نظرات کاربران درباره کتاب صوتی زندگی در پیش رو

تا قسمت هشتم بخش یک، در حال مستفیض شدن بودم که ناگهان احساس کردم مغایرت مشهودی مابین لحن نویسنده و متن ترجمه شده هست، فورا نسخه انگلیسی ( نسخه اصلی فرانسوی ست) را چک کردم و دیدم بعله، شوربختانه در چند پاراگراف شاهد نکات متعدد شامل اشتباه فاحش در انتقال معنی ( علت عدم ورود به کلیسا )، ترجمه کاملا اشتباه و سانسور بیجا ( علت انتخاب رنگ سبز برای چتر مطرح شده ولی در ترجمه هیچ اشاره ای نشده ) و در قسمتی تغییر نام فاطمه با عایشه !!!!! آخه چراااا .. ؟!!! خلاصه آنکه با دلزدگی شدید از گوش دادن به ادامه کتاب منصرف شدم ! ( شاید روایت دلنشین راوی بعدها مجابم کرد که مجدد استماع رو از سر بگیرم ولی اونقدر به ترجمه بی اعتماد شدم که وصف ناپذیره )

زندگی پیش رو مثل خداحافظ گری کوپر، دیگر اثر رومن گاری، سرشار از طنز و طعنه به بی‌عدالتی های بشری است. داستان را از زبان کودکی یتیم می‌شنویم که در شرایط نامناسبی نگهداری شده و شاید به همین خاطر خیلی بیشتر از اقتضای سنش می‌داند و می‌فهمد. نویسنده نظراتش درباره شرایط نامناسب جامعه را از زبان مومو، نوجوان مذکور، بیان می‌کند. هر چند ممکن است در بعضی لحظات، داستان خواننده/شنونده را دستخوش احساس ناراحتی کند ولی شنیدن و خواندن کنایه‌های طنزآمیز گاری همیشه لذت بخش است.

متن ساده و روان بود.اونقدر که از ابتدا مخاطب رو همراه میکنه.موضوع قابلیت پرداخت بیشتری داشت به نظرم اما جملات خاص و برشهای ماندگار و دلچسب کتاب،اجازه ی توجه به این موضوع رو نمیده.گویندگی خانم صمدی رو هم من دوست داشتم. «این گناهکارانند که راحت می‌خوابند، چون چیزی حالیشان نیست و بر عکس، بی‌گناهان نمی توانند حتی یک لحظه چشم روی هم بگذارند، چون نگرانِ همه چیز هستند. اگر غیر از این بود بی‌گناه نمی‌شدند.»

گویندگی خانم صمدی خوب بود. داستان برای من جذابیت نداشت. چیز جدیدی هم بهم اضافه نکرد.

میخواهم پیش از هر چیز از خانم آزاده صمدی، صداپیشه فرهیخته و هنرمند تشکر کنم. از کتاب و آن ترانه های خاطره انگیز شارل آزناوور لذت بردم. زندگی رومن گاری را گوگل کردم، همان نیشخندی که در کتاب می بینیم در زندگی و مرگ اش دیدم اینکه با دست کم شش نام بشود نوشت و هر کدام همزمان با استفاده از نام های دیگر. او در سال 1974 با سه نام، سه رمان می نویسد. نکته جالب دیگری که منتقدین به آن اشاره کرده اند، میل به دیگری بودن حتی در قهرمان های داستان های گاری است. یعنی همان چیزی که گاری آرزویش را در سر می پروراند. او خودش در کتاب نام مستعار نوشته آژار( امیل آژار یکی از نام های مستعار او بوده ) می نویسد: «همیشه یکی دیگر بوده ام. » رومن گاری با نام اصلی رومن کاتسِف (Roman Kacew) در ۸ مه ۱۹۱۴ میلادی در لیتوانی واقع در امپراتوری روسیه در خانواده‌ای یهودی به دنیا آمد. پدرش آری-لیب کاسو کمی بعد در ۱۹۲۵ میلادی خانواده را رها کرد و به ازدواج مجدد دست زد. از این هنگام او با مادرش، نینا اوزینسکی (کاسو)، زندگی می‌کرد، ابتدا در ویلنا و سپس در ورشوی لهستان. در سال ۱۹۲۸ میلادی، رومن چهارده ساله به همراه مادرش به شهر نیس در کشور فرانسه رفتند. در آنجا در رشته حقوق تحصیل می کند پس از اشغال فرانسه توسط نازی‌ها در جنگ جهانی دوم، او به انگلستان گریخت و تحت رهبری شارل دوگل به «نیروهای آزاد فرانسه» پیوست و در اروپا و آفریقای شمالی جنگید. به دلیل خدماتش در ارتش موفق به اخذ جوایز متعددی از ارتش شد. پس از جنگ، رومن با مدرک حقوق، که از دانشگاه پاریس گرفته بود، و نیز با دیپلم زبان‌های اسلاو که از دانشگاه ورسای دریافت کرده بود، به عنوان دیپلمات در شهرهای مختلف کار کرد. همچنین به عنوان سخنگوی هیئت نمایندگان فرانسوی سازمان ملل ابتدا در نیویورک و سپس در لندن به فعالیت پرداخت. رومن گاری در ۲ دسامبر ۱۹۸۰ بعد از مرگ همسر دومش در سال ۱۹۷۹ با شلیک گلوله‌ای به زندگی خود خاتمه داد. وی در یادداشتی که از خود به جای گذاشته این طور نوشته‌است «... دلیل این کار مرا باید در زندگینامه‌ام شب آرام خواهد بود، (La Nuit sera calme, 1974) بیابید.» او در این کتاب گفته‌است: «به خاطر همسرم نبود، دیگر کاری نداشتم.» و همچنین نوشته‌است: «واقعاً به من خوش گذشت، متشکرم و خداحافظ!»

