بریده‌هایی از کتاب خجالت نکش زندگی کن...

آن قدر وانمود کن تا به واقعیت تبدیل بشود.

آدم خجالتی نفرین شده است. کمرویی باعث می‌شود احساس کنم در دنیای دیگران همچون مهمان ناخوانده‌ای هستم. بی‌تردید کمرویی بدترین خصوصیتی است که کسی می‌تواند داشته باشد. کاش آدم نفرت‌انگیز و بی‌شعوری بودم تا خجالتی. حداقل آدم‌های نفرت‌انگیز و بی‌شعور، چندان از نفرت‌انگیز بودن و بی‌شعور بودن خود عذاب نمی‌کشند. « دِیو بی. »، تولِدو، اوهایو

« من شروع می‌کنم با آسان‌ترین، تا برسم به سخت‌ترین »

بعضی افراد، آدم‌های خجالتی را آدم‌های خشک یا افاده‌ای می‌بینند. این حقیقت ندارد.

من متوجه شدم آن آدم‌هایی که باعث می‌شوند احساس بدی نسبت به خودم داشته باشم، خودشان هم آنچنان افراد فوق‌العاده یا صد در صد موفقی نیستند. پس چرا باید حرف آنها را در مورد خودم باور کنم؟ آنها صلاحیت قضاوت کردن درباره مرا نداشتند.

آدم‌های با اعتماد به نفس تا حد بسیار زیادی دنیا را این طوری می‌بینند. آنها با آرامش خاطر درون کالبدشان نشسته‌اند و دارند چشم‌انداز بیرون را تماشا می‌کنند. آنها در مورد دیگران نظر می‌دهند و زیاد ذهن خود را درگیر این مسئله نمی‌کنند که دیگران چه فکری درباره آنها می‌کنند. در حقیقت آنها خیلی راحت فرض را بر این می‌گذارند که دیگران آنها را تأیید می‌کنند.

در طول سال‌هایی که مشغول به کار بودم، هر وقت که با غریبه‌ها حرف می‌زدم، صورتم مثل لبو سرخ می‌شد. یادم می‌آید در مهمانی‌ها گوشه‌ای کز می‌کردم و آرزو می‌کردم کاش رنگ لباسم آن قدر با رنگ کاغذ دیواری اتاق یکی بود که نامرئی می‌شدم و هیچ کس مرا نمی‌دید.

خودت را خجالتی نخوان؛ بلکه انسانی مطمئن به خود بدان که فعلاً یک کیسه اضافی به اسم « کمرویی » با خودش این طرف و آن طرف می‌برد؛ کیسه‌ای که به‌زودی قرار است آن را دور بیندازد.

محققان انجمن جامعه‌شناسی آمریکا با تلاش بسیار این سؤال را برای خود مطرح کردند که « آدم‌ها بیشتر به طرف چه نوع شخصیتی جذب می‌شوند »؟ آنها فوراً جواب را پیدا کردند: به فرد پر جنب و جوش و خوش‌بین.

ده‌ها تحقیق ثابت کرده که رویارویی تدریجی مؤثرترین شیوه درمانی است. یکی از آنها این شیوه را چنین تعریف می‌کند: آن دسته از افراد مبتلا به اختلال هراس اجتماعی که با ترکیبی از « رویارویی تدریجی » و « یادگیری مهارت‌های اجتماعی » مورد درمان قرار گرفته‌اند، عملکردهای اجتماعی‌شان به مراتب بهتر از کسانی بوده است که از روش‌های درمانی دیگر استفاده کرده‌اند.