نظرات کاربران درباره کتاب سرگذشت آب و آتش؛ مهرگان

بعد از خوندن این کتاب مدتی به خودم مهلت دادم که در آخر بتونم نظر منصفانه ای نسبت به اثر بدم. این اثر بیشتر از اینکه یک نوشته ی موفق باشه یه سریال موفق بود، کشش سریالی داشت و داستانش کلیشه ای بود که در سریالهای کره ای دیدیم. عاشق شدن،منع شدن،قهر کردن،آشتی کردن و... حتی فضای دربار و خیانت برای کشتن ولیعهد و... (هر یک از دوستان بخوان من بهشون معرفی میکنم).دوستانی که این کتاب رو عالی عنوان کردن از کتاب خوندن فقط قسمت فان اون رو میخوان و قطعا با خوندن این اثر به مطلوبشون میرسن.منم از خوندنش لذت بردم اما نمیتونم بکم اثر قوی بود. برای اوقاتی که از کتاب خوندن خسته هستید و همزمان کاری جزکتاب خوندن نمیتونید انجام بدید توصیه میشه. اما خانم برادران عزیز. بهتون تبریک میکم چون شما سلیقه ی عامه ی مردم رو خوب تشخیص دادید و تونستید محدودیت های داستانهای عاشقانه ی ایرانی رو در بستر سفر به گذشته که اسلامی نبوده، هموار کنید.همینطور که دوستان هم اشاره کردند توصیفات داستان از فضا بسیار ناقص بود که این باعث شد کارتون ضعیف بنظربیاد. بهتون آثار گیوم موسو ،خصوصا سنترال پارک رو برای توصیف بهتر فضای داستانیتون و پرداختن به جزئیات،معرفی میکنم. امیدوارم جسارت منو بخشیده باشید. به امید موفقیت روز افزون شما

شنیدن نظرات و به ویژه انتقادات شما واقعا مفید خواهد بود و به بهبود جلدهای بعدی کتاب کمک خواهد کرد. از طریق همین کامنت ها و پیج اینستاگرام با شما در ارتباط هستم. پیشاپیش از توجه و وقتی که می ذارید ممنونم

❤❣❤❣❤❣❤❣❤❣❤❣ اِز وقتی رفتیا ، انگاری تمامیِ خودِتا ، دادی دستی مردمیِ این شهر ... نیستی آ اما صدات هس , توی حنجره مرد عابری ، که اِز من آدرسی جایی را می پُرسِد، «آ منم بهش موگوم یُخده جلو تر » تو نیستی وا آ اما نگاهت کِ هس، تو چِشا پِسری که دست تو دستِ عِشقش پیاده روهای شهرا قدم میزِند۰ « آ خوشا بِ حالشون عامو ، نه ؟» نیستیا ، اما بوی تنت هس، رو تک تکی ِ پیرهَنای چهارخانه ای که دوسِشون داشتم! تو نیستی وا ، اما صدایی خنده هات هَنو هس ، رد پاهات هس، دستات هس، همه بویی تو رو میدن ، مثلی تو نیگام میکنن ،مثلی تو میخندن مثلی تو راه می رن, آ مثلی تو لباس می پوشن..... انگار اِز وقتی رفتیا , همه ی مردمی این شهر "تـو" شدن ..... -_-. +_+. ۰_۰. #_#. !_! سه گانه ی ، عاشقونه_تاریخی ، سرگذَشتی آب و اتیشا دلچسب ترین ، رمان زندگیم بودست تا الان ، تازِشم اولین کتابی بود که تو طاقچه تجربش کِردم ! جملاتی کمر شکن و خفنی زیادی داره ! نظر شخصی منا اِگع بپرسیدا ، بدون میگم مهرگان اِز همش بیشتر دوست می داشتم 😄 با آرزوی موفقیت برای خوار عزیزم ، بهار جان. دادا ما ، منتظری ، کارا بعدیتون هستیما ❣💜

