کتاب مولف

کتاب مولف نوشتهٔ اندرو بنت و ترجمهٔ منا علی مددی است. نشر خاموش این کتاب را منتشر کرده است. این اثر درمورد اصطلاحی تازه در نقد سخن گفته است.

درباره کتاب مولف

کتاب مولف درمورد یکی از اساسی‌ترین مباحث در نقد و نظریهٔ ادبی سخن گفته است. پاسخ به «مؤلف کیست یا چیست؟» را مبنای پیدایش نظریه‌های گوناگون ادبی (از فرمالیسم گرفته تا ساختارگرایی و تاریخ‌گرایی نو) دانسته‌اند. کتاب حاضر، پژوهشی است دربارهٔ این پرسش‌ها که در طول تاریخ ادبی همواره مطرح بوده و در هر دوره‌ای به آن‌ها پاسخی داده شده است. اندرو بنت، تعاریف گوناگون و متغیر مفهوم مؤلف و تحولات تاریخی آن را از هومر تا کنون بررسی کرده و درعین‌حال دربارهٔ بیانیهٔ چالش‌برانگیز «مرگ مؤلف» از رولان بارت و پس از آن مقالهٔ «مؤلف چیست؟» نوشتهٔ میشل فوکو به‌تفصیل سخن گفته است؛ همچنین مفهوم مؤلف را در مباحث مربوط به فمینیسم و تاریخ‌گرایی نو بررسی کرده و اهمیت تعامل بین ادبیات و سینما را در نظر گرفته و در نهایت اهمیت ایده‌های گوناگون دربارهٔ تألیف را برای تعاریف ادبیات، تجزیه‌وتحلیل کرده است.

خواندن کتاب مولف را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران جوزهٔ نقد و نظریهٔ ادبی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب مولف

«شریک یا همکار کسی است که با دیگری کار می‌کند، در کنار معنای خیانتکار، مفهومی که خاستگاه آن جنگ جهانی دوم بود و کسی است که با دشمن همکاری می‌کند، این واژه نخستین بار دربارهٔ مؤلف به کار رفت. ورود آرام آرام این واژه به شعر از سال ۱۸۰۲، نشان می‌دهد که واژهٔ مشارکت به طور ایدئولوژیک، در پس‌زمینهٔ ظهور آنچه جک استیلینگر آن را «اسطورهٔ رمانتیک نابغهٔ تنها» می‌نامد، تألیف را با مفهوم تک بودن، منحصر به فرد بودن و یگانه بودن، برابر می‌داند. به عبارت دیگر، از همان ابتدا که مفهوم رمانتیک تألیف، با تأکید بر بیان، اصالت و خودمختاری به عنوان ایدئولوژی غالب دربارهٔ سرودن شعر پدیدار شد، ایدهٔ مشارکت ادبی فقط به موضوعی برای بررسی تبدیل گردید و به نظر می‌رسد که فقط به واژه‌ای مختص خود نیازمند است. مشارکت، در این روایت، انزوای باشکوه و فردگرایی توأم با انزوای مؤلف رمانتیک را مختل می‌کند و به صورت یک انحراف یا یک حاشیه در سبک ادبی تصور می‌شود. در این بخش، انواع مشارکت بررسی خواهد شد و پرسیده خواهد شد که آیا در مقابل این ایده که فرد مؤلف، باید به خودی خود سنجیده شود، می‌توان مشارکت را شیوهٔ معمول و هنجار تولید ادبی دانست؟ سپس فیلم، یعنی شکلی از فرهنگ که بیش از اشکال دیگر آن به صورت اشتراکی تولید می‌شود، مورد بررسی قرار خواهد گرفت. یکی از مهم‌ترین تحولات در نظریهٔ سینما در قرن بیستم، جنبشی بود مبتنی بر نظریهٔ مؤلف؛ این رویکرد انحرافی در سینما که بر خلاف اقتدارگرایی بود، به نقش مؤلف‌گونهٔ کارگردان، به عنوان فردی منحصر به فرد و اصیل امتیاز می‌دهد.»

*

«جان کوگی در سال ۱۹۸۱ در مقدمه‌ای بر مجموعه مقالات خود در مورد نظریهٔ مؤلف، نوشت که چالش با مفهوم مؤلف به عنوان خاستگاه و مرکز متن... در نقد و نظریهٔ زیبایی‌شناسی معاصر تعیین‌کننده بوده است. به گفتهٔ کوگی همان طور که فلسفهٔ قرن‌های نوزدهم و بیستم بر چالش بر سر محوریت خدا بنا شده بود، نقد و نظریهٔ اواخر قرن بیستم نیز بر مبنای چالش دربارهٔ مؤلف قرار گرفته (۱:۱۹۸۱، Caughie). حال باید پرسید که این چالش چه قدر تعیین‌کننده بوده است. نقد تألیف که آن را بارت و فوکو در اواخر دههٔ ۱۹۶۰ آغاز کردند، نه تنها جهان را از شر یک مستبد خودرأی خلاص نکرد، بلکه جایگاه مؤلف را در تفسیر متون ادبی و سایر متون فرهنگی بیش از پیش تثبیت کرد.»