بریده‌هایی از کتاب بزرگ تر فکر کن

با چنین منطقی، باید تا جایی که می‌توانید به جمع‌آوری ایده‌ها ادامه دهید

آلبرت انیشتین زمانی گفته بود: «اگر یک ساعت برای حل یک مشکل وقت داشته باشم، ۵۵ دقیقهٔ آن را به مشکل فکر می‌کنم و پنج دقیقه‌اش را به راه‌حل‌ها.» بزرگ‌تر فکر کردن از همین نقطه آغاز می‌شود.

توانشان به کپی‌رایت احترام می‌گذارند. اخیراً ناشران ایرانی بیشتری به این سمت آمده‌اند. جای بسی خوشحالی است. اینکه چرا دولت ایران نمی‌خواهد کپی‌رایت بین‌المللی را به رسمیت بشناسد بحث دیگری اس

گرفتن کپی‌رایت تمام کتاب‌هایمان تلاش می‌کنیم ولی لزوماً در مورد همۀ‌شان موفق نمی‌شویم. نرخ موفقیتمان البته سال به سال بیشتر شده است؛ به خاطر باز شدن باب همکاری و اینکه ناشرین خارجی کم کم متوجه می‌شوند که برخی از ناشران ایرانی در حد توانشان به کپی‌رایت احترام می‌گذارند. اخیراً ناشران ایرانی بیشتری به این سمت آمده‌اند. جای بسی خوشحالی است. اینکه چرا دولت ایران نمی‌خوا

نوآوری کاری فراتر از ترکیب‌سازی بدیع ایده‌های قدیمی نیست. بااین‌همه، تجربهٔ شخصی به ما آموخته است که تمامی ایده‌ها باهم برابر نیستند. در اغلب موارد، افراد چرخه‌ای طاقت‌فرسا از تولید ایده‌های پیاپی را پشت سر می‌گذارند تا بالاخره درمی‌یابند که بهترین ایده چیزی پیش‌پاافتاده است.

«نوآوری عبارت است از دوری گزیدن از ساختن ترکیب‌های بی‌فایده و در عوض آن، ساختن ترکیب‌هایی مفید که کسرهایی بی‌نهایت را شامل می‌شوند... نوآوری یعنی تشخیص دادن، یعنی انتخاب کردن.» همهٔ ما قادر به ایجاد بی‌نهایت ترکیب‌های خلاقانه هستیم -اجازه دهید آن‌ها را "انتخاب" بنامیم. آفرینش یک انتخاب نو و ارزشمند نیازمند تشخیصی عالی است. شما باید انتخاب‌هایی را که شناسایی کرده‌اید و مسیرهایی بالقوه برای تحقق بخشیدن به ایده‌هایتان را برگزینید و این کار ساده‌ای نیست. در میان انبوه قطعاتی که می‌توانید باهم ترکیبشان کنید -و روش‌های بی‌نهایت برای نحوهٔ ترکیب این قطعات- آنچه تعیین می‌کند کدام‌یک از ترکیب‌های بی‌شمار باید حفظ شوند، توانایی تشخیص فرد آفرینشگر است.