره باهاشون سروکار داریم اما قدرشون رو نمیدونیم،ای کاش همه ی ما زندگی رو از دریچه ی چشم موری میدیدیم

عااالی

یه بار خوندم و قسمت های قابل تأملی که باید دوباره بخونم رو علامت زدم...مرگ ترسناکه واین رمان هم چیزی درباره ی اینکه مرگ رو با اغوش باز بپذیر نگفته.. بلکه میگه مراقب باش که به آرامی وارد چرخه ی عادت نشی. بعد از سال ها عمر وقتی به خودت میای ببینی تمام عمرت رو برده بودی ، برده ی پول، قدرت، ماشین مدل بالاتر، خونه بزرگ تر، چشم وهم چشمی ها ی بی پایه و اساس... رمان خوبیه حتما بخونینش ❤️🌱

افتضاح‌ترین ترجمه از این کتاب، همینه. پر از اشتباه ویراستاری و معنایی. ترجمه‌ی رضا زارع بهترین ترجمه ممکن از این کتاب فوق العاده است.

شنیدن تجربیات پیرمردی دم مرگ، که مرگش را که به وسیله‌ی بیماری فلج کننده‌ای در انتظارش است، پذیرفته؛ می‌تواند کمک کند تا بیشتر قدر زندگی‌مان را بدانیم.

کتاب فوق‌العاده‌ای بود، میتونم بارها سراغش برم و برای مطالعه انتخابش کنم. کتابی که تا آخرین صفحه و آخرین جملات حرف برای گفتن داره. داستان کشش بی‌نظیری داره. شخصیت‌ها رو میتونی حس کنی و کنارشون زندگی کنی. آرامش رو به وجودتون تزریق می‌کنه

کتابی که بعد از خوندنش آرزو میکردید ایکاش موری، حتی برای مدت کوتاهی هم که شده، استادتون میبود. از اون استاداس که حواسش به همه چیز هست، با اسم کوچیک صداتون میزنه، بهتون کمک میکنه استعدادتونو و چیزی که توش میدرخشید رو پیدا کنید، یوقتایی باهاتون تو بوفه دانشگاه چایی میزنه و وقتایی که حالتون خوب نیست، ممکنه سر کلاس اسمتونو بگه و ازتون بخواد بعد کلاس بمونید چون باهاتون کار داره، بعد هم وقتی همه کلاسو ترک کردند با یه لحن پدرانه بپرسه:« انگاری حالت خوب نیست. مشکلی پیش اومده؟ بگو تا حلش کنیم.» اگه داستان کتاب براساس یک اتفاق واقعی نبود، تمایلی به خوندنش پیدا نمیکردم، چون پر بود از نصیحت کردن. مثل داستانهای کیمیاگر پائولوکوئیلو و شازده کوچولو که بهت درس زندگی میدن ولی فرق این دوتا کتاب اخیر اینه که حرفشونو در قالب داستان و غیرمستقیم بیان میکنن و همین باعث جذاب شدنشون میشه ولی در سه شنبه ها با موری، حرفارو مستقیم بهت میزنه، انگار که پیش یک بزرگتر نشستی و داره نصیحتت میکنه و خب یجورایی حوصله سر بره. حقیقتا اگه آدم بخواد این جور چیزارو بخونه خب میتونه راحت بره سراغ کتابایی که در اونها سخن بزرگان و انسانهای موفق نوشته شده یا کتابهایی که در اون داستانهای کوتاه عبرت آموز اورده شده. اما چیزی که باعث جذب شدن من به سمت کتاب شد، واقعی بودن شخصیت دوست داشتنی موری و شرایط سخت عجیبش بود، آدمی که هدف زندگی رو مسئولیت داشتن در برابر دیگران و کمک کردن به آنها میدانست، چه به صورت ملموس مثل کمک نقدی یا غیر ملموس مثل امید دادن به همدیگر یا یه لبخند ساده زدن. نوع نگاهش به مشکلات زندگیش و مواجه با اونهارو دوست داشتم. خدا رحمتش کنه.

کتاب فوق‌العاده خوبی بود به نظرم بهترین ترجمه همین است. در حین اینکه یک داستان رو نقل میکنه نکات روانشناسی ریزی بینش گفته میشه. با اینکه غم انگیزه ولی نکات آموزنده ای داره و یک کتابی سرشار از زندگی و انسانیت، موری درس زندگی و مرگ رابا زیباترین کلام به ما می آموزد دید آدم رو به زندگی عوض میکنه، خییییلی خوووب بود😍 حتمااااا بخونید🙏

کتاب آموزنده و جذابی بود. نکات خوبی رو به انسان یادآوری میکنه مثل اینکه چه چیزهایی واقعا در زندگی مهم هستند. در کل راجع به مرگ و زندگی نقطه نظرهای جالبی داره که واقعا ارزش خوندن دارن.