قسمتی از آبانگان که خانم برادران در پیج شون منتشر کردن: دایانا با خود عهد کرده بودم دیگر برایت ننویسم. این بی توجهی توهین به ولیعهد ایران محسوب نمی شود؟ چرا. می شود. آری. دیگر نباید برایت نامه می نوشتم. اما تو بگو دایانا. من با خاطراتت چه کنم؟ هنگامی که آبانگان از راه می رسد با نبودنت چطور کنار بیایم؟ مگر این تو نبودی که آبانگان را برایم معنا کردی؟ آبانگان؛ جشن نیایش آب، این زنده کننده ی حیات و زندگی بر زمین؛ همان آرامش ابدی فرونشاندن عطش و تشنگی در لغتنامه ی تو نیز آبانگان همینطور معنا شده است؟ تو که آب بودی! پس چرا این تشنگی را فرو نمی نشانی؟ چرا شوق زندگی را دوباره در درونم زنده نمی کنی؟ چرا پاسخی به نوشته هایم نمی دهی؟ پاسخم را نمی دهی... دیگر پاسخی نمی دهی... پیشاپیش سالروز تولدت مبارک دایانای من ولیعهد خسروی ساسانی آبانگان سال بیست و ششم قباد

کتاب رو تازه شروع کردم و کشش خوبی داره اما یک سری ایرادات هم بهش وارده . مثلا یکی از ایراداتش روایت کردن رمان در زمان حال بود ، مثلا (می آیم ، باز می کنم) معمولا باید روایت گذشته ، در رمان جاری باشه چون اینطوری انگار همزمان اون شخصیت داره داستان زندگیش رو برای ما می نویسه که من خیلی دوست نداشتم و یکم غیر طبیعی اومد برام . عامیانه بودن مکالمات رو هم خیلی دوست نداشتم چون حس اون سالهارو به خوبی القا نمی کنه شاید به خاطر عامیانه بودنش برامون روون تر باشه اما غیر طبیعی کرده کار رو ، و یک چیز دیگه ام به کار نبردن کلمات پارسی ساده ای مثل درود هستش که مطمئنا اون زمان سلامی وجود نداشته ، کوتاه بودن جملات هم داستان رو روون تر کرده بود واقعا ولی دیگه زیاده روی شده بود توش . پیوند جملات اگه بیشتر بود بهتر می شد . ببخشید من نمی خوام الکی ایراد بگیرم فقط گفتم این نکات رو بگم ولی چون جاذبه ی خوبی و موضوع نویی داشت ، پنج ستاره دادم و توصیه می کنم بخونید برای اولین قلم واقعا گیرا و خوب بود از لحاظ داستان پردازی و قلم شیوا (:

این کتاب خیلللییی قشنگه😍 هرچقدر از زیبایی این کتاب بگم کم گفتم در میان داستان که حاصل ذهن خلاق نویسنده هست تاریخ راهم مطالعه میکنیم

داستان کلیشه ای نبود . از این نوع داستان ها میپسندم ، اما انگار در شرایط بدی کتاب رو خوندم... . داستان پردازی فوق العاده بود . نمیشه گفت خیلی مشکلات و دردسر ها زیاد بود چون : چو عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها . تاریخ کهن ایران رو دنبال میکنم و این مطلب ممکن هست یکی از دلایلم برای دوست داشتن این کتاب باشه . به نویسنده ی محترم تبریک میگم به خاطر خلق این اثر ... . . کتاب (میراث خانوم بانو ) هم مانند این کتاب و ماجرای این عاشقانه هست ، اما کمی تلخ تر . ...

بهار برادران....بهترین نویسنده نسل جوان ایرانی! تنها کسی که ارزش ایران را در نوشته هایش حفظ میکند. و اسم های کتاب، بی همتا بودند! من رمانهای ایرانی رو دوست ندارم، چون از رمانهای خارجی تقلید میکنند، ولی بهار برادران! باعث شد من دوباره به نویسنده های ایرانی ایمان بیارم. ممنون بابت اینکه همچین رمان فوق العاده ای را برای ایرانیان نوشتید!

