دانلود و خرید کتاب صوتی نیمه تاریک مامان

کتاب صوتی «نیمه تاریک مامان» نوشتهٔ اشلی آدرین با ترجمهٔ محدثه احمدی و صدای زیبا بروفه توسط ناشر صوتی سماوا منتشر شده است. نیمه‌ٔ تاریک مامان یک تریلر روان‌شناختی و پرتعلیق است که تصورتان را درباره‌ٔ مادربودن به چالش می‌کشد.

درباره کتاب صوتی نیمه تاریک مامان

اشلی آدرین پیش از این‌که نویسنده شود، مدیر تبلیغات انتشارات پنگوئن در کانادا بود. او یکی از چهره‌های تازهٔ ادبیات داستانی کانادا به‌حساب می‌آید. کتاب نیمه تاریک مامان که اوایل سال ۲۰۲۱ منتشر شد، به‌شدت مورد توجه مخاطبان و منتقدان غربی قرار گرفت، توجه نشریات مطرح جهان را به خود جلب کرد و برای نویسنده‌اش شهرتی ناگهانی به‌همراه آورده است.

لس‌آنجلس تایمز دربارهٔ نیمهٔ تاریک مامان نوشته است: «به اندازه‌ٔ کافی رمان‌هایی با راویان زن غیرقابل‌اعتماد و مادران بی‌توجه داریم؛ اما آنچه نیمه‌ٔ تاریک مامان را برجسته می‌کند، درک دقیق و ظریف نویسنده‌اش از وضعیت زنان است. اینکه صدایشان درست به گوش نمی‌رسد، اینکه هزاران هزار توهین کوچک، یک زندگی مشترک قوی را تخریب می‌کند و با وجود تابوهای مادرانه، گاهی زن‌ها حس خاصی نسبت به کودکان بدقلق پیدا می‌کنند.»

بلایت کانر تصمیم دارد برای دخترش مادری باشد که خودش هیچ وقت آن را نداشت؛ اما خیلی زود پی می‌برد که فرزندش با بچه‌های دیگر متفاوت است. داستان با تولد فرزند دوم و پرداختن به روابط بلایت و شوهرش، سمت و سوی دیگری پیدا می‌کند. همچنین شخصیت غیرقابل‌اعتماد خود کانر باعث می‌شود فهمیدن اینکه کی راست می‌گوید و کی دروغ می‌گوید آسان نباشد. 

کتاب صوتی نیمه تاریک مامان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به دوستداران داستان‌های روان‌شناسانه پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب صوتی نیمه تاریک مامان

«خیلی زود بیست و یک سال‌مان شد. همیشه با هم بودیم. یک سال از دانشگاه‌مان مانده بود که بخش عمده‌اش را در خوابگاه من می‌گذراندیم. هر کدام یک سمت مبل می‌نشستیم، پاهای‌مان را روی هم می‌انداختیم و درس می‌خواندیم. با دوستان تو بیرون می‌رفتیم، ولی همیشه زود برمی‌گشتیم و در گرمای وجود هم غرق می‌شدیم. من به‌ندرت سراغ نوشیدنی می‌رفتم و تو هم از مهمانی خسته می‌شدی، فقط مرا می‌خواستی. در جهان من هیچ کس اهمیت چندانی نداشت. دوستان کمی داشتم که بیش‌تر نقش همکلاسی را داشتند. برای گرفتن بورسیه تمام تمرکزم روی نمراتم بود، پس برای یک زندگی اجتماعی معمولی در دانشگاه وقت یا هیجان نداشتم. به گمانم آن چند سال با هیچ کس زیاد صمیمی نشده بودم تا این‌که تو را دیدم. تو حس متفاوتی به من دادی. ما از مدار روابط اجتماعی خارج شدیم و با خوشحالی نیازهای یکدیگر را رفع کردیم.

آسایشی عمیق در وجودت پیدا کردم. وقتی با هم آشنا شدیم با این حس بیگانه بودم. پس به‌راحتی همه چیزم شدی. منظورم این نیست که ارزشش را نداشتی. مهربان و باملاحظه و حامی بودی. اول از همه به تو گفتم می‌خواهم نویسنده شوم. گفتی: «این شغل خیلی بهت می‌آد.» وقتی دخترها نگاه‌مان می‌کردند کیف می‌کردم. انگار حسودی‌شان می‌شد. شب‌ها موقع خواب، موهای نرم و تیره‌ات را بو می‌کردم و صبح‌ها انگشتانم را روی ته‌ریش‌هایت می‌کشیدم تا بیدار شوی. معتادت بودم.

برای تولدم فهرستی از صد ویژگی محبوبت در وجودم، تهیه کردی. عاشق اینم که وقتی خوابت می‌برد کمی خروپف می‌کنی. . عاشق اینم که متن‌های زیبایی می‌نویسی. عاشق اینم که اسم خودم را با انگشتانم روی کمرت بنویسم. عاشق اینم که در راه کلاس با هم شیرینی بخوریم. عاشق اینم که جمعه‌ها صبح با حال خاصی بیدار می‌شوی. عاشق اینم که وقتی کتاب خوبی را تمام می‌کنی، آن را به سینه‌ات می‌چسبانی. عاشق اینم که که یک روز مادر خوبی خواهی شد.»