بریده‌هایی از کتاب نمی تونی به من آسیب بزنی

هر روز باید برای زندگی‌تان برنامه‌ریزی کنید؛ انگار که در یک مأموریت بیست‌وچهار ساعته قرار دارید.

وقتی از جایی عبور می‌کنید، جایی که زمانی شما را به چالش کشیده، احساس می‌کنید که در جنگ پیروز شده‌اید. اما گول این سراب را نخورید. گذشته و عمیق‌ترین ترس‌ها، وقتی به خواب می‌روند، دوباره با قدرت بیشتری شکوفا می‌شوند. باید حواس‌تان جمع باشد.

قرار می‌گیرید، قبل از تأثیرگذاشتن بر روان دشمن، باید دشمن درونی خود را شکست دهید. به این معنی که باید پاسخ به یک سؤال ساده را تمرین کنید تا روحیه‌تان بالا بماند: «چرا من اینجا هستم؟» باید از قبل جواب آن را آماده کنید، تا بتوانید در آن لحظهٔ تعیین‌کننده قضاوت نادرست ذهن خود را نادیده بگیرید و ادامه بدهید. علت آمدن خود به این مبارزه را بدانید تا بتوانید در مبارزه باقی بمانید! ‫هرگز فراموش نکنید که تمام دردهای فیزیکی و روانی، ابدی نیستند! بالاخره همه‌چیز تمام می‌شود. به درد بخندید تا بعد از یکی‌دوثانیه محوشدن آن را ببینید. اگر بتوانید این کار را انجام بدهید و ثانیه‌ها را به

هراکلیتوس یکی از فیلسوفانی که در زمان امپراتوری ایران در قرن پنجم پیش از میلاد به دنیا آمده، دربارهٔ مردان صحنهٔ جنگ این چنین می‌نویسد: «از هر صد مرد، ده نفر حتی نباید آنجا باشند، هشتاد نفر تنها هدف هستند و نه نفر به‌خوبی می‌جنگند و ما از داشتن آن‌ها شکرگزاریم؛ اما آن یکی، او یک جنگجوی واقعی‌ست...»

شب مبارزه، ذهن خود را ارزیابی کرده و از نقاط ضعف خود لیستی تهیه کنید.

می‌توان از هرچیزی که شما را نکشد گذشت

اما اگر شما تنهایید، و در یک دنیای غیرواقعی کشنده گیر افتاده‌اید، شما هم بهتر است واقع‌بین شوید.

هیچ‌کس دوست ندارد حقیقت تلخ را بداند. هر فرد و یا فرهنگی از آنچه نیاز به شنیدنش دارد فرار می‌کند. دنیا به‌هم‌ریخته است و در جامعهٔ ما مشکلات مهمی وجود دارد

هراکلیتوس یکی از فیلسوفانی که در زمان امپراتوری ایران در قرن پنجم پیش از میلاد به دنیا آمده، دربارهٔ مردان صحنهٔ جنگ این چنین می‌نویسد: «از هر صد مرد، ده نفر حتی نباید آنجا باشند، هشتاد نفر تنها هدف هستند و نه نفر به‌خوبی می‌جنگند و ما از داشتن آن‌ها شکرگزاریم؛ اما آن یکی، او یک جنگجوی واقعی‌ست...»

هراکلیتوس یکی از فیلسوفانی که در زمان امپراتوری ایران در قرن پنجم پیش از میلاد به دنیا آمده، دربارهٔ مردان صحنهٔ جنگ این چنین می‌نویسد: «از هر صد مرد، ده نفر حتی نباید آنجا باشند، هشتاد نفر تنها هدف هستند و نه نفر به‌خوبی می‌جنگند و ما از داشتن آن‌ها شکرگزاریم؛ اما آن یکی، او یک جنگجوی واقعی‌ست...»