کتاب عالی و جذابی بود پیشنهادم‌ اینه‌ که حتما مطالعه کنید،فضای داستان طوری هست که آدم رو مجبور به خوندن میکنه و به تموم کردن داستان وا میداره

با تشکر از طاقچه و انتشارات پر ، بخاطر رایگان کردن این کتاب که چاپ جدید هم هستش ان شاالله بعد از مطالعه ی کتاب ، نظرم را ویرایش خواهم‌کرد استیکر گل قرمز

کتابتون فوق العاده بود خانم برادران. تبریک میگم. شما مطمعنا آینده ی بسیار درخشان تری نسبت به حال دارید.من به خودم قول داده بودم کتابتون رو تا پایان امتحاناتم شروع نکنم ولی نشد زدم زیر قولم و همشو خوندم الانم چند ساعت دیگه باید برم امتحان بدم و فقط امیدم اینه که دانسته های قبلی کمکم کنه... احساسات دایانا بسیار بسیار عالی توصیف شده بود. باز هم تبریک مشتاقانه منتظر ابانگان می مونم امید وارم تا اون موقع طاقت بیارم ممنون از شما

اشتباه تاریخی توش بود اون تیکه که میگه کوروش 4زن داشت و همین طوری زنای غیر عقدی واقعیت تاریخی نداره . کوروش یک زن به استناد هرودوت و کتزیاس و گزفون داره و همیشه به همسرش وفادار بوده و بعد از مرگش همسری اختیار نکرده . اما در کل قشنگ بود.

سلام. ابتدا تشکر می کنم از خانم برادران برای نوشتن این اثر ارزشمند و انتشارات پر که به ایشون کمک کردن تا داستان زیباشون رو منتشر کنن. جای خالی آثاری که به تاریخ ایران زمین می پردازن، مخصوصا رمان و داستان، به شدت در بازار نشر و چاپ کتاب احساس می شه و همین که نویسنده احساس مسئولیت کرده و مهرگان، سرگذشت آب و آتش رو به رشته تحریر درآورده، جای تشکر و قدردانی داره؛ به خصوص که لازمه پرداختن به این گونه آثار، تحقیق و مطالعه مفصل تاریخ ایران زمین و گذشته ملک و مملکت ایران هست و از لیست منابعی که در انتهای داستان اومده و البته خود داستان می شه میزان این تلاش و تعهد نویسنده رو احساس کرد. بنده خودم کسی رو می شناسم که تلاش کرد داستانی درباره دوران هخامنشیان ( با تمرکز بر شخصیت بردیا پسر کوروش) بنویسه و به خاطر زحمتی که داشت ( که صددرصد خانم برادران هم تجربه کردن) منصرف شد. واقعا خسته نباشید. اما درباره محتوای مهرگان، سرگذشت آب و آتش. در ابتدا باید بگم شخصا از قلم و نگارش بخش بزرگی از نویسنده های فارسی زبان، به ویژه داستان و رمان نویسان، دل خوشی ندارم. قلم و نگارش شون جوریه که به دل نمی شینه. شاید به این دلیل که شعاری، تصنعی و خودنمایانه می نویسن. مشکلی که در این اثر دیده نمی شه. نویسنده خیلی روان، راحت، ساده، گرم و صمیمی می نویسه و قلمی دلنشین داره. شخصیت اصلی و دور و اطرافیانش به خوبی معرفی می شن و فضاسازی داستان و ایران زمان ساسانیان در حد نیاز انجام می شه. البته می تونست بیشتر از این باشه ولی برای داستان کافی بود. خواننده خیلی خوب می تونه وضعیت حجاب، دین زرتشت و حال و هوای اجتماعی و سیاسی جامعه رو درک کنه که اینم از نقاط قوت داستان به حساب می یاد. فقط اینجا دو نکته وجود داره. در مورد آشنایی گذشته ( زمان بچگی) شخصیت دایانا و پوریا پرداخت خوبی صورت نگرفته. ای کاش حداقل یه خاطره یا برخورد اونا توضیح داده و تعریف می شد تا مقدمه خوبی برای اون جمله پوریا درباره زیبایی دایانا باشه و فقط به توصیف زبانی این دیدارها اکتفا نمی شد. نکته دوم تاکید بر محافظت از پوریا و دعوت دایانا برای محافظت از او در ابتدای داستانه که دلیلش به خوبی توضیح داده نمی شه. البته جلوتر که بریم می فهمیم چرا ولی ای کاش توضیحات بیشتری داده می شد تا خواننده این پرسش براش پیش نیاد که دلیل این همه محافظت چیه. به هر حال، داستان جلو می ره و نویسنده با معرفی شخصیت های مختلف و اتفاقاتی که می افتن داستان رو به خوبی پیش می بره. تنها نکته ای که به نظرم ای کاش بیشتر روش کار می شد ( و در کل داستان هم محسوس بود) نوع دیالوگ نویسی داستانه که بیشتر شباهت به دیالوگ نویسی نمایشنامه ها داره تا یه رمان. گفتگوها پشت سر هم می یان( گاه تا چند صفحه) و توضیح رفتار و حالات ظاهری طرفین گفتگو به انداره ای که باید صورت نمی گیره. حدس خودم اینه که نویسنده قبلا در زمینه نمایشنامه نویسی فعالیت داشته و در این مورد از این مهارت خودش تاثیر گرفته. در هر صورت، داستان به خوبی جلو می ره. شخصیت ها وارد می شن و نقش شون رو ایفا می کنن، وقایع رخ می دن و خواننده در خیلی از بخش ها هوشمندی و تلاشی که نویسنده برای نوشتن داستان کشیده رو به شکلی آشکار حس می کنه. شخصا بسیار تحت تاثیر آشنایی خانم برادران با دین زرتشت، اوستا، مسیحیت و انجیل و تاریخ قرار گرفتم. واقعا دست مریزاد و آفرین. ممنون خانم برادران، ممنون طاقچه که فرصت خوندن این کتاب رو فراهم کردین. مشتاقانه منتظر جلد بعدی می مونیم.⚘

