کتاب تروکاژ

تروکاژ نمایش‌نامه‌ای از محمدرضا قلی‌پور است که نخستین بار در مهر و آبان ۱۳۹۷ به عنوان اولین تئاتر دوبله در ایران روی صحنه رفت. تروکاژ رتبه اول ششمین جشنواره تئاتر شهر را کسب کرده و به عنوان بهترین متن بخش نمایش‌نامهنویسی این جشنواره شناخته شده است.

این نمایش‌نامه دراماتیک و جذاب پلاتی بسیار پیچیده و حساب شده و دیالوگی خاص و منحصر به قلم نویسنده دارد.

داستان تروکاژ در زمان پهلوی می‌گذرد، منوچهر افخم هنرپیشنه، دختری به اسم فروزنده دارد که وارد فعالیت‌های سیاسی گروه‌های تشکیلاتی شده است و حالا افخم در کلانتری در حال بازجویی درباره دخترش است که طبق شواهدی گفته شده که به قتل رسیده است. عکسی از از یک جسد سوخته به او و زنش نشان می‌دهند و زن تایید می‌کند که این جسد فروزنده است در حالی که افخم اعتقادی به این موضوع ندارد. در بیست و دو پرده این نمایش‌نامه به ترتیب با بازجویی افخم و حال و روز فروزنده و هم‌دستش طلا روبه رو می‌شویم تا راز جنازه سوخته برایمان آشکار شود.

روایت‌های تروکاژ در دو بازه زمانی مختلف و به طور موازی پیش می‌روند. حس نوستالژیک و حال و هوای دهه پنجاه ایران در سراسر نمایش‌نامه به چشم می‌خورد و به لذت بخش‌تر شدن اثر می‌افزاید.

خواندن کتاب تروکاژ را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب را به دوست‌داران نمایشنامه و کسانی که به شکل‌های خاص طراحی درام و نگارش پلات‌های نمایشی متفاوت علاقمند هستند پیشنهاد می‌کنیم.

جملاتی از کتاب تروکاژ

استوار: یه کاباره آتیش زدن، می‌گن ما نبودیم، انداختن گردن ما.

سرگرد: مگه ما مرض داریم کاباره آتیش بزنیم؟

استوار: والا، باز اگه مسجد بود، یه چیزی جناب سرگرد.

سرگرد: آخه واسه چی آتیش بزنیم؟ دیگه؟

[استوار پرونده‌های دیگر را به میان می‌آورد.]

استوار: قربان سه هفته پیش هم دو تا سربازو سر پست خلع سلاح کردن، هر دو تا قبضه و خشابا و فشنگاشونو بردن.

سرگرد: اینم بذار باشه استوار.

استوار: آتیش سوزی کاباره چی؟ اون به کارمون نمی‌یاد؟

سرگرد: نه، رد این قماشو با اسلحه بگیر. آتیش زدن و فلنگ شدن و بوق کردن یه مدل دیگه‌س. بندازش اونور، دیگه؟

[استوار پرونده را کنار می‌گذارد.]

استوار: همینا بود قربان.

سرگرد: خوب، منظری داشکنی. می‌شنوی چی می‌گم؟

استوار: حرف به حرف

سرگرد: می‌ری دم خونهٔ افخم اول. نه پیش خودش، پیش زنش. یه عکس صورت معلوم از همین آخرای فروزنده می‌گیری.