داستانی عالی، ساده اما فلسفی و عمیق، ارزش خوندنش بالاست و گاها دیالوگهایی داره که به شدت روی آدم تاثیر میذاره، فلسفه زندگی و روزگار آدمهای آسیب دیده از اشتباهات والدین و سایاستمدارها و آدمهایی که دوست دارن زندگی بکنن، عشق بورزن ، دوست داشته باشن و دوستشون داشته باشن.

بعد از جنگ اوضاع اقتصادی وحشتناک بعدش و ادمهایی که زندگی نکردن و فقط زنده بودن

نویسنده عالی مترجم عالی گوینده فوق العاده سر گذشت سخت انسانهای ناخواسته

خیلی محتوای جالبی نداره اصلا خیلی الکی کشش دادن

عالی بود با نویسندگی بسیار زیبا و گویندگی بسیار عالی و صدای رسای خانم صمدی و ترجمه عالی واقعا برای تعریف این کتاب کلمه ایی را باید کشف کرد

داستان پایان و آنچه در نهایت فارق از نوع نژاد و دین و شرایط زیست باید با آن مواجه شویم. در کل فضای تاریکی دارد و با اینکه جملات جالبی دارد اما نمی توانم بگویم عالی بود ولی در عین حال از کشش لازم برای اینکه داستان را دنبال کنیم هم برخوردار بود. پایانی که برای راوی رغم خورد را دوست نداشتم اما تصمیمی که برای کمک به حامی و پناه دهنده اش گرفت قابل درک بود . ترجمه خوب ، متن روان و خوانش خانم صمدی هم از نکات مثبت این کتاب صوتی است. همین ...

نکته ای که ازین کتاب اموختم این بود که فرقی نمیکنه که یهودی باشی مسلمان باشی یا مسیحی ویا چه ملیتی داشته باشی عرب فرانسوی الجزیره یا حتی امریکایی زندگی قانون های طبیعی خودش رو داره و تو در هر زمانی با قانونهای طبیعی زندگی چه خوب و چه بد روبرو هستی و چگونگی برخورد تو با این قانونهای طبیعی هستش که زندگی تو رو میسازه در واقع ما مثل یک مهندسی هستیم که با مصالحی که در اختیار داریم تکه تکه پل رو برو مون رو میسازیم و روی اون قدم میگذاریم و بعد تکه بعدی و بعدی گاهی وقتها نمیدونیم مرحله بعد چیه ولی ناگزیر ادامه میدیم

کتاب از زبان یه پسر بچه مسلمانه از فردی به نام رزا خانم ،اصلا دوستش نداشتم و به زور تمومش کردم ،گوینده و ترجمه کتاب خوب بودن اما اصلا با داستان کتاب رابطه برقرار نکردم ،تلخ بود و تلخ تموم شد

مدل خوانش خانم آزاده صمدی کلافه ام میکرد. هی داستان میپرید. در نهایت مجبور شدم خودم کتابش را دست بگیرم.

احساس من از شنیدن متن کتاب چه معلوماتی بمن اضافه شد ونویسنده از نوشتن چنین کتابی چقدر پول گیرش آمده ؟ متاسفم

عالی عالی عالی. اما من صوتی دوست ندارم نمیشه خوب تمرکز کنم. رفتم فیدیبو متنیش رو گرفتم 😎😉

این کتاب رو قبلا خوانده‌بودم، اما با خوانش خانم آزاده صمدی خیلی خیلی لذت‌بخش‌تر بود.

یه کتاب با داستانی که از نظر جذابیت متوسط بود. گویندگی خوبه خانم صمدی و سانسور زیاد در ترجمه. اما در کل ارزش یک بار خوندن یا گوش دادن رو داره.

هنوز داستان رو کامل گوش نکردم ولی تا اینجا خیلی اذیت شدم. توی چند تا قسمت مشکل صوتی وجود داره، الان قسمت ۸، بخش دو رو گوش میدم ولی انقدر پرش داره که عملا متوجه نمیشم درباره چی داره صحبت میکنه

کتاب خوب هست ، با گویندگی بسیار خوب و عالی هست