واقعا کتاب عالی ای بود من به شخصه علاقه ی شدیدی بهش دارم اگر به عاشقانه هایی در دل تاریخ علاقه مندید و دوست دارید اطلاعاتتون هم افزایش پیدا کنه سرگذشت اب و اتش گزینه ی خوبیه👌🏻

واقعا به نویسنده ش افرین میگم.🎉🎉🎉🎉😊😊😊😊💐💐💐..خیلی زیبا بود و من شب تا طلوع افتاب داستان و میخوندم..ولی کاش ی کمی دیرتر دایانا عقایدش رو عوض میکرد..!شاید بر اساس واقعیت نباشه ولی به ایران باستان علاقه مند شدم ..!من هم در حال نوشتن یک رمان اکشن هستم و امیدوارم بتونم موفق باشم...!

بسیار عالی بود😊 ممنون از نویسنده . باعث افتخارمون هست که همچین نویسنده ای در ایران داریم . راستی مهرگانتون هم مبارک ❤☺😊

فوق العاده بود بیش از حد زیبا بود من هیچوقت به کتاب های تاریخی هیچ علاقه ای نداشتم و همیشه رمان های عاشقانه میخوندم اما این کتاب رو خیلی دوست داشتم شاید چون خیلی از تاریخ حرف نزد و خیلی به دلم نشست من کتاب زیاد میخونم ولی اینقدر احساسات تو این کتاب خوب بیان شده بود که من یه وقتی متوجه شدم وقتی به جاهای هیجان انگیز میرسم تمام دست و پاهام سست میشه و سردم میشه و میلرزم🤣 خیلی خوب بود 🌹😍

عالی بود.ممنون از خانم برادران،واقعا مطالب جالب و قابل توجهی درمورد دین و تاریخ داشت.خیلی زیبا بود. میخوام کتاب بعدی رو شروع کنم💐

اگه تا به حال عاشق شده باشین جمله به جمله کتاب رو با دل و جونتون می فهمین ....خانم برادران عزیز منتظر آبانگان هستیم لطفا زیاد منتظرمون نزارید *بچه ها حتما میدونید که خسرو انوشیروان عادل(پوریا)؛ پدر بزرگ خسرو پرویز ساسانی بود. که خسرو پرویز هم عاشق شیرین (که اونم ارمنی بود) میشه(خسرو وشیرین، نظامی) ....تکرار تاریخ ...تکرار عشق ...یا به قول حافظ:بک قصه بیش نیست غم عشق و وین عجب کز هر زبان که میشنوم نا مکرراست.( کاش فیلمش هم ساخته بشه)

به جرات میتونم بگم بهترین.جذاب ترین و قشنگ ترین رمان که خوندم پیشنهاد میکنم شماهم بخونین